Янот-паласкун (Procyon lotor) — жывёла клясы сысуноў атрада драпежных сямейства янотавых.

Янот-паласкун
Клясыфікацыя
ЦарстваЖывёлы (Animalia)
ТыпХордавыя (Chordata)
КлясаСысуны (Mammalia)
ІнфраклясаПляцэнтарныя (Placentalia)
НадатрадЛяўразыятэрыі (Laurasiatheria)
АтрадДрапежныя (Carnivora)
ПадатрадСабакападобныя (Caniformia)
СямействаЯнотавыя (Procyonidae)
ПадсямействаProcyoninae
РодProcyon
ВідЯнот-паласкун
Бінамінальная намэнклятура
Procyon lotor
(Linnaeus, 1758)
Арэал
 [[wikispecies:Procyon lotor
|Янот-паласкун на Віківідах]]

Распаўсюджваньне

рэдагаваць

Сустракаецца ў Паўночнай Амэрыцы (Бэліз, Канада, Коста-Рыка, Сальвадор, Гватэмала, Гандурас, Мэксыка, Нікарагуа, Панама, Злучаныя Штаты Амэрыкі). Гэты від вельмі адаптыўны і сустракаецца практычна ўсюды, дзе ёсьць вада, уздоўж ручаёў і берагоў.

Даўжыня галавы і тулава складае ад 603 да 950 мм, даўжыня хваста ад 192 да 405 мм, маса 1.8-10.4 кг; самцы звычайна цяжэй саміцаў на 10-30%. Найбольш характэрнымі характарыстыкамі янота-паласкуна зьяўляюцца яго чорная маска на вачах і густы хвост з ад чатырох да дзесяці чорных кольцаў. Пярэднія лапы нагадваюць тонкія чалавечыя рукі і робяць янота незвычайна спрытным. На іх пярэдніх і задніх лапах па пяць пальцаў. Афарбоўка вар’іруецца ў залежнасьці ад асяроддзя пражываньня, але мае тэндэнцыю вар’іравацца ад шэрага да чырванавата-карычневага і багровага колеру.

Лад жыцьця

рэдагаваць

Бярлогі пад бярвёнамі або камянямі, у дуплах дрэў, у грунтавых норах або ў банкаўскіх бярлогах. У некаторых раёнах ён прыстасаваўся да гарадскога жыцmця. Аднак найбольшая колькасьць янотаў сустракаецца ў лісmцяных балотах, мангравых зарасніках, пойменных лясах і балотах. Як правіла, адзіночныя, акрамя саміцы з маладымі. Вядзе начны лад жыцьця, здабывае ежу паасобку або групамі. Гэта ўмоўна ўсяедная жывёла, сілкуецца садавінай, арэхамі, вусякамі, дробнымі сысунамі, яйкамі птушак, птушанятамі, яйкамі рэптылій, жабамі, рыбай, воднымі бесхрыбетнымі, чарвякамі і сьмецьцем. Ён здабывае большую частку ежы на зямлі або каля вады.