Вікіпэдыя

Мажэла

Мажэла (Мажэль, Мазель, Майзэла), Мазала (Мазуль, Масіль, Масель, Мазайла), Мяжала (Мезуль) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Мажэла
лац. Mažeła
Mazela
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Mazo + суфікс з элемэнтам -л- (-l-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Мазала, Мазель, Мажэль, Майзэла, Мазуль, Масіль, Масель, Мяжала, Мезуль, Мазайла
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Мажэла»

Паходжаньне

рэдагаваць
Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Мазела, Мазала, Масіла, Масул або Месіла (Mazela, Mazola, Massila, Massul[1], Messila[a]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова маз- (мез-, мас-) (імёны ліцьвінаў Мажэйка, Мазан, Мазгіль; германскія імёны Mazecha, Massana, Mesgilo) узыходзіць да гоцкага *Matja 'есьці, ядун'[3], стараверхненямецкага maz 'ежа'[4] (беларускае мажны[b] 'рослы, поўны, моцнага целаскладу; тоўсты').

У Польшчы ў 1602 годзе і ў XVIII ст. адзначалася прозьвішча Mazela[5].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: cmeto… Pitko Mesilowicz (15 сакавіка 1497 году)[6]; Инвенътар двора Бирштанского… под Можелем (1503 год)[7]; Можели Юревич… Можел Петрович (1537—1538 гады)[8]; у Лесницъкомъ селе осмънадцат служоб людеи, на имя… Можель Великович (23 траўня 1539 году)[9]; z Janulem Moyzelowiczem (4 сьнежня 1554 году)[10]; Maciey Mazulewicz (27 ліпеня 1553 году)[11]; siolo Lyntupy… Stas Mazalo (26 лютага 1619 году)[12]; Ławryn Mazelewicz (1621 год)[13]; Woyciech Mazało (1641 год)[14]; Васко Мазиленко (1649 год)[15]; Stanisław y Jan Mazułowie (1 сакавіка 1655 году)[16]; Jakub Mazoło… Piotr Mazało… Daniło Mazało… Aleksander Mazało… Sczasny Mazało (6 студзеня 1700 году)[17]; Wieś Dansk. Jonisz Mieżała (1765 год)[18]; Marcin Mazel (1814 год)[19]; Masel-Masiewicz (1913 год)[20].

Носьбіты

рэдагаваць
  • Мажэлі Юр’евіч і Мажэль Пятровіч — жыхары Жамойцкага староства, якія ўпамінаюцца ў 1537—1538 гадох
  • Станіслаў Стэфанавіч Мажаловіч — расенскі зямянін, які ўпамінаецца ў 1590 годзе[21]
  • Войцех і Станіслаў Шчаснавічы Мажаловічы — расенскія зямяне, якія ўпамінаюцца ў 1596 годзе[22]
  • Адам Венцлававіч Мажаловіч — расенскі зямянін, які ўпамінаецца ў 1597 і 1599 гадох[23][24]
  • Якім Масілевіч — жыхар Чашнікаў, які ўпамінаецца ў 1632[25] і 1633[26] гадох
  • Марцін Мазала — жыхар вёскі Ясяловічаў (Барцянскае староства), які ўпамінаецца ў 1765 годзе[27]
  • Фёдар Мазаловіч — жыхар маёнтку Крупніцы (Полацкае ваяводзтва), які ўпамінаецца ў 1785 годзе[28]

Мазалы (Mazało) — прыгонныя зь мястэчка Лаздунаў, якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[29].

Мезулевічы (Miezulewicz) — літоўскі шляхецкі род[30].

Масілевічы (Masilewicz) гербу Самсон — літоўскі шляхецкі род[31].

Масулевічы (Massulewicz, Masulewicz) гербу ўласнага — літоўскі шляхецкі род[32].

Мазулевічы (Mazulewicz) гербу Радван — літоўскі шляхецкі род[33].

Мазайла (Mazailo) — прозьвішча, гістарычна зафіксанае на тэрыторыі цяперашняй Летувы[34].

На 1906 год існавала вёска Мазілава ў Себескім павеце Віцебскай губэрні[35].

На гістарычнай Слонімшчыне існуе вёска Масілавічы, на гістарычнай Ашмяншчыне — Мазалеўшчына, на гістарычнай Рэчыччыне — Стары Мазалаў. Назву Мазалава маюць вёскі на гістарычных Амсьціслаўшчыне і Віцебшчыне.

Заўвагі

рэдагаваць
  1. ^ Паводле назвы мясцовасьці Messilingun
  2. ^ Параўн.: муж > мужны, вежа > вежны і пад.

Крыніцы

рэдагаваць
  1. ^ Ao. Prof. Dr. Hermann Reichert, Lexikon der altgermanischen Namen
  2. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1107, 1120.
  3. ^ Schonfeld M. Wörterbuch der altgermanischen personen-und völkernamen. — Heidelberg, 1911. S. 166.
  4. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1119.
  5. ^ Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku. T. 2: H—Mą. — Kraków, 2009. S. 434.
  6. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 2: 1468—1501. — Kraków, 1939. S. 518.
  7. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 6 (1494—1506). — Vilnius, 2007. P. 290.
  8. ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 45, 132, 203, 312.
  9. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 20 (1536—1539). — Vilnius, 2010. P. 263.
  10. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 36.
  11. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 96.
  12. ^ Lietuvos inventoriai XVII a. — Vilnius, 1962. P. 77.
  13. ^ Rejestry popisowe pospolitego ruszenia szlachty Wielkiego Księstwa Litewskiego z 1621 r. — Warszawa, 2015. S. 92.
  14. ^ Ординация королевских пущ: в лесничествах бывшего Великого Княжества Литовского. — Вильна, 1871. С. 207.
  15. ^ Реєстр Війська Запорозького 1649 року. — К., 1995. С. 399.
  16. ^ Lietuvos inventoriai XVII a. — Vilnius, 1962. P. 216.
  17. ^ Łapiński Ł., Wilczewski W. F. «Komput katolików» parafii żołudzkiej z 1700 roku // Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne. Nr. 115, 2021. S. 276—279, 283.
  18. ^ Историко-юридические материалы, извлеченные из актовых книг губерний Витебской и Могилевской, хранящихся в Центральном архиве в Витебске. Вып. 31. — Витебск, 1903. С. 226.
  19. ^ Bogusławiszki, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  20. ^ Parafia niemenczyńska w 1913 r., Genealogia Wileńszczyzny
  21. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 2. ― Вильна, 1903. С. 107.
  22. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 4. ― Вильна, 1905. С. 157.
  23. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 4. ― Вильна, 1905. С. 203.
  24. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 1. ― Вильна, 1901. С. 139.
  25. ^ Яўген Анішчанка, Чашники инвентарь 1632 г., Архіў гісторыка Анішчанкі, 8 сьнежня 2018 г.
  26. ^ Яўген Анішчанка, Чашники 1633 г. инвентарь в Полоцком воеводстве(недаступная спасылка), Архіў гісторыка Анішчанкі, 25 лютага 2016 г.
  27. ^ Леанід Лаўрэш, Барцянскае староства, Pawet.net, 5 жніўня 2017 г.
  28. ^ Яўген Анішчанка, Крупница инвентарь 1785 в Полоцком воеводстве, Архіў гісторыка Анішчанкі, 12 лютага 2017 г.
  29. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 297.
  30. ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 6. — Rzeszów, 2006. S. 238.
  31. ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 8. — Warszawa, 1937. S. 172.
  32. ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 8. — Warszawa, 1937. S. 175.
  33. ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 8. — Warszawa, 1937. S. 187.
  34. ^ Lietuvių pavardžių žodynas. T. 2. — Vilnius, 1989. P. 188.
  35. ^ Список населенных мест Витебской губернии. Витебск, 1906. С. 383.
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Мажэла&oldid=2583018»