Старажытнагрэцкая мова
Старажытнагрэ́цкая мо́ва — назва грэцкай мовы ў тым выглядзе, у якім яна існавала ў архаічным (каля IX—VI стагодзьдзе да н. э.), клясычным (каля V—IV стагодзьдзе да н. э.) і эліністычным (каля III стагодзьдзя да н. э. — VI стагодзьдзе н. э.) пэрыядах антычнай Грэцыі і антычнасьці ў цэлым. Папярэднічала ёй у 2 тысячагодзьдзі да н. э. мікенская мова. Яе эліністычная фаза, вядомая як кайнэ ці біблійная грэцкая мова, на апошнім этапе плаўна перацякае ў сярэднявечную грэцкую мову.
| Старажытнагрэцкая мова Ἑλληνική | |
| Рэгіён | усход Міжземнага мора |
|---|---|
| Клясыфікацыя | індаэўрапейская, элінская |
| Афіцыйны статус | |
| Код мовы | |
| ISO 639-2(B) | grc |
| ISO 639-2(T) | grc |
 | |
| Пачатак Гамэравай «Адысэі» | |
Старажытнагрэцкай мовай пісаў Гамэр і клясычныя атэнскія гісторыкі, драматургі ды філёзафы. Лацінізаваныя формы старажытнагрэцкіх словаў шырока ўжываюцца ў навуковых назвах відаў і ў навуковай тэрміналёгіі.
Глядзіце таксамаРэдагаваць
Вонкавыя спасылкіРэдагаваць
| У Вікікнігах можна знайсьці дадатковыя матэрыялы па тэме артыкула: |
| Greek Вікікрыніца зьмяшчае арыгінальныя матэрыялы, датычныя тэмы гэтага артыкула: |
Старажытнагрэцкая мова — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў