Бутвід

мужчынскае асабістае імя

Бутвід, Буцьвід — мужчынскае імя.

Botvid
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Boto + Wid
Іншыя формы
Варыянт(ы) Буцьвід
Зьвязаныя імёны Відбут
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Бутвід»

Паходжаньне

рэдагаваць

Бутвід (Botvid, Bótviðr, мясцовая лацінізаваная форма — Butvidis[1]) — імя германскага паходжаньня[2][3][4][5]. Іменная аснова -бут- (-бот-) (імёны ліцьвінаў Бутрык, Вільбут, Сайбут; германскія імёны Butariks, Willebut, Seiboth) паходзіць ад усходнегерманскага but- з значэньнем 'корань, камель' (гепідзкае butilo 'камель')[6], а аснова -від- (імёны ліцьвінаў Відмунд, Мельвід, Торвід; германскія імёны Widmund, Melvid, Torvid) паходзіць ад гоцкага wida 'повязь, злучэньне, моцнасьць' або ад гоцкага і германскага widus 'дрэва'[7]. Такім парадкам, імя Бутвід азначае «корань дрэва»[5] (тое ж, што і імя Відбут).

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Nekraschy Butwydowycz (1 верасьня 1431 году)[8]; Nekrasch Butwidowicz (15 траўня 1432 году)[9]; Бутвиду земля… У Веленьском волости. Ивашку Бутвидовичу чоловекъ (1440—1492 гады)[10]; Buthwid… Butwid (1451 год)[11]; Daumunt Butwidowicz (31 кастрычніка 1484 году)[12]; Бартошъ Бутвидовичъ[13], Павел Бутвидовичъ[14] (1528 год); Станко Бутвидович… Бутвид Воинарович… Януш Бутвидович (1537—1538 гады)[15] (1537—1538 гады)[16]; Jerzy Butwid (20 красавіка 1775 году)[17].

Носьбіты

рэдагаваць

Бутвідовічы гербу Ліс VI[21] — літоўскі шляхецкі род.

На гістарычнай Лідчыне існуе вёска Буцьвіданцы.

Глядзіце таксама

рэдагаваць
  1. ^ Hildebrand H. Huru fornminnena vårdas i Brunskogs kyrka // Månadsblad. Nr. 241—243, 1892. S. 89.
  2. ^ Otterbjörk R. Svenska förnamn. 3. uppl. — Stockholm, Esselte studium. 1979. P. 80—81.
  3. ^ Peterson L. Nordiskt runnamnslexikon. — Uppsala, 2007. S. 49.
  4. ^ Bótviðr, Nordic Names
  5. ^ а б Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 20.
  6. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 16.
  7. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  8. ^ Бучинський Б. Кілька причинків до часів вел. князя Свитригайла (1430—1433) // ЗНТШ. Т. 76. — Львів, 1907. С. 135, 137.
  9. ^ Русско-ливонские акты. — СПб, 1868. С. 191.
  10. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 27.
  11. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 235.
  12. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 2: 1468—1501. — Kraków, 1939. S. 399.
  13. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 77.
  14. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 163.
  15. ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 141, 322, 329.
  16. ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 26, 193, 322.
  17. ^ Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 38. — Вильна, 1914. С. 24.
  18. ^ Описание документов и бумаг, хранящихся в Московском архиве Министерства юстиции. Кн. 21. — М., 1915. С. 267.
  19. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 2. ― Вильна, 1903. С. 173.
  20. ^ Памятная книжка Ковенской губернии на 1898 год. — Ковна, 1897. С. 157.
  21. ^ Gajl T. Herby Szlacheckie Rzeczypospolitej Obojga Narodow. — Gdańsk, 2003. S. 263.

Літаратура

рэдагаваць