Лішкаў
Лішкаў[1][2], Лішкава (лет. Liškiava) — вёска ў Летуве, на левым беразе ракі Нёману. Уваходзіць у склад Мерацкага староства Аранскага раёну Аліцкага павету. Насельніцтва на 2001 год — 65 чалавек. Знаходзіцца за 9 км ад Друскенікаў.
| Лішкаў лац. Liškaŭ | |
| лет. Liškiava | |
 Панарама вёскі і кляштару | |
| Першыя згадкі: | 1044 |
| Краіна: | Летува |
| Павет: | Аліцкі |
| Раён: | Аранскі |
| Вышыня: | 110 м н. у. м. |
| Насельніцтва: | 65 чал. (2001) |
| Часавы пас: | UTC+2 |
| летні час: | UTC+3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°4′50.002″ пн. ш. 24°3′20.002″ у. д. / 54.08055611° пн. ш. 24.05555611° у. д.Каардынаты: 54°4′50.002″ пн. ш. 24°3′20.002″ у. д. / 54.08055611° пн. ш. 24.05555611° у. д. |
Лішкаў на мапе Летувы   Лішкаў | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
| http://www.liskiava.lt | |
Лішкаў — даўняе мястэчка гістарычнай Гарадзеншчыны (частка Троччыны), старажытны замак Вялікага Княства Літоўскага. Да нашага часу тут захаваўся збудаваны ў стылі барока комплекс кляштару дамініканаў з касьцёлам Найсьвяцейшай Тройцы, помнік архітэктуры XVIII стагодзьдзя.
Назва
рэдагавацьГісторык Тэадор Нарбут зьвязваў тапонім Лішкаў з імём Жыбінта Лішкі, які нібы ўласнаруч забіў Кейстута на загад Ягайлы[3].
Гісторыя
рэдагавацьВялікае Княства Літоўскае
рэдагавацьГісторыя Лішкава вядзецца з канца XIV стагодзьдзя, калі вялікі князь Вітаўт распачаў тут будаваньне мураванага замка. Аднак па Грунвальдзкай бітве (1410 год) Лішкаў страціў сваё абарончае значэньне і замак застаўся недабудаваным. У гэты час мястэчка ўваходзіла ў склад Гарадзенскага павету[1] Троцкага ваяводзтва.
У канцы XVI стагодзьдзя ў Лішкаве збудавалі кальвінскі збор, які ў 1624 годзе перарабілі пад касьцёл. У 1694 годзе войскі Ўладзіслаў Юры Касілаў з жонкай Крыстынай (з Гібеляў) заснавалі тут кляштар дамініканаў. У 1704—1741 гадох пры кляштары збудавалі мураваны касьцёл Найсьвяцейшай Тройцы[1].
Пад уладай Расейскай імпэрыі
рэдагавацьУ выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795 год) Лішкаў апынуўся ў складзе Расейскай імпэрыі, у Сейненскім павеце. У 1796 годзе расейскія ўлады ліквідавалі дамініканскі кляштар, касьцёл працягваў дзеяць як парафіяльны. На 1827 год у Лішкаве было 44 будынкі.
За часамі Першай сусьветнай вайны ў 1915 годзе Лішкаў занялі войскі Нямецкай імпэрыі.
Найноўшы час
рэдагавацьЗгодна з Рыскай мірнай дамовай 1921 году Лішкаў апынуўся у складзе Летувы. За часамі Другой сусьветнай вайны з чэрвеня 1941 да 1944 году мястэчка знаходзілася пад акупацыяй Трэцяга Райху.
У 1990-я гады ўлады Летувы абвясьцілі Лейпуны часткай афіцыйнага этнаграфічнага рэгіёну Дзукія.
- Старая графіка Лішкава
-
Н. Орда, 1868—77 гг. -
Літаграфія з малюнка Н. Орды -
Б. Пуц, 1868 г. -
Каляровая вэрсія
.jpg)
.jpg)
.jpg)
_(2).jpg)
Насельніцтва
рэдагаваць- XIX стагодзьдзе: 1827 год — 354 чал.[4]; 1897 год — 613 чал.
- XX стагодзьдзе: 1923 год — 407 чал.; 1959 год — 318 чал.; 1970 год — 203 чал.; 1979 год — 135 чал.; 1980 год — 140 чал.; 1986 год — 114 чал.; 1989 год — 105 чал.
- XXI стагодзьдзе: 2001 год — 65 чал.
Турыстычная інфармацыя
рэдагавацьСлавутасьці
рэдагаваць- Замчышча
- Касьцёл Найсьвяцейшай Тройцы і кляштар дамініканаў (1704—1741)
- Могілкі хрысьціянскія
Галерэя
рэдагаваць- Даўнія выявы Лішкава
-
Замшчышча -
Рэшткі вежы -
Кляштар -
Касьцёл
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б в ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 214.
- ^ Смоліч А. Географія Беларусі. — Вільня: Друкарня «Віленскага Выдавецтва» Б. А. Клецкіна, 1922. С. 240.
- ^ Kazimieraitienė G. «Legendos pasakoja». Lietuvos geografiniai objektai. — Kaunas: «Šviesa», 2008. P. 13.
- ^ Słownik geograficzny... T. V. — Warszawa, 1884. S. 324.
Літаратура
рэдагаваць- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0
- Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom V: Kutowa Wola — Malczyce. — Warszawa, 1884.