Бальцішкі

вёска ў Браслаўскім раёне Віцебскай вобласьці Беларусі

Ба́льцішкі[1]вёска ў Беларусі, каля возера Мацешаў. Уваходзяць у склад Далёкаўскага сельсавету Браслаўскага раёну Віцебскай вобласьці.

Бальцішкі
лац. Balciški
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Віцебская
Раён: Браслаўскі
Сельсавет: Далёкаўскі
Насельніцтва:
  • 21 чал. (2009)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 2153
СААТА: 2208820016
Нумарны знак: 2
Геаграфічныя каардынаты: 55°28′55″ пн. ш. 26°52′0″ у. д. / 55.48194° пн. ш. 26.86667° у. д. / 55.48194; 26.86667Каардынаты: 55°28′55″ пн. ш. 26°52′0″ у. д. / 55.48194° пн. ш. 26.86667° у. д. / 55.48194; 26.86667
Бальцішкі на мапе Беларусі ±
Бальцішкі
Бальцішкі
Бальцішкі
Бальцішкі
Бальцішкі
Бальцішкі

Балд або Балта, пазьней Больд (Bald, Baltha, Boldt) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -балд- (-болд-, -болт-) (імёны ліцьвінаў Бірыбольд, Румбольд, Рыбалт; германскія імёны Beribald, Rumbold, Ribald) паходзіць ад гоцкага *balth, стараверхненямецкага bald 'сьмелы, адважны'[3][4].

Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[5], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[6]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная «лінія Сафарэвіча» (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[7].

Насельніцтва

рэдагаваць
  • 2009 год — 21 чалавек
  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7. (pdf)
  2. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 235.
  3. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 50.
  4. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 10.
  5. ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
  6. ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
  7. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.