Леанід Левін

Леані́д Мендэ́левіч Ле́він (25 ліпеня 1936, Менск — 1 сакавіка 2014, Менск) — заслужаны архітэктар Рэспублікі Беларусь, ляўрэат Ленінскай прэміі й прэміі Ленінскага Камсамолу, Ляўрэат прэміі Валгаградзкага Камсамолу, ляўрэат Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь, ляўрэат шматлікіх прэстыжных конкурсаў і аглядаў архітэктурных работ, Акадэмік Міжнароднай і Беларускай акадэміі архітэктуры, Старшыня Саюзу Беларускіх жыдоўскіх грамадзкіх аб’яднаньняў і абшчынаў з 1991 па 2014 год.

Леанід Левін
На адкрыцьці выстаўкі «Пад знакам Мэноры. З гісторыі жыдоўства ў Беларусі» ў Нацыянальным гістарычным музэі Беларусі 9.08.2013
Род дзейнасьці	архітэктар
Дата нараджэньня	25 ліпеня 1936
Месца нараджэньня	Менск, БССР
Дата сьмерці	1 сакавіка 2014 (77 гадоў)
Месца сьмерці	Менск, Беларусь
Месца пахаваньня	Усходнія могілкі
Грамадзянства	СССР → Беларусь
Месца вучобы	Беларускі політэхнічны інстытут
Занятак	архітэктар
Месца працы	Менскпраект[d]
Дзеці	Галіна Леанідаўна Левіна[d]
Узнагароды	Ордэн Леніна
Леанід Левін у Вікісховішчы

Адзін з аўтараў мэмарыяльнага комплексу «Хатынь», за які (у складзе аўтарскага калектыву) быў удастоены Ленінскай прэміі.

Біяграфія

Нарадзіўся 25 ліпеня 1936 году ў Менску, скончыў 13-ю школу. У 1954—1960 гадах вучыўся ў Беларускім політэхнічным інстытуце. З 1960 году — праца ў Інстытуце «Менскпраект» (ад архітэктара да кіраўніка Майстэрні па забудове цэнтру Менску).. 1960—1967 удзельнічае ў стварэньні парку імя 50-годзьдзя Савецкай улады. У 1968 годзе ўдзельнічае ў стварэньні выставачнага павільёну ВДНГ БССР у Менску. У 1970 у складзе аўтарскага калектыву быў уганараваны Ленінскай прэміяй за мэмарыяльны комплекс 1968—1969 гг «Хатынь». З 1997 году — дырэктар ўласнай творчай майстэрні УП «Творчая майстэрня архітэктара Л. Левіна»..

Памёр 1 сакавіка 2014 году ў Менску. Пахаваны 4 сакавіка на Цэнтральнай алеі Ўсходніх могілак у Менску.

Працы

Асноўныя працы (некаторыя ў суаўтарстве):

Мэмарыяльныя комплексы

• Мэмарыяльны ансамбль «Хатынь» (1968)
• Мэмарыяльны комплекс «Яма» (тэрыторыя былога Менскага гета)
• Дзецям, якія загінулі ў Вялікай Айчыннай вайне (на месцы дзіцячага канцлягеру) і ад Чарнобыльскай катастрофы (Красны Бераг Жлобінскага раёну, 2006)
• Мэмарыяльны комплекс вязьням гета ў Слуцку
• Мэмарыяльны комплекс загінулым жыдам у Гарадзеі (2004)
• Шунеўка (мэмарыяльны комплекс «Праклён фашызму»)
• Мэмарыяльны комплекс «Прарыў» каля Ушачаў Ушацкага раёну Віцебскай вобласьці

Помнікі

• Помнік беларускім партызанам («Прарыў»)
• Помнік Янку Купалу (Менск, 1972)
• Помнік Якубу Коласу (Менск, 1972)
• Помнік князю Давыду ў Давыд-Гарадку (2000)
• Помнік ахвярам менскага гета (1998-2000, Менск, пл. Юбілейная)

Праекты будынкаў

• Гарком КПБ (1979), МЗС
• ВДНГ (1968)

Станцыі Мінскага мэтрапалітэну

• «Плошча Леніна» (1984)
• «Няміга» (1990)

Праект дэталёвай пляніроўкі й забудовы цэнтру (1970-1975), праспэкту Машэрава (1980-я). Гістарычная «Няміга» (аўтарства рэканструкцыі гістарычнай часткі Менску) «Траецкае прадмесьце» (Менск, 1980-1986), «Верхні горад», Вуліца Няміга, «Ракаўскае прадмесьце»

Узнагароды

• Дзьве Ганаровыя граматы Вярхоўнага Савету БССР
• Грамата Вярхоўнага Савету БССР
• Ордэн «За заслугі перад Фэдэратыўнай Рэспублікай Нямеччына»
• Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь, за стварэньне помніка князю Давыду ў Давыд-Гарадку
• Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь (2011), за мэмарыял «Дзецям — ахвярам Вялікай Айчыннай вайны» ў Чырвоным Беразе (Гомельская вобласьць)

Сцэнаграфіі, кнігі

Выканаў сцэнаграфію спэктакляў:

• «Палёты з анёлам» (2001)
• «Песьня вайны» (у суаўт., 2005) (Рэспубліканскі тэатар беларускай драматургіі)

Кнігі:

• «Хатынь» (2005) (проза)
• «Лаўка» (проза)
• «Вайна і каханьне» (проза)
• «Імгненьні» (паэтычная складанка)
• «Перажыць перажытае» (альбом)