Судары

вёска ў Баранавіцкім раёне Берасьцейскай вобласьці Беларусі

Судары́[1]вёска ў Беларусі, каля ракі Шчары. Уваходзяць у склад Сталовіцкага сельсавету Баранавіцкага раёну Берасьцейскай вобласьці.

Судары
лац. Sudary
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Берасьцейская
Раён: Баранавіцкі
Сельсавет: Сталовіцкі
Насельніцтва: 25 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 163
СААТА: 1204890046
Нумарны знак: 1
Геаграфічныя каардынаты: 53°13′18″ пн. ш. 26°4′36″ у. д. / 53.22167° пн. ш. 26.07667° у. д. / 53.22167; 26.07667Каардынаты: 53°13′18″ пн. ш. 26°4′36″ у. д. / 53.22167° пн. ш. 26.07667° у. д. / 53.22167; 26.07667
Судары на мапе Беларусі ±
Судары
Судары
Судары
Судары
Судары
Судары

Судар або Судэр (Sudarius, Suderus[2][3]) — імя германскага паходжаньня[4]. Іменная аснова суд- (сут-) (імёны ліцьвінаў Судзіла, Сударг, Сутарт; германскія імёны Sudila, Sudergo, Sutard) паходзіць ад гоцкага sauþa 'вобраз'[5], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад гоцкага harjis[6], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[7], германскага heru 'меч'[8].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Suder[9].

Насельніцтва

рэдагаваць
  • 1999 год — 27 чалавек
  • 2010 год — 25 чалавек
  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Менск: Тэхналогія, 2010. — 319 с. ISBN 978-985-458-198-9. (pdf, djvu, online) С. 76.
  2. ^ Die Urkunden des Bistums Münster von 1301—1325. — Münster, 1913. S. 401.
  3. ^ Archief voor de geschiedenis van het aartsbisdom Utrecht. Vol. 60. — Utrecht, 1936. S. 210.
  4. ^ Meyer-Lübke W. Romanische Namenstudien. I. Die altportugiesischen Personennamen germanischen Ursprungs // Sitzungsberichte der Philosophisch-Historischen Classe der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Bd. 149. — Wien, 1905. S. 48.
  5. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 25.
  6. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
  7. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
  8. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  9. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 261.