Ягірд (Егерт), Агірд (Эгірд) — мужчынскае імя.

Ægirdh
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Agi + Gerd
Іншыя формы
Варыянт(ы) Агірд, Эгірд, Егерт
Вытворныя формы Эйгерд
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Ягірд»

Паходжаньне

рэдагаваць

Агарда, Агард, Егард або Агерд, пазьней Эгерд, Эгірд, Агірд, Эгерт або Ёгерд (Agardis[1], Agard[2], Aaggaard[3], Egard, Egerd[4], Eggerd[4], Ægirdh[4], Egert, Jogärdh[5][6], Ágærðr[7]) — імя германскага паходжаньня[8]. Іменная аснова ег- (аг-, ек-) (імёны ліцьвінаў Ягвін, Ягінт, Ягоўд; германскія імёны Egwinus, Egind, Egold) паходзіць ад гоцкага agis 'страх' або agja 'вастрыё, меч'[9], а аснова -гард- (-герд-, -герт-) (імёны ліцьвінаў Альгерд, Мундыгерд, Тэўтыгерд; германскія імёны Algardus, Mundgerd, Teutgerdis) — ад гоцкага gairdan 'падпяразваць' (пераноснае 'ахоўваць'), garda 'агароджа' (пераноснае 'ахова, бясьпека')[10].

Адпаведнасьць імя Ягірд германскаму імю Agardis сьцьвердзіў францускі лінгвіст-германіст Раймонд Шмітляйн, які на падставе шматгадовых дасьледаваньняў прыйшоў да высноваў пра германскае паходжаньне літоўскіх уласных імёнаў[11].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Моишокгольское волости и Керновское Евню Екирдовичу дванадцать чоловековъ (7 лістапада 1442 году)[12]; Янъ Екгирдовичъ (1528 год)[13]; Андрушко Акгирдович (1537—1538 гады)[14]; Egirdowna (17 лістапада 1737 году)[15]; Fryderyk Egiertt (1814 год)[16].

Носьбіты

рэдагаваць

Егерты або Эгерты (Jegiert, Egiert) — літоўскі шляхецкі род зь Вільні[19].

Глядзіце таксама

рэдагаваць
  1. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 21.
  2. ^ Ray O. Vore navne: en etymologisk navnebok med fyldige utredninger. — Chicago, 1944. S. 17.
  3. ^ Barber H. British Family Names: Their Origin and Meaning, with Lists of Scandinavian, Frisian, Anglo-Saxon and Norman Names. — Longon, 1894. P. 137.
  4. ^ а б в Sveriges medeltida personnamn. Hft. 4. — Uppsala, 1974. S. 609.
  5. ^ Otterbjörk R. Svenska förnamn. — Svenska språknämnden, 1979.
  6. ^ Iógærðr, Nordic Names
  7. ^ Peterson L. Nordiskt runnamnslexikon. — Uppsala, 2007. S. 17.
  8. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 21—22.
  9. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 39.
  10. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  11. ^ Schmittlein R. Toponymes finnois et germaniques en Lituanie // Revue internationale d’onomastique. Nr. 2, 1948. P. 101.
  12. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 68.
  13. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 159.
  14. ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 158.
  15. ^ G, Mosėdžio miestelio ir aplinkinių kaimų senųjų gyventojų romos katalikų bažnyčios santuokos metrikų nuorašai
  16. ^ Daugi, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  17. ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 158.
  18. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 5. ― Вильна, 1907. С. 181.
  19. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 549.