Язэп Малецкі
Язэ́п Мале́цкі (12 студзеня 1906 в. Якужы, Мёрскі раён — 1982, Аўстралія) — беларускі грамадзка-палітычны дзяяч, рэдактар і выдавец, доктар мэдыцыны.
Язэп Малецкі лац. Jazep Malecki | |
| Дата нараджэньня | 12 студзеня 1906 |
|---|---|
| Месца нараджэньня | |
| Дата сьмерці | 6 чэрвеня 1982 (76 гадоў) |
| Месца сьмерці | |
| Месца пахаваньня | |
| Месца вучобы |
|
| Занятак | рэдактар |
| Месца працы | |
| Сябра ў | Беларускі нацыянальны камітэт у Вільні, Беларуская цэнтральная рада, Беларускае аб’яднаньне ў Новым Паўднёвым Ўэйлзе і Фэдэральная рада беларускіх арганізацыяў у Аўстраліі |
Біяграфія
рэдагавацьСкончыў гімназію імя Стэфана Баторыя ў Друі, потым Віленскі ўнівэрсытэт (мэдычны факультэт). Працаваў лекарам з 1935 году, спэцыялізаваўся на акушэрстве і гінэкалёгіі ў Варшаве.
З студэнцкіх гадоў браў удзел у беларускім культурным і нацыянальным руху. Рэдактар і выдавец беларускіх газэт, каляндароў, сябра Віленскага беларускага нацыянальнага камітэту. У часе Другой сусьветнай вайны вярнуўся ў Вільню. Намесьнік Беларускага нацыянальнага камітэту ў 1941 годзе. Ад перасьледу летувісаў зьехаў ў Горадню, з восені 1942 году ў Баранавічах. Працаваў лекарам у баранавіцкіх больніцах, разам зь іншымі беларускімі дактарамі-патрыётамі Анатолем Бярозкам, Усеваладам Каралём, Наўмікам. Кіраўнік мэдычнай школы ў Баранавічах. Пазьней у 1944 годзе намесьнік прэзыдэнта БЦР на Вялейскую акругу. У 1944 годзе, апасаючыся савецкага перасьледу, зьехаў у Нямеччыну, потым у Аўстралію.
У Нямеччыне стаў ініцыятарам і галоўным арганізатарам «Аб’яднаньня беларускіх лекараў на чужыне», рэдагаваў часопіс «Мэдычная думка».
Атрымаў доктара мэдыцыны ў 1955 годзе ў Сыднэі.
У Аўстраліі быў сябрам першай управы Беларускага аб’яднаньня ў штаце Новы Паўднёвы Ўэйлз, дапамагаў у выданьні месячніка «Новае жыцьцё ў Сыднэі». Узначальваў фэдэральную раду беларускіх арганізацыяў Аўстраліі. Быў прадстаўніком Рады БНР у Сыднэі. Дапамагаў грашова як арганізацыям Аўстраліі, так і музэю й бібліятэцы ў Лёндане, і Беларускаму Інстытуту Навукі й Мастацтва.
Выдаў кнігу ўспамінаў «Пад знакам Пагоні» (1976). Друкаваў успаміны, мэдычныя публіцыстычныя артыкулы.
Літва і ліцьвіны
рэдагавацьУ кнізе «Пад знакам Пагоні» падкрэсьліваў: «назоў «Беларус» даволі новы, замацаваўся толькі пад расейскім панаваньнем. Калісьці ўсе тут называліся «Ліцьвінамі». Сяньня «Літвой» сталі называць правінцыю, што называлася Жмудзяй, Самагітыяй»[1].
Творы
рэдагаваць- «Пад знакам Пагоні» — успаміны, 1976, выдавецтва «Пагоня», Таронта
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Малецкі Я. Пад знакам Пагоні. — Таронта, 1976.
Літаратура
рэдагаваць- Малецкі Язэп // Памяць : гісторыка-дакументальная хроніка Міёрскага раёна / рэдкал. Г. М. Маняк [і інш.]. — Мн., 1988. — С. 531.