Н
Н | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||
Кірыліца | |||||||||||||
А | Б | В | Г | Ґ | Д | Ђ | |||||||
Ѓ | Е | Ё | Є | Ж | Ѕ | З | |||||||
И | І | Ї | Й | Ј | К | Л | |||||||
Љ | М | Н | Њ | О | П | Р | |||||||
С | Т | Ћ | Ќ | У | Ў | Ф | |||||||
Х | Ц | Ч | Џ | Ш | Щ | Ъ | |||||||
Ы | Ь | Э | Ю | Я | Ә | Ӏ | |||||||
Архаічныя літары кірыліцы | |||||||||||||
Ꙁ | Ꙃ | Ꙅ | Ꙇ | Ꙉ | Ҁ | Ѻ | |||||||
Ѹ | Ꙋ | Ѡ | Ѽ | Ꙍ | Ѿ | Ꙏ | |||||||
Ѣ | Ꙑ | Ꙓ | Ꙕ | Ꙗ | Ѥ | Ѧ | |||||||
Ꙙ | Ѫ | Ꙛ | Ѩ | Ꙝ | Ѭ | Ѯ | |||||||
Ѱ | Ѳ | Ѵ | Ѷ | Ꙟ | Ꙡ | Ꙣ | |||||||
Ꙥ | Ꙧ | Ꙩ | Ꙫ | Ꙭ | ꙮ | Ꚙ | |||||||
Ꚛ | П̓ | П̀ | П́ | П̧ | П̑ | Ԗ | |||||||
Шматграфы | |||||||||||||
Дз | Дж |
Н, н (эн) — літара славянскіх кірылічных альфабэтаў (14-я ў баўгарскім, 15-я ў беларускім і расейскім, 16-я ў сэрбскім, 17-я ў македонскім і 18-я ва ўкраінскім); выкарыстоўваецца таксама ў пісьмовасьці некаторых неславянскіх народаў. У стара- і царкоўнаславянскім альфабэтах называецца «нашь» (ст.-сл.) або «нашъ» (ц.-сл.). У кірыліцы ёсьць 15-ай паводле ліку. У глаголіцы — 16-ай паводле ліку.
Можа быць малой й вялікай. Мае рукапісны й друкаваны выгляд.
ГісторыяРэдагаваць
Н паходзіць з кірылічнай , што ўзьнікла на аснове грэцкай літары Ν, ν (Ню). У Глаголіцы мае выгляд .
У рукапісах XIV—XVII стагодзьдзяў у зьвязку з рознымі пісьмовымі школамі і выкарыстаньнем розных тыпаў пісьма (устаў, паўустаў, скорапіс) ужывалася ў некалькіх выглядах, якія дапамагаюць вызначаць час і месца напісаньня. У XVII стагодзьдзі літара Н канчаткова выціснула літару Ν. Літара Ν выкарыстоўваецца цяпер толькі ў царкоўнаславянскай мове.
Лічбавае значэньнеРэдагаваць
У стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах Н мае значэньне лічбы — 50. У Глаголіцы мае значэньне 70.