Генэрал артылерыі літоўскай
Генэрал артылерыі літоўскай (па-лацінску: generalis artileriae magister) — дыгнітарскі ўрад у Вялікім Княстве Літоўскім, кіраўнік артылерыі. Загадваў арсэналамі, збраёўнямі, парахоўнямі і людвісарнямі, займаўся забесьпячэньнем войска й арсэналаў порахам і амуніцыяй, навучэньнем артылерыстаў. Прызначаўся дажывотна (пажыцьцёва) і ня меў права займаць іншых вайсковых урадаў.
Вядомы з 17 стагодзьдзя, калі кароль польскі і вялікі князь літоўскі Уладзіслаў IV надаў артылерыі вайсковую арганізацыю (г. зв. «Артыкулы», абвешчаныя ў 1634 пад Смаленскам). Першым кіраўніком артылерыі ВКЛ у 1634 стаў Мікалай Абрамовіч. З 1685 генэрал артылерыі атрымліваў 3 тысячы злотых на прыватныя патрэбы. Распараджаўся буйнымі грашовымі сродкамі, прымаў спэцыяльную прысягу не расходваць гэтыя грошы на іншыя мэты, і падпарадкоўваўся вялікаму гетману, з 1775 Вайсковаму дэпартамэнту Пастаяннай Рады.
Генэраламі артылерыі літоўскай былі:
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1b/Vincent_Korvin-Gasie%C5%ADski._%D0%92%D1%96%D0%BD%D1%86%D1%8D%D0%BD%D1%82_%D0%9A%D0%BE%D1%80%D0%B2%D1%96%D0%BD-%D0%93%D0%B0%D1%81%D0%B5%D1%9E%D1%81%D0%BA%D1%96_%28D._Schultz%2C_1650%29.jpg/145px-Vincent_Korvin-Gasie%C5%ADski._%D0%92%D1%96%D0%BD%D1%86%D1%8D%D0%BD%D1%82_%D0%9A%D0%BE%D1%80%D0%B2%D1%96%D0%BD-%D0%93%D0%B0%D1%81%D0%B5%D1%9E%D1%81%D0%BA%D1%96_%28D._Schultz%2C_1650%29.jpg)
- Мікалай Абрамовіч (21.9.1634 «на дазор гарматы ВКЛ» — 2.1651)
- Вінцэнт Корвін-Гасеўскі (27.2.1651 — 14.9.1652)
- Зыгмунт Валь(pl) (22.9.1652 — 28.3.1654)
- Мікалай Уладзіслаў Юдзіцкі (11.4.1654 — да 14.1.1668)
- Міхал Антоні Крышпін-Кіршэнштэйн (21.4.1668 — да 1673)
- Мацей Корвін Гасеўскі(pl) (1.9.1673 — да 11.11.1683)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/44/Franci%C5%A1ak_Sapieha._%D0%A4%D1%80%D0%B0%D0%BD%D1%86%D1%96%D1%88%D0%B0%D0%BA_%D0%A1%D0%B0%D0%BF%D0%B5%D0%B3%D0%B0_%28J._Lampi%2C_XVIII%29.jpg/145px-Franci%C5%A1ak_Sapieha._%D0%A4%D1%80%D0%B0%D0%BD%D1%86%D1%96%D1%88%D0%B0%D0%BA_%D0%A1%D0%B0%D0%BF%D0%B5%D0%B3%D0%B0_%28J._Lampi%2C_XVIII%29.jpg)
- Лявон Базыль Сапега (7.9.1684 — 9.11.1686)
- Матэвуш Ромэр (28.4.1687 — 1698)
- Міхал Сапега(pl) (18.7.1698 — 19.11.1700)
- Юзэф Вандалін Мнішак(pl) (8.4.1701 — 7.7.1706)
- Крыштап Казімер Сяніцкі (1706 — 1707)
- Станіслаў Панятоўскі (27.12.1707? — ?; намінаваны каралём Станіславам Ляшчынскім)
- Юзэф Францішак Сапега («станіслаўскі генэрал артылерыі» 19.9.1709; намінаваны каралём Станіславам Ляшчынскім)
- Юзэф Вандалін Мнішак(pl) (паўторна 17.10.1709, урада не прыняў)
- Фабіян Казімер Борх (22.4.1710 — да 24.6.1710)
- Багуслаў Эрнэст Дэнгаф(pl) (24.6.1710 — 1725)
- Казімер Лявон Караль Сапега(pl) (4.9.1725 — 30.5.1738)
- Юры Дэтлаў Флемінг (27.9.1738 — 24.11.1746)
- Антоні Давойна-Салагуб (26.11.1746 — 9.1759)
- Яўстах Патоцкі(pl) (20.9.1759 — 23.2.1768)
- Францішак Ксаверы Браніцкі(ru) (5.3.1768 — 10.4.1773)
- князь Казімер Нестар Сапега (10.4.1773 — 1793)
- князь Францішак Сапега (1.5.1793 —)
Глядзіце таксама
рэдагавацьЛітаратура
рэдагаваць- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 684 с. — ISBN 985-11-0314-4
- Urzędnicy centralni i dostojnicy Wielkiego Księnstwa Litewskiego XIV—XVIII wieku. Spisy / Oprac. Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba // Urzędnicy dawnej Rzeczypospolitej XII—XVIII wieku. Spisy / Pod red. Antoniego Gąsiorowskiego. Tom XI. Kornik: Biblioteka Kornicka, 1994.
- Wolff J. Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego: 1385—1795. — Kraków, 1885.
- Żychliński T. Złota księga szlachty polskiej. T. 1—31. — Poznań, 1879—1908.