Нарутавічы
Нару́тавічы[1] — вёска ў Беларусі, каля вытоку ракі Башты. Уваходзяць у склад Сялецкага сельсавету Бярозаўскага раёну Берасьцейскай вобласьці.
| Нарутавічы лац. Narutavіčy | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Берасьцейская |
| Раён: | Бярозаўскі |
| Сельсавет: | Сялецкі |
| Насельніцтва: | 262 чал. (2010) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1643 |
| Паштовы індэкс: | 225243 |
| СААТА: | 1208854044 |
| Нумарны знак: | 1 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 52°33′26″ пн. ш. 24°46′28″ у. д. / 52.55722° пн. ш. 24.77444° у. д.Каардынаты: 52°33′26″ пн. ш. 24°46′28″ у. д. / 52.55722° пн. ш. 24.77444° у. д. |
Нарутавічы на мапе Беларусі ±   Нарутавічы | |
Назва
рэдагавацьНора (Noro) — імя германскага паходжаньня[2][3]. Іменная аснова -нар- (-нор-) (імёны ліцьвінаў Нарэла, Нарвід, Нарымунт; германскія імёны Narelo, Norvid, Normund) паходзіць ад гоцкага nasjan 'захоўваць, ратаваць'[4], стараверхненямецкага -neri 'уратаваньне, утрыманьне'[5]. Антрапанімічны суфікс-пашыральнік -ут- (-ut-) адзначаецца як у германскіх, так і славянскіх мовах[6].
Гісторыя
рэдагавацьУ пачатку XX ст. Нарутавічы ўваходзілі ў склад Пружанскага павету Гарадзенскай губэрні[7].
Да 17 верасьня 2013 году — цэнтар Нарутавіцкага сельсавету. 17 верасьня 2013 году вёска перададзеная зь ліквідаванага Нарутавіцкага ў склад Сялецкага сельсавету[8].
Насельніцтва
рэдагаваць- 1905 год — 389 чалавек[9]
- 1999 год — 308 чалавек
- 2010 год — 262 чалавекі
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Менск: Тэхналогія, 2010. — 319 с. ISBN 978-985-458-198-9. (pdf, djvu, online) С. 99.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 5, 1168.
- ^ Schmittlein R. Les noms d’eau de la Lituanie (suite) // Revue internationale d’onomastique. Nr. 3, 1964. P. 161.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 187.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 204.
- ^ Słownik geograficzny... T. XV, cz. 2. — Warszawa, 1902. S. 371.
- ^ «Об изменениях в административно-территориальном устройстве Берёзовского, Ивацевичского, Малоритского, Пинского районов Брестской области». Решение Брестского областного Совета депутатов от 17 сентября 2013 г. № 305 (рас.)
- ^ Указатель населенным местностям Гродненской губернии, с относящимися к ним необходимыми сведениями. — Гродна, 1905. С. 121.