Семянча 2
Семянча́ 2[2] — вёска ў Пружанскім раёне Берасьцейскай вобласьці. Уваходзіць у склад Пружанскага сельсавету. Знаходзіцца за 4 км на ўсход ад Пружанаў, за 80 км ад Берасьця.
| Семянча 2 | |
| трансьліт. Siemianča 2 | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Берасьцейская |
| Раён: | Пружанскі |
| Сельсавет: | Пружанскі |
| Насельніцтва: | 51 чал. (2010) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1632 |
| Паштовы індэкс: | 225133[1] |
| СААТА: | 1256848071 |
| Нумарны знак: | 1 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 52°32′45″ пн. ш. 24°30′49″ у. д. / 52.54583° пн. ш. 24.51361° у. д.Каардынаты: 52°32′45″ пн. ш. 24°30′49″ у. д. / 52.54583° пн. ш. 24.51361° у. д. |
Семянча 2 на мапе Беларусі ±   Семянча 2 | |
Мінуўшчына
рэдагавацьЗа расейскім часам — у Ліноўскай воласьці Пружанскага павету Гарадзенскай губэрні[3]. Падчас напалеонаўскага нашэсьця 1812 року на двары ў Семянчы кватараваў францускі генэрал[4]. На месцы, дзе адбылася сутычка 7-га саксонскага корпусу генэрала Рэнье з расейскім войскам, праз 30 рокаў быў пастаўлены помнік[5].
Да пераезду ў Хараўшчыну Семянчу разам з ваколіцамі(pl) зьбіраўся набыць паэт Францішак Карпінскі, прапаноўваў за яе 60 000 злотых[4].
Напрыканцы XIX — у пачатку XX стагодзьдзя плошча вёскі складала 201 дзесяціну; фальварак Ягалкоўскіх — 220 дзесяцінаў[6]. Паводле перапісу 1897 року ў вёсцы 22 двары, 213 жыхароў. У пачатку XX стагодзьдзя 224 жыхары.
За польскім часам — у гміне Лінова[7], а з 1926 року — у гміне Пружана Пружанскага павету Палескага ваяводзтва[8]. У 1921 року — 16 двароў, 89 жыхароў.
З 15 студзеня 1940 у Пружанскім раёне Берасьцейскай вобласьці БССР.
Насельніцтва
рэдагаваць- XX стагодзьдзе: 1970 год — 225 жыхароў; 1999 год — 42 жыхары
- XXI стагодзьдзе: 2005 год — 44 жыхары, 19 двароў[9]; 2010 год — 51 жыхар
Турыстычная інфармацыя
рэдагаваць- Гаспадарчая пабудова ў былым фальварку Семянча (XIX стагодзьдзе) — адна зь першых беларускіх мануфактураў[10].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Алфавитный список улиц по Семенча-2 (рас.) Пружанский район. Белпошта. Праверана 23 студзеня 2012 г.
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Менск: Тэхналогія, 2010. — 319 с. ISBN 978-985-458-198-9. (pdf, djvu, online) С. 251
- ^ Siemioncza (2) // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom X: Rukszenice — Sochaczew. — Warszawa, 1889. — S. 549
- ^ а б Semeńcza // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom X: Rukszenice — Sochaczew. — Warszawa, 1889. — S. 426
- ^ Dymitr Zagacki. Stara Prużana oczami polskiego krajoznawcy // Echa Polesia. — 2011. — № 2.
- ^ Semencza // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XV, cz. 2: Januszpol — Wola Justowska. — Warszawa, 1902. — S. 576
- ^ Semeńcza, вёска. Radzima.net. Праверана 3 сакавіка 2012 г.
- ^ Dziennik Ustaw. z 1926 Nr 7, poz. 46 (пол.) Scribd Праверана 23 студзеня 2012 г.
- ^ Семянча // Гарады і вёскі Беларусі. Энцыкл. Т. 4. Кн. 2. — Менск, 2007. — С. 534
- ^ На Пружаншчыне плануюць узарваць гістарычны будынак? Навіны. Эўрарадыё (1 лістапада 2011). Праверана 23 студзеня 2012 г.
Літаратура
рэдагаваць- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 4, кн. 2. Брэсцкая вобласць / рэдкал.: Г.П. Пашкоў (дырэктар) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2007. — 608 с.: іл. ISBN 978-985-11-0388-7.
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць- Семянча 2 , Radzima.org
- Семянча 2-я (рас.) на «Глобусе Беларусі»