Домаш, Доміш, Тумаш — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Domisch
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Duomo + суфікс з элемэнтам -ш- (-sch-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Доміш, Тумаш
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Домаш»

Паходжаньне

рэдагаваць

Доміш (Domisch) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -дом- (-тум-) (імёны ліцьвінаў Туміла, Домін, Тумар; германскія імёны Tumila, Domin, Thumer) паходзіць ад гоцкага dōms 'вырак, суд; слава'[2].

Імёны Домаш і Думаш гістарычна бытавалі ў Польшчы: Paulich filius Domas (1204 год), Domas (1244 і 1249 гады), Dumas (1413 год)[3].

У Ноўгарадзе бытавала імя Домаша (Домаса)[4].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: villanis… Mylosch Domaschewicz (1 жніўня 1472 году)[5]; служебъ того дворца Бикушского… а Феда Домашевич (14 сьнежня 1508 году)[6]; чотырех чоловеков в Новгородском повете Ловецкого десятку на има Домаша Контевича (27 жніўня 1511 году)[7]; земль пустых в Оболцохъ… Богдановы Домашевича… Богдановы Домашовича (12 жніўня, 17 верасьня і 30 кастрычніка 1519 году)[8]; Тумашъ з братомъ[9], Ланко Тумашевичъ[10] (1528 год); люди того жъ двора Ошъменъцовъ… Станько Домашевич (11 чэрвеня 1547 году)[11]; sioło Czywilowo… Piotr Domaszewicz (4 сьнежня 1554 году)[12]; Domass Koliessnik… Domas Wisiewicz (1558 год)[13]; Janko Domiss (1560—1563 гады)[14]; Домашъ Мирутичъ (1563 год)[15]; Marcin Domiszewicz (26 жніўня 1767 году)[16]; Domaszewicz Symon (16 сьнежня 1894 году)[17].

Носьбіты

рэдагаваць

Дамішэвічы — літоўскі шляхецкі род[18].

На 1904 год існавала сядзіба Домашанка (Дамашэнка) у Смаленскім павеце Смаленскай губэрні[19].

На гістарычнай Наваградчыне існуе вёска Дамашэвічы, на гістарычнай МеншчынеДамашаны і Дамашкі, на гістарычнай ПіншчынеДамашыцы, на гістарычнай ВіцебшчынеДамашэва, на гістарычнай ВіленшчынеДомашышкі. Назву Дамашы маюць вёскі на гістарычных Ашмяншчыне, Браслаўшчыне, Наваградчыне і Меншчыне, назву Тумашы — на гістарычных Ашмяншчыне, Гарадзеншчыне і Наваградчыне.

  1. ^ Eule R. Germanische und fremde Personennamen als heutige deutsche Familiennamen // Festschrift zu dem fünfzigjährigen jubiläum des Friedrichs-realgymnasiums in Berlin. — Berlin, 1900. S. 26.
  2. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 95.
  3. ^ Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 1. — Wrocław, 1965—1967. S. 505—506.
  4. ^ Khallieva Boiché O. Imja et Name, Aux sources de l'anthropnymie germanique, anglo-saxonne et slave. — Presses de l’université Paris-Sorbonne, 2015. P. 433.
  5. ^ Rowell S. C. Acta primae visitationis diocesis vilnensis anno domini 1522 peractae. Vilniaus Kapitulos Archyvo Liber IIb atkūrimas. — Vilnius, 2015. P. 21.
  6. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 8 (1499—1514). — Vilnius, 1995. P. 287.
  7. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 113.
  8. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 25 (1387—1546). — Vilnius, 1998. P. 163—164.
  9. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 95.
  10. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 97.
  11. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 234 (19) (1546—1548). — Vilnius, 2009. P. 167.
  12. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 102—103.
  13. ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 1. — Вильна, 1881. С. 153, 353.
  14. ^ Słownik historycznych nazw osobowych Białostocczyzny (XV—XVII w.). T. 1: A—O. — Białystok, 1997. S. 77.
  15. ^ Ревизия Кобринской экономии: составленная в 1563 году королевским ревизором Дмитрием Сапегой. — Вильна, 1876. С. 84.
  16. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 7. Акты Городненского гродского суда. — Вильна, 1874. С. 367.
  17. ^ Сакалоўская А. Кальварыя. — Менск, 1997. С. 68.
  18. ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Д, Згуртаваньне беларускай шляхты
  19. ^ Список населенных мест Смоленской губернии. — Смоленск, 1904. С. 416.