І́віца О́ліч (па-харвацку: Ivica Olić; нарадзіўся 14 верасьня 1979 году, Давар, СФРЮ) — харвацкі футбаліст, які выступаў за нацыянальную зборную Харватыі на пазыцыі нападніка.

Івіца Оліч
Івіца Оліч
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся 14 верасьня 1979 (44 гады)
Давар, СФРЮ
Рост 182 см
Вага 85 кг[1]
Пазыцыя нападнік
Моладзевыя клюбы
Пасавац
Марсонія
Клюбы
Гады Клюб Гульні (галы)¹
1996—1998
1998—2000
2000—2001
2001—2002
2002—2003
2003—2007
2007—2009
2009—2012
2012—2015
2015—2016
2016—2017
Марсонія
Гэрта
Марсонія
Загрэб
Дынама Загрэб
ЦСКА Масква
Гамбург
Баварыя
Вольфсбург
Гамбург
Мюнхэн-1860
42 (17)
2 (0)
42 (21)
29 (21)
27 (16)
78 (35)
78 (29)
55 (13)
78 (28)
25 (2)
21 (5)
Зборныя
2002—2015 Харватыя 104 (20)

Клюбная кар’ера

рэдагаваць

Раньнія гады

рэдагаваць

Івіца Оліч нарадзіўся й вырас у невялікай харвацкай вёсцы Давар, разьмешчанай побач з горадам Славонскі-Брод. Пачаў гуляць у футбол у мясцовым клюбе «Марсонія» ў 1996 годзе і правёў там два сэзоны.

У 1998 годзе заключыў кантракт з бэрлінскай «Гэртай». Аднак паколькі ня меў гульнявой практыцы ў «Гэрце», Оліч праз год вярнуўся назад у «Марсонію». У «Марсоніі» правёў удалы сэзон, забіўшы ў 29 гульнях 17 мячоў.

У 2001 годзе Оліч перабраўся ў футбольны клюб «Загрэб», дзе ў 28 матчах забіў 21 гол, чым дапамог сваёй камандзе заваяваць залатыя мэдалі чэмпіянату Харватыі. У наступным сэзоне Оліч працягнуў сваю кар’еру ў загрэбскім «Дынама», дзе ён забіў 16 мячоў у 21 матчы й стаў найлепшым бамбардзірам харвацкага чэмпіянату.

ЦСКА Масква

рэдагаваць

Харвата хацелі купіць кіеўскае «Дынама» й ЦСКА, аднак армейцы апынуліся больш настойлівымі. У 2003 годзе Оліч заключыў чатырохгадовы кантракт з маскоўскім ЦСКА. За чатыры гады ў клюбе Івіца ў агульнай складанасьці правёў 116 матчаў у якіх забіў 44 галы. У складзе ЦСКА Оліч тройчы перамагаў у чэмпіянаце Расеі, двойчы станавіўся ўладальнікам Кубка Расеі й Супэркубка, а ў 2005 годзе разам з ЦСКА стаў пераможцам Кубка УЭФА.

«Гамбург»

рэдагаваць

У студзені 2007 году Оліч перайшоў у «Гамбург». З прыходам Івіцы клюб выйшаў з зоны вылету й фінішаваў у верхняй частцы табліцы.

«Баварыя» Мюнхэн

рэдагаваць

Улетку 2009 году Оліч перайшоў у «Баварыю»[2][3]. У паўфінале Лігі чэмпіёнаў 2010 году Оліч забіў ўсе 3 мячы й вывеў каманду ў фінал. Усяго ў Лізе чэмпіёнаў 2010 году ён забіў 5 мячоў.

Увосень 2010 году Івіца Оліч атрымаў траўму калена й выбыў са строю да канца сэзону. Пасьля заканчэньня сэзона 2010—2011 гадоў зьявіўся на полі ў некалькіх таварыскіх матчах. У пачатку сэзону 2011—2012 гадоў, у трэцім туры, у пераможным для «Баварыі» матчы з «Гамбургам» (5:0) зноў атрымаў траўму, на гэты раз сьцягна, і выбыў на нявызначаны тэрмін[4].

«Вольфсбург»

рэдагаваць

26 красавіка 2012 году, на наступны дзень пасьля таго, як «Баварыя» забясьпечыла сабе выхад у фінал Лігі чэмпіёнаў 2011—2012 гадоў, Івіца абвесьціў, што пачне наступны сэзон у «Вольфсбургу», хоць раней меліся чуткі пра цікавасьць да харвата з боку «Ляцыё». Заробак харвата будзе складаць 6 мільёнаў эўра[5].

Вяртаньне ў «Гамбург»

рэдагаваць

30 студзеня 2015 году стала вядома пра вяртаньне Оліча ў склад клюбу «Гамбург». З гульцом быў падпісаны 18-месяцовы кантракт[6].

Кар’ера ў зборнай

рэдагаваць

Оліч рэгулярна выклікаецца ў нацыянальную зборную сваёй краіны з 2002 году. На чэмпіянаце сьвету 2002 году ён правёў два матчы, забіўшы гол у вароты зборнай Італіі. Івіца таксама правёў тры матчы на чэмпіянаце Эўропы 2004 году й два матчы на чэмпіянаце сьвету 2006 году. 21 лістапада 2007 году Івіца Оліч стаў адным з творцаў перамогі зборнай Харватыі над родапачынальнікамі футболу — зборнай Ангельшчыны, забіўшы ў гэтым матчы гол.

16 лістапада 2014 году ў матчы адбору да чэмпіянату Эўропы 2016 году супраць зборнай Італіі, які праходзіў на стадыёне «Сан-Сыра», Оліч правёў свой 100 матч у кашулі нацыянальнай каманды[7].

Дасягненьні

рэдагаваць

«Загрэб»:

«Дынама»:

ЦСКА:

«Баварыя»:

Асабістае жыцьцё

рэдагаваць

Оліч мае двух сыноў, якіх клічуць Лука й Антоніё[8], а таксама дачку Лару. У адрозьненьне ад многіх сваіх калегаў, ён аддае перавагу трымацца ў цені ад СМІ й у цэлым жыве спакойным прыватным жыцьцём[9].

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць

  Івіца Олічсховішча мультымэдыйных матэрыялаў