Масьцілавічы
Масьці́лавічы[1] — вёска ў Беларусі, каля ракі Тучанкі. Уваходзяць у склад Кухчыцкага сельсавету Клецкага раёну Менскай вобласьці.
Масьцілавічы лац. Maściłavičy | |
Краіна: | Беларусь |
Вобласьць: | Менская |
Раён: | Клецкі |
Сельсавет: | Кухчыцкі |
Насельніцтва: | 80 чал. (2009) |
Часавы пас: | UTC+3 |
Тэлефонны код: | +375 1793 |
Паштовы індэкс: | 222654 |
Нумарны знак: | 5 |
Геаграфічныя каардынаты: | 52°59′30.001″ пн. ш. 26°33′6.001″ у. д. / 52.99166694° пн. ш. 26.55166694° у. д.Каардынаты: 52°59′30.001″ пн. ш. 26°33′6.001″ у. д. / 52.99166694° пн. ш. 26.55166694° у. д. |
± Масьцілавічы |
Назва
рэдагавацьМаста (Masto) і Віла (Willo, Wilo) — імёны германскага паходжаньня[2][3].
Варыянты назвы ў гістарычных крыніцах: Mostwiłowicze (1744 год)[4].
Гісторыя
рэдагавацьУ XIX ст. Маствілавічы ўваходзілі ў склад Слуцкага павету Менскай губэрні[5].
Да 28 траўня 2013 году вёска ўваходзіла ў склад Тучанскага сельсавету[6].
Насельніцтва
рэдагаваць- 1909 год — 432 чалавекі ў вёсцы Маствілавічах і 39 чалавек у маёнтку Маствілавічах[7]
- 1999 год — 163 чалавекі
- 2009 год — 80 чалавек
Турыстычная інфармацыя
рэдагавацьМасьцілавічы — адзін з цэнтраў гатаванай керамікі[8].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 216.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 410.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1591.
- ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
- ^ Jelski A. Mostwiłowicze // Słownik geograficzny... T. VI. — Warszawa, 1885. S. 714.
- ^ «Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 (рас.)
- ^ Список населенных мест Минской губернии. — Минск, 1909. С. 127.
- ^ Гатаваная кераміка, Ганцавіцкі краязнаўча-інфрамацыйны партал