Сьпіс беларускіх імёнаў

Беларускай мове ўласьцівы народны іменьнік, які характарызуецца адсутнасьцю строга замацаванай (кананічнай) формы, як у расейскай праваслаўнай традыцыі (напрыклад Юрась, Юрок, Юрка, Юры, а ня толькі Юрый). Таксама існуе памылковая думка (прыклады Брачыслаў Ізяславіч, Глеб Усяславіч, Жыгімонт Кейстутавіч, Казімер Ягайлавіч, Сьпірыдон Міронавіч Собаль), што беларускаму іменьніку характэрна адсутнасьць паралельнага ўжывання імён па бацьку разам з імёнамі (казалі, напрыклад, Юрчыха, калі ейным мужам быў Юрка). Аднак, праз зрасейшчваньне імпэрскага і радзянскага часоў, беларускія народныя імёны выціснуты з афіцыйнага ўжытку праваслаўнымі кананічнымі формамі. Нельга было зарэгістраваць дзіця Юркам або Юрком, аднак у савецкія часы, асабліва ў часы калектывізацыі і індустрыялізацыі, лёгка можна было зарэгістраваць дзіцё Трактарам (Трактар Іванавіч), Акцябрынай, Бісэктрысай і Канстытуцыяй.

А

Мужчынскія

• Адам (размоўнае: Адась; па-старагэбрайску: אָדָם‎) — чалавек;
• Акім (размоўнае: Якім, Юктук, Юхім, Юхша; па-старагэбрайску: יְהוֹיָקִים‎) — узьведзены Богам;
• Алег (размоўнае: Алік, Лёка, Лёша, Алежка; старажытнаскандынаўскае) — сьвяты. Спачатку было княскім імем;
• Аляксандар (размоўнае: Алесь, Ольцік, Вольцік, Вольша, Алех, Алехна; старажытнагрэцкае, па-старажытнагрэцку: Αλέξανδρος) — мужны, абаронца;
• Аляксей (размоўнае: Алёкса, Лёкса і інш.; па-старажытнагрэцку: Ἀλέξιος) — абаронца;
• Анатоль (размоўнае: Толя, Толік; старажытнагрэцкае) — з вобласці Старажытнай Грэцыі — з Анатоліі;
• Андрэй (размоўнае: Яндрэй, Андруш, Андрук, Андрусь; па-старажытнагрэцку: Ἀνδρέας) — мужны, адважны;
• Анісім (размоўнае: Анісік, Аніська, Аніс; па-старажытнагрэцку: Ὀνήσιμος) — карысны, дабрадзейны;
• Антон (размоўнае: Антоні, Антось, Антук; лацінскае або старажытнагрэцкае) — «той, хто ўступае ў бой», або «хто набывае ўзамен»;
• Аркадзь (размоўнае: Аркадзя, Аркал; старажытнагрэцкае) — з вобласьці Грэцыі — з Аркадыі, з краіны пастухоў;
• Арнольд (нямецкае) — «магутны арол». Ня частае. У сялян амаль не выкарыстоўвалася;
• Арсеній (размоўнае: Арсень, Арсен, Сеня, Арсік, Арсук, Арсім, Арсайла, Арцісь, Арцім, Арціш; старажытнагрэцкае) — мужны, адважны;
• Артур (размоўнае: Артусь, Артук; кельтскае) — мужны, адважны;
• Арцём (размоўнае: Арцюх; па-старажытнагрэцку: ἀρτεμής) — здаровы, цэлы;
• Астап (размоўнае: Астапук, Астапка, Астах, Асташ; старажытнагрэцкае) — «які цьвёрда стаіць», «цьвёрды, нязьменны, устойлівы»;
• Афанасій — (размоўнае: Апанас, Панас, Апанась, Панась; старажытнагрэцкае) — бессмяротны;

Жаночыя

• Агапія (размоўнае: Агата, Гана; старажытнагрэцкае) — добрая;
• Агрыпіна (размоўнае: Грыпіна, Агруся, Груня, Рыпіна; лацінскае) — этымалёгія невядомая;
• Адэлаіда (размоўнае: Адэля, Адзька, Адэлька, Адэльця; нямецкае) — годная выглядам, шляхецкая, з шляхецкага роду;
• Акуліна (размоўнае: Куліна, Акуліта; лацінскае) — арліная;
• Ала (старажытнагрэцкае) — другая, наступная; па іншай вэрсіі імя лацінскага паходжаньня;
• Алена (размоўнае: Лена, Алёна, Ялена, Гэля, Аліся; старажытнагрэцкае) — сьвятло, зіхаценьне, бляск;
• Алеся (утворанае ад Аляксандары);
• Аліна (лацінскае) — іншая, чужая;
• Аліса (старажытнагрэцкае) — праўда;
• Аляксандара (размоўнае: Александрына, Алеся; старажытнагрэцкае; па-старажытнагрэцку: Ἀλεξάνδρα) — мужная, абаронца людзёў;
• Анастасыя (размоўнае: Наста, Наська, Настка, Настуся, Настасься, Настачка; старажытнагрэцкае; па-старажытнагрэцку: Ἀναστασία) — «уваскрашэньне» («павярнутая да жыцьця»);
• Ангеліна (размоўнае: Ангеля, Гэля; старажытнагрэцкае) — анёльская;
• Анжаліка (размоўнае: Ліка; лацінскае, па-лацінску: angelicus) — анёльская;
• Анжэла (размоўнае: Эла; старажытнагрэцкае, па-старажытнагрэцку: άγγελο) — «весьнік», «пасланец»;
• Антаніна (размоўнае: Антоля; лацінскае або старажытнагрэцкае) — кветка; тая, якая ўступае ў бой;
• Антонія (размоўнае: Антося; лацінскае або старажытнагрэцкае) — тая, якая ўступае ў бой; якая набывае ўзамен;
• Анюта, Анна (размоўнае: Анка, Анця, Анюша, Анушка, Анюра, Нюра, Нюрка, Нюта, Нюша, Нюця; старажытнажыдоўскае) — сымпатычная, мілавідная, раскоша, любата;
• Аўдоцьця (размоўнае: Аўдоля, Аўдзюха, Аўдзюня, Дзюня, Аўдзютка, Дзютка, Аўдося, Дося; старажытнагрэцкае) — благадаць;

Б

Мужчынскія

• Багдан (размоўнае: Богдан, Данчык, Бонік, Боня, Богусь, Богуш; стараславянскае) — Богам дадзены;
• Багуслаў (размоўнае: Багусь, Богцік, Багук, Богуш, Богша; стараславянскае) — той, хто славіць Бога;
• Базыль (старажытнагрэцкае) — царскі;
• Баляслаў (размоўнае: Болесь, Булесь; стараславянскае) — слаўнейшы за іншых;
• Баніфацый (размоўнае: Баніфат, Баніхват, Баніфацыйка, Баня, Банюсь, Фаця, Ніхват, Баніфацы, Боніс; лацінскае) — творыць дабро, дабрачынец;
• Барыс (размоўнае: Бора, Борусь; старажытнагрэцкае) — змагар; магчыма, таксама ад стараславянскай мовы;
• Барыслаў (стараславянскае) — той, хто змагаецца за славу;
• Будыслаў (размоўнае: Будзя, Слава, Будзіслаў; стараславянскае) — будзі/будзіць славу;
• Браніслаў (размоўнае: Бронісь, Бранюк, Броняк, Слава; стараславянскае) — аберагаючы славу;
• Брачыслаў (размоўнае: Брача, Слава; стараславянскае) — славуты жаўнер;
• Будзімір (размоўнае: Будзя, Дзіма, Мірык; стараславянскае) — абудзі мір;

Жаночыя

• Барбара (лацінскае) — язычніца, чужаземка; пашыранае сярод беларусаў-католікаў.
• Будыслава (размоўнае: Будзя, Слава, Будзіслава; стараславянскае) — будзі/будзіць славу;
• Браніслава (размоўнае: Броня, Бронька, Слава; стараславянскае) — ахоўваючая славу;
• Бэла (размоўнае: Бэлка; лацінскае) — прыгожая;

В

Мужчынскія

• Вадзім (размоўнае: Вадзік, Валік; стараславянскае) — абвінавачваць, нагаворваць;
• Валерый (размоўнае: Валер, Валерка; лацінскае) — моцны, здаровы, бадзёры;
• Валянцін (размоўнае: Волесь, Валік; лацінскае) — здаровы, дужы;
• Варфаламей (размоўнае: Барталамей, Бахрамей, Бартош, Баўтрук, Будрыс; старажытнажыдоўскае) — «сын Таламея»;
• Васіль (размоўнае: Васілька, Вася, Васька, Базыль, Базылька; старажытнагрэцкае) — царскі;
• Венядзікт (размоўнае: Бэнядзікт, Банадысь, Баніхват, Баніфацы; лацінскае) — бласлаўлёны;
• Вінцэнт (размоўнае: Вінцук, Вінцусь, Вінька; па-лацінску: Vincentius; vincens) — той, хто перамагае;
• Віктар (размоўнае: Вікцік, Віктук, Віктусь; лацінскае) — перамога;
• Віталій (размоўнае: Віталь, Віталя; лацінскае) — «жыцьцёвы». У беларусаў пераважна ў сем’ях гарадзкой інтэлігенцыі;
• Вітаўт (размоўнае: Вітусь, Вітак);
• Вячаслаў (размоўнае: Вячка, Вячык, Слава, Слаўка; стараславянскае) — «славячы славу», «той, хто марыць праславіцца»;

Жаночыя

• Валерыя (размоўнае: Лера, Валерка, Валюся, Люся, Люська; лацінскае) — здаровая, дужая;
• Валянціна (размоўнае: Валя, Валена, Валюша, Валюня, Валюня, Ціна; лацінскае) — здаровая, дужая;
• Ванда — (размоўнае: Вана, Вандзя, Вандачка; польскае) — баламутка, спрачальніца;
• Вэра (размоўнае: Вэрця, Вэрка, Вяруня, Вяруся; стараславянскае) — спадзяванне, надзея;
• Вэраніка (размоўнае: Вэра, Ніка, Вэранічка, Віка, Вічка; старажытнагрэцкае) — тая, якая нясе перамогу; па іншай вэрсыі — ураджэнка італійскага горада Вэроны;
• Вікторыя (размоўнае: разм. Віка, Вікуля, Вікта, Вікця, Віктуся, Вікта; лацінскае) — перамога;
• Віталіна (размоўнае: Віталінка, Таліна, Талінка, Віта, Ліна; лацінскае) — жыцьцёвая;
• Віялета (размоўнае: Віта, Вітуля, Вітуся, Лета, Вія, Тая; лацінскае) — фіялка;
• Вольга (размоўнае: Вольця, Волька, Вальжына; старажытнаскандынаўскае) — дакладнай этымалёгіі няма, аднак некаторыя лічаць, што гэта жаночы варыянт ад імя Алег, што значыць сьвяты;
• Вэнэра (размоўнае: Вэнэрка, Нэра, Вэра; лацінскае) — прыгожая, каханая. Параўнаньне: Вэнэра — багіня каханьня і прыгажосьці ў старажытных грэкаў;
• Вячаслава (стараславянскае) — вялікая слава;

Г

Мужчынскія

• Гарыслаў (стараславянскае) — «той, хто „гарыць“ славаю»;
• Гаўрыла (размоўнае: Гаўрусь, Гаўрык, Гаўрук, Гаўра, Габрук, Габрысь; старажытнажыдоўскае) — божы чалавек, божы муж;
• Георгій (размоўнае: Юрык, Ярык, Юрка, Юрась, Юры, Юрыла, Ярыла, Юрага, Алігор, Жора; старажытнагрэцкае) — земляроб;
• Герасім — (размоўнае: Герась, Гарась, Гараська, Гараска, Гарасюк, Гарасім, Грасім, Гарасік; старажытнагрэцкае) — паважаны;

• Гянадзь (размоўнае: Генік, Гянусь, Гена; старажытнагрэцкае) — высакародны;

• Глеб (размоўнае: Глебка, Глебік; нямецкае) — нашчадак Бога;

Жаночыя

• Ганна (размоўнае: Ганка, Ганця, Гануся, Гануля, Ганнушка, Анэта; старажытнажыдоўскае) — сымпатычная, мілавідная, раскоша, любата;

• Галіна (размоўнае: Галя, Галька, Галінка, Галюся, Галюня; старажытнагрэцкае) — спакойная, лагодная, рахманая; па іншай версіі з лацінскай мовы, дзе мела значэнне «курыца»;

Д

Мужчынскія

• Давыд (размоўнае: Давід, Давідчык, Давідзюк, Давыдзік, Додзя, Додзік, Давыдзька; старажытнажыдоўскае) — любімы, любы;
• Дамінік (размоўнае: Домка, Дамінічак; лацінскае) — «дзень Божы»;
• Даніла (размоўнае: Данік, Данусь, Дольцік, Данель, Дануль, Данук, Дануйла; старажытнажыдоўскае) — «Бог — мой судзьдзя»;
• Дарафей (размоўнае: Дорах, Дораш, Дарошка, Дарапей, Дарафейчык, Дарук, Дарацей, Дарцісь; старажытнагрэцкае) — «дар Бога»;
• Дзьмітрый (размоўнае: Зьміцер, Зьмітрок, Зьмітра, Зьмітро, Зьмітрук; старажытнагрэцкае) — «які належыць багіні земляробства Дэмэтры»;
• Дзяніс (размоўнае: Дзяніска; лацінскае) — натхнёны;

Жаночыя

• Дамініка (размоўнае: Дамінічка, Даміся, Ніка; лацінскае) — «дзень Божы»;
• Дарафея (размоўнае: Дара, Фея, Дарфейка; старажытнагрэцкае) — «дар Бога»;
• Дар’я (размоўнае: Адарка, Адар’я, Дарота, Дарка; старажытнагрэцкае) — пераможца;

Ж

Мужчынскія

• Ждан (размоўнае: Жданко, Даня, Данік; стараславянскае) — той, каго чакалі;

Жаночыя

• Жана (размоўнае: Анця, Ануся, Анэта; старажытнагрэцкае) — Богам данная;

З

Мужчынскія

• Захар (размоўнае: Захара, Захар’я; старажытнажыдоўскае) — «памяць божая»;

Жаночыя

• Зынаіда (размоўнае: Зына; старажытнагрэцкае) — народжаная Зэўсам, боская;
• Зося (старажытнагрэцкае) — мудрая. Асноўнае: Софія;

І

Мужчынскія

• Іван (размоўнае: Ян, Ясь, Івась, Івашка, Ясюк, Яська, Якцік, Янук, Янка, Януш; старажытнажыдоўскае) — «Яхвэ (Бог) злітаваўся», «Яхвэ (Бог) памілаваў». Асноўнае: Ян;
• Ігар (размоўнае: Ігарок; старажытнаскандынаўскае) — Ingvio — імя скандынаўскага бога багацьця і varr — ахоўваць
• Ігнат — Ігнась, Ігнатка
• Ёзэф, Юзаф — Язэп, Юзік, Юзок, Еська, Юзуль
• Ільля, Ілья — Іляш, Ільяш, Ільлюк, Ільюк, Гальляш, Гальяш

Жаночыя

• Ірэна — Рэня
• Ірына — Арына, Арыша, Арышка

К

Мужчынскія

• Казімір — Казік, Казюк
• Карл — Карусь, Карук, Корша
• Кірыл (размоўнае: Кірыла, Кірык, Кірук, Кір’ян, Чурыла; старажытнагрэцкае) — уладар, той, хто правіць, кіруе;
• Кандрат — Кандрась, Кандраш
• Канстанцін — Кастусь, Косцік, Косць, Касташ, Канстант, Канстайла
• Кузьма — Кузік, Кузьмісь

Жаночыя

• Караліна — Каруся, Карута
• Крысьціна — Хрысьця, Хрысьціна, Крысьця, Крыстуся, Крыста
• Ксенія — Аксюта, Аксёна, Аксініца
• Кацярына — Кася, Каця

Л

Мужчынскія

• Лаўрэнці — Лаўрук, Лаўрык, Лаўрусь, Лаўрын, Лаўрыш, Лявон
• Леанід — Лянько, Лёнік

Жаночыя

• Ларыса ('размоўнае: Лара, Лора, Ларуся, Ларуська; старажытнагрэцкае) — чайка;
• Лідзія (размоўнае: Лідка, Лідуся, Ліда; старажытнагрэцкае) — відаць, ад назвы вобласьці Старажытнай Грэцыі — Лідзіі, што ў Малой Азіі;
• Лізавета (размоўнае: Лісавета, Ліза; старажытнажыдоўскае) — Бога майго клятва; тая, якая шануе Бога;
• Лілія (размоўнае: Ліля, Лілюня, Лілюся, Лілюша, Лілёк, Лілюльчык; лацінскае) — ад назвы кветкі лілея;
• Любава (размоўнае: Люба, Любаша, Любавачка; стараславянскае) — старажытнае язычніцкае імя, што значыць «любімая»;
• Любаміра (размоўнае: Люба, Міра; стараславянскае) — любімая людзьмі, грамадою;
• Любоў (размоўнае: Люба, Любіна; стараславянскае) — прыхільнасьць, адданасьць, цікавасьць;
• Людміла (размоўнае: Люда, Міла, Людка, Людуся, Люся, Міля, Мілаша, Мілка, Мілуся; стараславянскае) — мілая, добрая людзям;
• Люцыя (размоўнае: Лія, Люца, Люцылія; лацінскае) — сьветлая;

М

Мужчынскія

• Максім — Максімка, Максюта, Мася
• Мацей — Матук, Мацісь, Матыс, Матыяш
• Мірон — Мірцік, Мірук, Мірась, Міраш
• Міхаіл (размоўнае: Міхась, Міхал, Міхалка, Міхайла; старажытнажыдоўскае, па-габрэйску: מִיכָאֵל‎) — «Хто як Бог», або «Той, хто як Бог»;
• Мікіта (размоўнае: Міцька; старажытнагрэцкае) — пераможца;
• Мікалай — Мікола, Міколка, Міколя

Жаночыя

• Магдалена — Магда, Магдзя, Магдзіся;
• Маргарыта — Маргуся, Магарэта, Магарэся, Магурэта;
• Марыя — Марыля, Маруся, Марка, Мар’яна, Мара, Марця, Марыся;
• Марына — Марыня

Н

Мужчынскія

• Нікіфар — Нічыпар

Жаночыя

• Надзея — Надзя, Надзька, Надзі;
• Натальля — Наталка, Наталька, Натася, Наталя;
• Ніна — Нінка, Нінуся

П

Мужчынскія

• Павел — Павал, Паўлюк, Паўка, Пашка, Павель;
• Пётра — Пятрусь, Петрык, Пятрук, Пятро, Пятраш;
• Пракофій — Пракоп, Пракопка, Прокша

Жаночыя

• Паліна — Палінка, Полька, Польця, Палюся

Р

Мужчынскія

• Радзівон — Радзісь, Радзік, Радзька, Радзюк;
• Раман — Рамаш, Ромцік, Рамук, Рамась, Ромусь;
• Рыгор — Рыгорка, Рыгось, Грышка, Грыша, Ягор

Жаночыя

• Раіса — Рая, Раечка, Раіска;
• Рэгіна — Рася, Раська, Раіна

С

Мужчынскія

• Сьвятаслаў — Сьвят;
• Станіслаў — Стась, Стасік, Стасюк, Станіш
• Сьцяпан — Сьцёпка
• Сямён — Сёмка, Сёма
• Сымон, Шыман — Сымюк
• Сяргей (размоўнае: Сярожа, Сяржук, Серж; лацінскае) — стражнік, вельмі паважаны;

Жаночыя

• Сьвятлана (размоўнае: Сьвета, Сьвятланка, Ланка) — сьветлая, ясная;
• Соф’я — Зоська, Зося, Сонька, Соня, Софа, Зафія, Сафія

Т

Мужчынскія

• Тарас (размоўнае: Тарасік, Тарасюк, Тарасок; старажытнагрэцкае) — бунтаўнік або турбаваць, хваляваць;
• Трафім (размоўнае: Трахім, Трапім, Атрох; старажытнагрэцкае) — кармілец;

Жаночыя

• Таісія (размоўнае: Таіса, Тая, Тася, Таюня, Таюта, Таечка; старажытнагрэцкае) — якая належыць да Ісіды;
• Тамара (размоўнае: Тома, Тамарка, Тамуся; старажытнажыдоўскае) — фінікавая пальма;
• Тацьцяна (размоўнае: Таня, Тацянка, Тацяна, Танюся, Тата, Татка, Туся, Таша; лацінскае або старажытнагрэцкае) — наладжвальніца, арганізатарка;

У

Мужчынскія

• Уладзімер (размоўнае: Валодзік, Валодзька, Валодусь, Валадар, Валодша, Ладзік, Уладзік, Ладысь, Уладысь, Уладамір, Ладамір, Ладша; стараславянскае) — той, хто валодае сусьветам;
• Уладзіслаў — Уладысь, Уладук, Ладук, Ладысь, Уладыслаў, Уладзь

Жаночыя

• Ульляна — Уляна, Улянка, Уля

Ф

Мужчынскія

• Фёдар, Тэадор (размоўнае: Тодар, Ходка, Хведар, Хадась, Хадаш, Тодзік, Хвядук, Хвядос; старажытнагрэцкае) — божы дар;
• Філіп, Піліп — Філ, Піліпка, Хвіліп
• Францыск — Францішак, Пронцік, Пранцісь, Франак, Фронусь

Жаночыя

• Фёкла — Тэкля
• Фіала — Філя, Філька

Х

Мужчынскія

• Харлам (размоўнае: Харлан, Харламка, Харланя; старажытнагрэцкае) — радасьць, захапленьне; той, хто зьзяе;
• Хрысьціян (размоўнае: Хрысьцік, Хрысьцюк, Ян; старажытнагрэцкае) — хрысьціянін

Жаночыя

• Хрысьціяна (размоўнае: Хрысьця, Хрыся, Яна; старажытнагрэцкае) — хрысьціянка
• Хрысьціна (размоўнае: Хрыста)

Ц

Мужчынскія

• Цімафей — Цімук, Цімка, Цімусь;
• Ціхан — Цішка, Ціхон

Ч

Мужчынскія

• Часлаў (размоўнае: Чэсь, Слава; стараславянскае) — чакаць славы;

Жаночыя

• Часлава (размоўнае: Чэся, Слава; стараславянскае) — чакаць славы;

Э

Мужчынскія

• Эдуард (размоўнае: Эдвард, Адуард, Эдзісь, Эдзя, Эдзюк, Эдзька; лацінскае) — той, хто ахоўвае;
• Эўдакім — Аўдось, Аўдзік, Аўдук, Аўдот, Аўдыяш
• Эмяльлян — Амяльян, Амелька

Жаночыя

• Эва (размоўнае: Эўця, Эўка, Яўціся; старажытнажыдоўскае) — жанчына; жывая; жонка Адама;
• Эльвіра (размоўнае: Эля, Эла, Эльвірка, Элюня, Элюся, Элюша, Віра; нямецкае) — усё абараняць;
• Эліна (размоўнае: Эля, Элінка, Ліна; старажытнагрэцкае) — ураджэнка Грэцыі, грачанка;
• Эма (размоўнае: Эмка, Эмуня, Муня; нямецкае) — старанная, руплівая;
• Эмілія (размоўнае: Міля, Аміля, Эма, Эля, Мэля, Мільцэся; нямецкае) — ласкавая, ліслівая;
• Эўдакія — Аўдзіся, Аўдотка, Аўдося, Аўдольця, Дануся;
• Эўрасіньня (размоўнае: Прося; старажытнагрэцкае) — родная;

Ю

Мужчынскія

• Юлій (размоўнае: Юлісь; лацінскае або старажытнагрэцкае) — зь вядомага рымскага роду Юліяў або кучаравы;
• Юрый (размоўнае: Юрась, Юрок, Юрка, Юры, Юра, Юхно; старажытнагрэцкае) — земляроб (народны варыянт ад Гэоргій);

Жаночыя

• Юльля (размоўнае: Юля, Юлька, Юльця, Юляся, Юльяна; лацінскае або старажытнагрэцкае) — зь вядомага рымскага роду Юліяў або кучаравая;
• Юзэфа (размоўнае: Юзюня, Юзя; польская форма старажытнажыдоўскага мужчынскага імені Ёзіф) — «(Бог) дадасць»;

Я

Мужчынскія

• Ягор — Ягорка, Горык, Гарык
• Якаў — Якуб, Янцік, Яктук, Яктусь, Ян
• Ян (размоўнае: Янка, Янук, Ясь; старажытнажыдоўскае) — «Яхвэ (Бог) злітаваўся», «Яхвэ (Бог) памілаваў»
• Яўгэн — Аўгэн, Аўгук, Аўгусь, Аўгей, Аўгіяш, Гэньцік, Гэнісь, Гэнюш
• Яфім — Яўхім, Яхімка

Жаночыя

• Ядвіга — Ядзвіся, Ядзя
• Яўгэнія — Югася, Геньця, Аўгуся, Аўгіння, Геня
• Яна — Яніка, Януся, Янушка, Янічка

Літаратура

• Беларускія імёны: Дапаможнік для маладых бацькоў. — Менск: «Тэхналёгія», 2001.
• Бірыла М. В. Беларуская антрапанімія. Уласныя імёны, імёны-мянушкі, імёны па бацьку, прозьвішчы. — Менск, 1966.
• Ластоўскі В., Дуж-Душэўскі К. Крыўска-Беларускі іменьнік — Коўна, 1923. — № 6. — С. 34—43.
• Шур В. В. Беларускія ўласныя імёны: Беларуская антрапаніміка і тапаніміка. — Менск: Мастацкая літаратура, 1998. — 239 с. — ISBN 985-02-0164-9