Давейка
Давейка (Давіка) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Давейка лац. Daviejka | |
| Davico | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Davo + суфікс з элемэнтам -к- (-k-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Давіка |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Давейка» | |
Паходжаньне
рэдагавацьДавіка, пазьней Дэвэка (Davico, Deweke[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -даў(г)- (імёны ліцьвінаў Даўгерд, Даўгер, Даўят; германскія імёны Daugaard, Dauharjis, Dowyatt) паходзіць ад гоцкага daug 'годна', бургундзкага daugjis 'здольны, годны'[3][4].
У Польшчы ў 1789 годзе адзначалася прозьвішча Dowejka[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Матей Довейко (1567 год)[6]; лавникомъ тогожъ села Подовкгивенского Натемъ Довейковичомъ (10 траўня 1585 году)[7]; на земенина господарьского повету Упитского на Матея Авкгуштыновича Давейка… Матей Довейко (6 жніўня 1585 году)[8]; панъ Станиславъ Довейко… Станиславъ Давейка (24 кастрычніка 1586 году)[9]; пана Бальтромея Довейка (8 красавіка 1604 году)[10]; Salomon Dowikiewicz (1690 год)[11]; Andrzej Dowejka (1779 год)[12]; Rafałem Doweyką pisarzem (23 красавіка 1788 году)[13]; Jerzy Towieyko (13 лістапада 1792 году)[14].
Носьбіты
рэдагаваць- Давейка Марцінавіч — жыхар Жамойцкага староства, які ўпамінаецца ў 1537—1538 гадох[15]
- Мацей Давейка — баярын Упіцкага павету, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1567 году
- Мацей Аўгуштынавіч Давейка — вількамірскі зямянін, які ўпамінаецца ў 1585 годзе[16]
- Якуб Марцінавіч Давейка — упіцкі зямянін, які ўпамінаецца ў 1612 годзе[17]
- Ян Давейка — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, падчашы старадубскі ў 1676—1678 гадох[18]
Давейкі (Dowejko) — прыгонныя зь вёскі Бандароў (Віленскі павет), якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[19].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Brons B. Friesische Namen und Mitteilungen darüber. — Emden, 1877. S. 33.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 353, 405.
- ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 3: Die Burgunder, Schlußwort. — Berlin und Leipzig, 1936. S. 112.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku. T. 1: A—G. — Kraków, 2007. S. 396.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 795.
- ^ Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 26. — Вильна, 1899. С. 141.
- ^ Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 26. — Вильна, 1899. С. 15.
- ^ Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 26. — Вильна, 1899. С. 456.
- ^ Lietuvos inventoriai XVII a. — Vilnius, 1962. P. 11.
- ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 125.
- ^ Butkiszki, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 35. — Вильна, 1910. С. 519.
- ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 13. — Вильна, 1886. С. 235.С. 142.
- ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 173, 357.
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 7. ― Вильна, 1909. С. 5.
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 8. ― Вильна, 1912. С. 335.
- ^ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego: Spisy. T. 4. Ziemia smoleńska i województwo smoleńskie XIV—XVIII wiek. — Warszawa, 2003. S. 271.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 545.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 463.
- ^ Malewski Cz. Rody szlacheckie w powiecie lidzkim na Litwie w XIX wieku. — Wilno, 2002.
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Д, Згуртаваньне беларускай шляхты