Масьцілавічы
Масьці́лавічы[1] — вёска ў Беларусі, каля ракі Тучанкі. Уваходзяць у склад Кухчыцкага сельсавету Клецкага раёну Менскай вобласьці.
| Масьцілавічы лац. Maściłavičy | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Клецкі |
| Сельсавет: | Кухчыцкі |
| Насельніцтва: | 80 чал. (2009) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1793 |
| Паштовы індэкс: | 222654 |
| Нумарны знак: | 5 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 52°59′30.001″ пн. ш. 26°33′6.001″ у. д. / 52.99166694° пн. ш. 26.55166694° у. д.Каардынаты: 52°59′30.001″ пн. ш. 26°33′6.001″ у. д. / 52.99166694° пн. ш. 26.55166694° у. д. |
Масьцілавічы на мапе Беларусі ±   Масьцілавічы | |
Назва
рэдагавацьМаста (Masto) і Віла (Wilo) — імёны германскага паходжаньня[2][3]. Іменная аснова маст- (імёны ліцьвінаў Масьціла, Масьцін; германскія імёны Mastilo, Mastin) паходзіць ад гоцкага maists 'найбольшы'[2] або стараверхненямецкага mast 'доўгая жэрдка'[4], а аснова -віл- (імёны ліцьвінаў Вільбут, Вільгейда, Мунтвіл; германскія імёны Willebut, Williheid, Muntwil) — ад гоцкага wilja 'воля'[5].
Варыянты назвы ў гістарычных крыніцах: Mostwiłowicze (1744 год)[6].
Гісторыя
рэдагавацьУ XIX ст. Маствілавічы ўваходзілі ў склад Слуцкага павету Менскай губэрні[7].
Да 28 траўня 2013 году вёска ўваходзіла ў склад Тучанскага сельсавету[8].
Насельніцтва
рэдагаваць- 1909 год — 432 чалавекі ў вёсцы Маствілавічах і 39 чалавек у маёнтку Маствілавічах[9]
- 1999 год — 163 чалавекі
- 2009 год — 80 чалавек
Турыстычная інфармацыя
рэдагавацьМасьцілавічы — адзін з цэнтраў гатаванай керамікі[10].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 216.
- ^ а б Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 410.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1591.
- ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 2: Die Ostgoten. Die Langobarden. Die altgermanischen Bestandteile des Ostromanischen. Altgermanisches im Alpenromanischen. — Berlin und Leipzig, 1935. S. 100.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
- ^ Jelski A. Mostwiłowicze // Słownik geograficzny... T. VI. — Warszawa, 1885. S. 714.
- ^ «Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 (рас.)
- ^ Список населенных мест Минской губернии. — Минск, 1909. С. 127.
- ^ Гатаваная кераміка, Ганцавіцкі краязнаўча-інфрамацыйны партал