Бэргарт Кляўзгайла

Бэргарт Кляўзгайла
лац. Berhart Klaŭzgajła / Klaŭzhajła
Асабістыя зьвесткі
Памёр	па 1413
Дзеці	Ян Мінімонт

Бэргарт Кляўзгайла^[a] — літоўскі баярын.

Вотчынныя ўладаньні знаходзіліся ў Расенах.

Імя

Імя Кляўз (Клаўс) звычайна разглядаецца як германскі скарот хрысьціянскага імя Мікалай (Nikolaus)^[1], тым часам іменная аснова -гайл- (-гал-, -гел-) (імёны ліцьвінаў Відзігайла, Інгела, Монтгайла; германскія імёны Widigail, Ingeila, Montigel) паходзіць ад гоцкага і бургундзкага gails 'жвавы, свавольны, ганарысты'^[2].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Clawssegail (26 траўня 1390 году)^[3]; Clawsigal von Rossieyn (Clausigal^[4]; 16 чэрвеня 1409 году)^[5]; Clawsygal von Rossieyn (21 чэрвеня 1409 году)^[6]; Berhardus dictus Clausgel^[b] (17 студзеня 1413 году)^[7]; Кловзкгаилу^[8] (1440—1492 гады); Кловзкгайлу (1449—1478)^[9].

Біяграфія

Зь літоўскага баярскага роду. Брак зьвестак пра бацьку.

Упершыню ўпамінаецца ў 1390 годзе сярод верных Вітаўту баяраў Жамойці. У 1409 годзе выехаў туды на даручэньне Вітаўта, каб уздымаць паўстаньне супраць крыжакоў. У 1413 годзе выступаў як сьведка на працэсе супраць Тэўтонскага ордэну^[4].

Меў сына Яна Мінімонта.

Заўвагі

^ На думку летувіскага гісторыка Рымвідаса Пятраўскаса — Бэрнард Клаўсігайла
^ У тым жа дакумэнце: Bernardus dictus Buthouth <…> Gothardus dictus Gotard de Raygel

Крыніцы

^ Гурская Ю. Многоязычие в Великом княжестве Литовском в зеркале древних фамилий // Acta Baltico-Slavica. Nr. 37 (2013). С. 7.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
^ Codex epistolaris Vitoldi. — Cracoviae, 1882. S. 23.
^ ^а ^б Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.. — 2-е выд. — Смаленск, 2014. С. 258.
^ Codex epistolaris Vitoldi. — Cracoviae, 1882. S. 185.
^ Codex epistolaris Vitoldi. — Cracoviae, 1882. S. 186.
^ Lites ac res gestae inter Polonos Ordinemque Cruciferorum. T. 2. — Posnaniae, 1892. S. 147.
^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 50.
^ Документы Московского архива Министерства юстиции. Т. 1. — Москва, 1897. С. 537.

Літаратура

Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. Аўтарскае выданне. — Менск, 2019. — 459 с. — (сьціслая вэрсія кнігі: Вытокі Вялікае Літвы. — Менск, 2021. — 89 с.)
Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада / пераклад А. Мікус. — 2-е выд. — Смаленск: Інбелкульт, 2014. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4

[1] На думку летувіскага гісторыка Рымвідаса Пятраўскаса — Бэрнард Клаўсігайла

[8] У тым жа дакумэнце: Bernardus dictus Buthouth <…> Gothardus dictus Gotard de Raygel

[2] Гурская Ю. Многоязычие в Великом княжестве Литовском в зеркале древних фамилий // Acta Baltico-Slavica. Nr. 37 (2013). С. 7.

[3] Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.

[4] Codex epistolaris Vitoldi. — Cracoviae, 1882. S. 23.

[Piatrauskas-2014-258-5] а ^б Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.. — 2-е выд. — Смаленск, 2014. С. 258.

[6] Codex epistolaris Vitoldi. — Cracoviae, 1882. S. 185.

[7] Codex epistolaris Vitoldi. — Cracoviae, 1882. S. 186.

[9] Lites ac res gestae inter Polonos Ordinemque Cruciferorum. T. 2. — Posnaniae, 1892. S. 147.

[10] Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 50.

[11] Документы Московского архива Министерства юстиции. Т. 1. — Москва, 1897. С. 537.

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[b]

[7]

[8]

[9]