Сьпіс полацкіх князёў

1. Рагвалод (960-я — 978)

З 978 г. і да сяэрдзіны 980-ых гг. Полацкім княствам кіраваў намесьнік князя кіеўскага Ўладзімера.

2. Ізяслаў Уладзімеравіч (985—1001)
3. Усяслаў I (1001—1003)
4. Брачыслаў I (1003—1044)
5. Усяслаў II Чарадзей (1044 — лета 1068)
- Мсьціслаў Ізяслававіч (лета 1068—1069) — уладарыў пасьля паланеньня Ўсяслава на Ршы у 1068 калі Полацкая княства было пад кіеўскай акупацыяй.
- Сьвятаполк Ізяслававіч (1069—1070) — уладарыў пасьля сьмерці свайго брата Мсьціслава Ізяслававіча, выгнаны з Полацка Ўсяславам.
4. Усяслаў II Чарадзей (1070 — 14 красавіка 1101)
5. Рагвалод II (14 красавіка 1101 — пачатак 1128)
6. Давыд (пачатак 1128 — сярэдзіна 1128)
7. Рагвалод III (сярэдзіна 1128 — лета 1129)
- Ізяслаў Мсьціслававіч (лета 1129—1132) — унук Уладзімера Манамаха, сын Мсьціслава Вялікага, уладарыў пасьля высылкі полацкіх князёў у Бізантыю ў 1129, калі Полацкае княства было пад кіеўскай акупацыяй.
8. Васіль II (1132—1144)
7. Рагвалод III (1144—1151)
9. Расьціслаў Глебавіч (1151—1159)
7. Рагвалод III (1159—1162)
10. Усяслаў III (1162—1167)
11. Валадар Глебавіч (1167—1167)
10. Усяслаў III (1167—1181)
12. Брачыслаў II (1181—1186)
13. Уладзімер Валадаравіч (1186—1216)
14. Васіль III Брачыслававіч (1216—1220)
- Сьвятаслаў Мсьціславіч (1222—1232) — смаленская акупацыя Полацкага княства.
15. Брачыслаў III (1232—1256)
16. Таўцівіл Добры (1256—1263)
- Канстанцін Бязрукі (1263—1264) — атрымаў полацкую пасаду з падтрымкі Траняты пасьля забойства Таўцівіла і паланеньня полацкіх баяраў. Пазбаўлены пасады верагодна адразу пасьля вызваленьня апошніх.
17. Гердзень (1263—1267)
18. Ізяслаў II (1267 — 1270-я)
19. Канстанцін Бязрукі (1270-я — 1280-я)

Пасьля Канстанціна Бязрукага вярхоўная ўлада ў Полацку перайшла да полацкіх япіскапаў зь іх у крыніцах згадваецца Якаў (1300) які зваў вялікага князя літоўскага Віценя сваім сынам, што сьведчыць аб высокім тагачасным статусе Полацка і самога Якава ў ВКЛ. Магчыма ў той час у Полацку і былі князі, але яны былі выключна службовымі асобамі. Зноў князь ў якасьці вярхоўнай улады зьявіўся ў Полацку ў часы вялікага князя літоўскага Гедзіміна.

З 1377 па 1382 год Ягайла выгнаўшы Андрэя імкнуўся пасадзіць ў Полацку сваім намесьнікам брата Скіргайлу, але палачане не пагаджаліся з гэтай стратай сваіх правоў і патрабавалі каб Скіргайла заключыў зь імі княскую дамову — «рад» і даў прысягу. На такія ўмовы не пагаджаліся Ягайла і Скіргайла, таму апошняга палачане з ганьбаю выгналі з гораду. Пасьля гэта палачане пасьпяхова вытрымалі некалькі аблог войскамі Ягайлы і яго хаўрусьнікаў, у гэты час відаць лічылі сваім князям Андрэя Альгердавіча

23. Андрэй Альгердавіч (1382—1387) — апошні полацкі князь, у 1386 г. прыняў тытул «вялікі князь полацкі», пасьля яго Полацкім княствам кіравалі намесьнікі вялікіх князёў літоўскіх, пазьней ваяводы, але паводле адмысловага земскага прывілею.