Бутрымаўцы (польск. Butrymowce) — вёска ў Польшчы, каля ракі Сідры. Уваходзяць у склад гміны Новы Двор Сакольскага павету Падляскага ваяводзтва.

Бутрымаўцы
лац. Butrymaŭcy
польск. Butrymowce
Краіна: Польшча
Ваяводзтва: Падляскае
Павет: Сакольскі
Гміна: Новы Двор
Насельніцтва:
Часавы пас: UTC+1
летні час: UTC+2
Паштовы індэкс: 16-205
Геаграфічныя каардынаты: 53°38′0″ пн. ш. 23°28′0″ у. д. / 53.63333° пн. ш. 23.46667° у. д. / 53.63333; 23.46667Каардынаты: 53°38′0″ пн. ш. 23°28′0″ у. д. / 53.63333° пн. ш. 23.46667° у. д. / 53.63333; 23.46667
Бутрымаўцы на мапе Польшчы
Бутрымаўцы
Бутрымаўцы
Бутрымаўцы

Бодэрым (Bauderrim[2][3][4]) і Рэмбод, Рымбот або Рымбота (Rembod, Rimbotus[5], Rimboto[6]) — імёны германскага паходжаньня[7][8]. Іменная аснова -бут- (-бот-) (імёны ліцьвінаў Бутвід, Бутрык, Вільбут; германскія імёны Botvid, Butariks, Willebut) паходзіць ад усходнегерманскага but- з значэньнем 'корань, камель' (гепідзкае butilo 'камель')[9] або ад асновы -буд- (-бод-)[10] (у старажытных тэкстах bod праз доўгае о пісалася як baud[11]), а аснова -рым- (імёны ліцьвінаў Рымель, Рыман, Рымунд; германскія імёны Riemel, Rimann, Rimund) — ад гоцкага rimis 'спакой, стрыманасьць, непарухлівасьць'[12]. Такім парадкам, імя Бутрым азначае «непарушны корань»[13] (тое ж, што і Рымбут).

Паходжаньне імя Бутрым ад складаньня германскіх імёнаў Bodo і Rimo сьцьвердзіў францускі лінгвіст-германіст Раймонд Шмітляйн, які на падставе шматгадовых дасьледаваньняў прыйшоў да высноваў пра германскае паходжаньне літоўскіх уласных імёнаў[14].

Насельніцтва

рэдагаваць
  • 1905 год — 156 чалавек[15]
  1. ^ https://bdl.stat.gov.pl/api/v1/data/localities/by-unit/062013711062-0037440?var-id=1639616&format=jsonapi
  2. ^ Reichert H. Lexikon der altgermanischen Namen. I. — Wien, 1987. S. 128.
  3. ^ Khallieva Boiché O. Imja et Name, Aux sources de l’anthropnymie germanique, anglo-saxonne et slave. — Presses de l’université Paris-Sorbonne, 2015. P. 375.
  4. ^ Köbler G. Germanisches Wörterbuch. 5. Auflage, 2014.
  5. ^ Cartulaire du Prieuré de Saint-Gilles de l’Hôpital de Saint-Jean de Jérusalem (1129—1210). — Paris, 1997. P. 5.
  6. ^ Profous A. Místní jména v Čechách, jejich vznik, původní význam a změny. Díl. V. — Praha, 1960. S. 263.
  7. ^ Schlaug W. Die altsächsischen Personennamen vor dem Jahre 1000. — Lund, 1962. S. 144.
  8. ^ Huth V. Die Düsseldorfer Sakramentarhandschrift D 1 als Memorialzeugnis. Mit einer Wiedergabe der Namen und Namengruppen (Taf. XIV—XXXII) // Frühmittelalterlichen Studien. Bd. 20. — Berlin; New York, 1986. S. 296.
  9. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 16.
  10. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 21.
  11. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 59.
  12. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  13. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 20.
  14. ^ Schmittlein R. Les noms d’eau de la Lituanie (suite) // Revue internationale d’onomastique. Nr. 1, 1964. P. 19.
  15. ^ Указатель населенным местностям Гродненской губернии, с относящимися к ним необходимыми сведениями. — Гродна, 1905. С. 22.