Рудзенка (Гомельская вобласьць)
Ру́дзенка[1] — вёска ў Беларусі, на рацэ Рудзенка. Уваходзіць у склад Пірэвіцкага сельсавету Жлобінскага раёну Гомельскай вобласьці. Насельніцтва 45 чал. (2010). Знаходзіцца за 21 км на паўднёвы ўсход ад места Жлобін, за 8 км ад чыгуначнай станцыі Салтанаўка (лінія Жлобін — Гомель), за 72 км ад Гомелю.
| Рудзенка | |
| Першыя згадкі: | XVIII ст. |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Гомельская |
| Раён: | Жлобінскі |
| Сельсавет: | Пірэвіцкі |
| Насельніцтва: | 45 чал. (2010) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 2334 |
| Нумарны знак: | 3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 52°47′0″ пн. ш. 30°15′0″ у. д. / 52.78333° пн. ш. 30.25° у. д.Каардынаты: 52°47′0″ пн. ш. 30°15′0″ у. д. / 52.78333° пн. ш. 30.25° у. д. |
Рудзенка на мапе Беларусі ±   Рудзенка | |
Побач з аўтадарогай Бабруйск — Гомель. Пляніроўка складаецца з дугападобнай вуліцы, да якой з поўдня далучаецца кароткая прастакутная вуліца, арыентаваная з паўднёвага ўсходу на паўночны захад. Забудова двухбаковая, няшчыльная, драўляная, сядзібнага тыпу.
Гісторыя
рэдагавацьПаводле пісьмовых крыніцаў вядомая з XVIII стагодзьдзя як вёска ў Стараруднянскай воласьці Рагачоўскага павету Магілёўскай губэрні. У 1848 годзе вёска і фальварак, 256 дзесяцін зямлі, ва ўладаньні абшарніка. З 1873 году дзейнічала прадпрыемства па вытворчасьці цукру. Гаспадары фальварку валодалі ў 1879 году 160 дзесяцінамі зямлі. Паводле перапісу 1897 году знаходзіўся вятрак. У 1909 годзе 469 дзесяцін зямлі, млын.
У 1929 годзе арганізаваны калгас. У часе Вялікай Айчыннай вайны за 1 км на поўдзень ад вёскі, на скрыжаваньні дарог Жлобін — Гомель і Скепня — Салтанаўка, 17 жніўня 1941 году ў баі супраць акупантаў загінулі камандзір 63-га стралковага корпуса 21-й арміі генэрал-лейтэнант Л. Р. Пятроўскі (пахаваны ў брацкай магіле ў вёсцы Старая Рудня). У студзені 1944 году ў вёсцы разьмяшчаўся шпіталь савецкіх войскаў. 15 жыхароў загінулі на франтах. Паводле перапісу 1959 году 280 жыхароў. У складзе саўгаса «Скепнянскі» (цэнтар — вёска Скепня).
Насельніцтва
рэдагаваць- XIX стагодзьдзе: 1848 — 44 жыхары; 1897 — 25 двароў, 233 жыхары (паводле перапісу)
- XX стагодзьдзе: 1909 — 36 двароў, 171 жыхар; 1925 — 63 двары; 1959 — 280 жыхароў (паводле перапісу); 1999 — 94 жыхары
- XXI стагодзьдзе: 2004 — 40 гаспадарак, 64 жыхары[2]; 2010 — 45 жыхароў
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4. (pdf)
- ^ Гарады і вёскі Беларусі. Энцыкл. Т. 1. Кн. 1. — Менск, 2004.
Літаратура
рэдагаваць- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 1, кн. 1. Гомельская вобласць / С.В. Марцэлеў; рэдкал.: Г.П. Пашкоў (гал. рэд.) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2004. — 632 с.: іл. ISBN 985-11-0303-9.