Ягоўд (Яголд, Ягольт, Акулд) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча Ягаўд (Ягалд).

Agold
Ágautr
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Agi + Wald
Agi + Goldo
Agi + Gaudo
Іншыя формы
Варыянт(ы) Яголд, Ягольт, Акулд
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Ягоўд»

Паходжаньне

рэдагаваць
Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Агалд, Егалд, Егалт або Еколт, пазьней Эгальд (Agold[1], Ecgold[2], Egolt, Eccolt[3], Egold[4][5]) — імя германскага паходжаньня[6]. Іменная аснова ег- (аг-, ек-) (імёны ліцьвінаў Ягвін, Ягінт; германскія імёны Egwinus, Egind) паходзіць ад гоцкага agis 'страх' або agja 'вастрыё, меч'[7], а аснова -валд- (-алд, -олт) (імёны ліцьвінаў Геральт, Левалт, Рамвольт; германскія імёны Gerwald, Lewolt, Romuald) — ад гоцкага і германскага waldan 'валодаць, гаспадарыць' або wulþus 'слава, мажнасьць'[8]. Апроч таго, адзначалася старажытнае паўночнагерманскае імя Ágautr (Á-gautr)[9][10].

У Прусіі бытавала імя Ягаўд: Jagawde (1386 год)[11].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Jagaüde von Girmow… Jogawde vnd Jocun of Tracken (Паведамленьні аб літоўскіх дарогах)[12]; дворецъ свои Овчининъскии, в Зофеи Якгольтовны купленыи (4 лістапада 1546 году)[13]; Jan Dawidowicz Jagowd na miejscu Dawida Jagowda… Stanisław Jagowd (1667 год)[14]; Ród Jagowdów Andruszkańców[15], Krzysztof Jagowd[16], Mikołaj Surwidz Jagowd… Kazimierz Jagowd[17], po PP. Sarwiciach Jagowdach[18] (1690 год); Akułdowicz Jakub (1799 год)[19]; Jagołd (1805 год)[20].

Носьбіты

рэдагаваць

Яголды (Jagołd) гербу Лебедзь — літоўскі шляхецкі род[22].

Ягаўды гербу Любіч — літоўскі шляхецкі род, які меў уладаньні на Жамойці.

Ягаўды (Ягоўды) з Сарыня — літоўскі шляхецкі род[23].

Ягалдовічы (Jagołdowicz) гербу Гірскі — шляхецкі род Рэчы Паспалітай[24].

На гістарычнай Упіччыне існуе вёска Эгаўдзе.

Глядзіце таксама

рэдагаваць
  1. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 216.
  2. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 22.
  3. ^ Socin A. Mittelhochdeutsches Namenbuch. — Basel, 1903. S. 196, 713.
  4. ^ Heintze A. Die deutschen Familien-Namen, geschichtlich, geographisch, sprachlich. — Halle, 1903. S. 97.
  5. ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1971. S. 244.
  6. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 26.
  7. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 39.
  8. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  9. ^ Peterson L. Nordiskt runnamnslexikon. — Uppsala, 2007. S. 17.
  10. ^ Ágautr, Nordic Names
  11. ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 38.
  12. ^ Scriptores rerum Prussicarum. Bd. 2. — Leipzig, 1863. S. 697.
  13. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 29 (1546—1547). — Vilnius, 2016. P. 84.
  14. ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 2. — Warszawa, 2015. S. 369.
  15. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Województwo trockie 1690 r. — Warszawa, 2000. S. 31.
  16. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 82.
  17. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 171.
  18. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 172.
  19. ^ Pansevič V. Vilniaus miestiečių išsimokslinimas XVII—XVIII a. — Kaunas, 2017. P. 215.
  20. ^ Małachowski P. Zbiór nazwisk szlachty z opisem herbów własnych familiom zostaiącym w Królestwie Polskim i Wielkim Xięstwie Litewskim. — Lublin, 1805. S. 179.
  21. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 2. ― Вильна, 1903. С. 24, 160.
  22. ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 3. — Rzeszów, 2001. S. 176.
  23. ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Я, Згуртаваньне беларускай шляхты
  24. ^ Gajl T. Herby Szlacheckie Rzeczypospolitej Obojga Narodow. — Gdańsk, 2003. S. 278.