Аляксандар Фінскі
Алякса́ндар Міха́йлавіч Фі́нскі (2 сьнежня 1953, пас. Вясёлы Гай, Пухавіцкі раён, Менская вобласьць, БССР) — беларускі скульптар. Дацэнт катэдры скульптуры Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў. Ляўрэат Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь (2011)[1]
Аляксандар Фінскі | |
Дата нараджэньня | 2 сьнежня 1953 (70 гадоў) |
---|---|
Месца нараджэньня | Вясёлы Гай, Пухавіцкі раён, Менская вобласьць, БССР |
Адукацыя | Беларускі рэспубліканскі навучальны комплекс гімназія-каледж мастацтваў імя І. В. Ахрэмчыка |
Месца вучобы | |
Занятак | скульптура |
Месца працы | |
Сябра ў | Беларускі саюз мастакоў |
Жанры | скульптура |
Узнагароды | |
Біяграфія
рэдагавацьСкончыў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут у 1979 годзе. Удзельнік мастацкіх выставаў з 1978 году. Працуе ў манумэнтальнай і станковай скульптуры. З 1984 году — сябра Беларускага Саюзу мастакоў. Выкладчык Рэспубліканскай школы-інтэрнату па музыцы і выяўленчым мастацтве імя І. Ахрэмчыка (1977—1991), Беларускай акадэміі мастацтваў з 1991 году. Жыве і працуе ў Менску[2].
Творчасьць
рэдагавацьТворы знаходзяцца ў Нацыянальным мастацкім музэі Беларусі, фондах БСМ, Магілёўскім абласным мастацкім музэі імя П. Масьленікава, Трацьцякоўскай галерэі ў Маскве, Полацкім гісторыка-культурным запаведніку, мастацкай галерэі Пухавіцкага краязнаўчага музэю[2].
Асноўныя творы: рэльеф «Максім Багдановіч» для бібліятэкі імя М. Багдановіча; кампазыцыя «Калыска» ў парку імя Я.Купалы; надмагільны помнік А. Анікейчыку, аб’ёмнапрасторавая кампазыцыя са сьвятлом «Багі Алімпу» для банку «Алімп», мэмарыяльная дошка кампазытару У. Алоўнікаву (усе ў Менску); кампазыцыі «Беларускія сьвяты» для Беларускага культурнага цэнтру ў г. Дортмунд (Нямеччына) і «Анёл-ахоўнік» у парку Нясьвіжу, а таксама кампазыцыі «Мары», «Раніца», «Жаночы партрэт», «Баляда аб міры», «Разьвітаньне», «Чаканьне», «Востраў смутку»[2]. Акрамя таго:
— мэмарыяльны комплекс «Чырвоны Бераг», пасёлак Чырвоны Бераг (архітэктар, і кіраўнік праекту Леанід Левін, скульптар Аляксандар Фінскі, мастак Сьвятлана Каткова)[3][4]
— помнік С. Полацкаму ў Полацку (скульптар А. Фінскі, архітэктары Георгі Фёдараў і Натальля Цавік)[5][6]
— помнік А. Міцкевічу ў Менску (у суаўтарстве з А. Засьпіцкім, архітэктар Георгі Фёдараў)[7]
— скульптурныя кампазыцыі для Нацыянальнага тэатру опэры і балету ў Менску (у суаўтарстве са скульптарамі М. Шкробатам, Г. Буралкіным)[8]
— знак «Нулявы кілямэтар» на Кастрычніцкай плошчы ў Менску (скульптар А. Фінскі, архітэктар А. Сардараў)
— мэмарыял «Яма. Менскае гета» ў Менску (архітэктар, і кіраўнік праекту Л. Левін, скульптары А. Фінскі, Э. Полак, архітэктары Я. Дзятлаў, А. Капалаў)[9]
— помнік Максіму Танку ў Мядзеле (скульптары А. Фінскі, І. Міско, архітэктар А. Сардараў)
-
помнік С. Полацкаму ў Полацку
-
Нацыянальны акадэмічны Вялікі тэатар опэры і балета Рэспублікі Беларусь
-
Мэмарыял «Яма» на вуліцы Мельнікайтэ ў Менску
Навуковыя працы
рэдагаваць- Фінскі А. На ўсе вякі. Мастацтва, № 2, 2006.
- Фінскі А. Час вызначае прыярытэты. Мастацтва, № 11, 2004.
- Фінскі А. Дэмаграфія творчасці — 2. Мастацтва, № 5, 2008.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Указ Прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь. 30 жніўня 2011 г. № 381. https://web.archive.org/web/20120712195348/http://pravo.by/main.aspx?guid=3871&p0=P31100381&p2=%7BNRPA%7D
- ^ а б в Фінскі Аляксандр(недаступная спасылка)
- ^ В скульптуре обязательно должен быть нерв. Советская Белоруссия 02.11.2011.(недаступная спасылка)
- ^ Мэмарыяльны комплексу дзецям — ахвярам вайны і чарнобыльскай катастрофы. Жлобінскі раён | Афіцыйны сайт Рэспублікі Беларусь
- ^ Полацк атрымае, нарэшце, помнік Сімеону Полацкаму. Белы. Дзелавая Газэта. 26 мая 2003 https://web.archive.org/web/20160304203020/http://bdg.by/news/news.htm?45080,5
- ^ Полацак
- ^ Финский Александр Михайлович
- ^ С них лепили статуи для Большого. РЭСПУБЛІКА. № 92 (4758) Суббота, 23 мая 2009 г.(недаступная спасылка)
- ^ Мост из прошлого в будущее. Вечерний Минск. 08 Декабрь 1999(недаступная спасылка)
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць- Фінскі Аляксандр Міхайлавіч(недаступная спасылка)