Рыбалт (Рыбальт, Рыбэльт) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Ribald
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Rih + Bald
Іншыя формы
Варыянт(ы) Рыбальт, Рыбэльт
Зьвязаныя імёны Болтрык
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Рыбалт»

Паходжаньне

рэдагаваць

Рыбальд (Ribald, Ribaldus[1]) і Бальдарых (Baldarich) — імёны германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -рых- (-рык-) (імёны ліцьвінаў Дзітрык, Індрых, Эрык; германскія імёны Ditricus, Hindrich, Erik) паходзіць ад гоцкага reiks 'магутны'[3], германскага rikja 'магутны, каралеўскі'[4], а аснова -балд- (-болд-, -болт-) (імёны ліцьвінаў Бальдвін, Бірыбольд, Румбольд; германскія імёны Baldwin, Beribald, Rumbold) — ад гоцкага *balth, стараверхненямецкага bald 'сьмелы, адважны'[5][6].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Bałdrzych (Bałdrzyk)[7].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Ян Рибалтъ[8], Станиславъ Рибалтъ[9], Янъ Петровичъ Рибалт[10] (1528 год); з Дорогичина… Рыбалты (1533—1535 гады)[11]; село Рыбалты[12], Ольшево Рибалты[13], Петръ Рыбалть[14], Миколай Рыбалть[15], Янъ Якубовичъ Рыбалть[16], Бартошъ Яновичъ Рыбалть… Янъ Петровичъ Рыбалть[17] (1567 год); люди в том селе Древиниках… Миколаи Рыбалтъ Ромашковичъ з сынми Щепаном а Стасемъ (5 траўня 1582 году)[18]; Krzysztof Rybałtowicz (16 траўня 1661 году)[19]; woytowstwo Litewskie… wieś Żydźiewicze… Michał Rybałta… Jakub Rybałta… Maćiey Rybałta (чэрвень 1733 году)[20]; Rybałtowicz (1861—1864 гады)[21].

Носьбіты

рэдагаваць

Рыбэльты (Rybelt) — літоўскі шляхецкі род з ваколіцаў Сьвянцянаў[24].

На гістарычным Падляшшы існуе вёска Рыбалты, на гістарычнай АршаншчынеРыбалтова.

Глядзіце таксама

рэдагаваць
  1. ^ Gerchow J. Die Gedenküberlieferung der Angelsachsen. — Berlin; New York, 1988. P. 403.
  2. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 240, 1258.
  3. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 188.
  4. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 206.
  5. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 50.
  6. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 10.
  7. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 207.
  8. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 116, 145.
  9. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 117.
  10. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 119.
  11. ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 32.
  12. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 896.
  13. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 902.
  14. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 917.
  15. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 918.
  16. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 925.
  17. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1132.
  18. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 225—226.
  19. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 10. — Вильна, 1879. С. 279, 281.
  20. ^ Дубоніс А. Лейці вялікага князя літоўскага. — Смаленск, 2015. С. 111.
  21. ^ Spis miejscowości oraz nazwisk mieszkańców parafii Dukszt Pijarskich w latach 1861—1864, Genealogia Wileńszczyzny
  22. ^ Яўген Анішчанка, Берковщина инвентарь 1718 г. Ошмянский повет, Архіў гісторыка Анішчанкі, 9 красавіка 2019 г.
  23. ^ Ryszard Sys, Właściciele gospodarstw rolnych w woj. wileńskim w latach 1928—1939, publikacje «Pisarza hipotecznego zawarte w Dzienniku Województwa Wileńskiego za lata 1928—1939»
  24. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 171.