Н

	Літара кірыліцы Н
	Нн
	Выява
	◄ К Л Љ М 'Н' Њ О П Р ►
Беларускі альфабэт:
	◄ Й К Л М Н О П Р С ►
У лацінцы	N · n
Зьвесткі
Тып	асноўная кірыліца, альфабэтны;
Гук	[n]
Кадаваньне
Назва ў Юнікодзе	cyrillic capital letter en; cyrillic small letter en
Юнікод	Н: U+041D; н: U+043D
HTML	Н‎: &#1053, Н н‎: &#1085, &#x43d
UTF-16	Н‎: 0x41D; н‎: 0x43D
URL-код	Н: %D0%9D; н: %D0%BD
	усе сымбалі · лацінка · кірыліца · грэцкія · дыякрытыкі · валюты · дапамога

Н, н (эн; курсіў: Н н) — літара славянскіх кірылічных альфабэтаў (14-я ў баўгарскім, 15-я ў беларускім і расейскім, 16-я ў сэрбскім, 17-я ў македонскім і 18-я ва ўкраінскім); выкарыстоўваецца таксама ў пісьмовасьці некаторых неславянскіх народаў. У стара- і царкоўнаславянскім альфабэтах называецца «нашь» (ст.-сл.) або «нашъ» (ц.-сл.). У кірыліцы ёсьць 15-ай паводле ліку. У глаголіцы — 16-ай паводле ліку.

Можа быць малой й вялікай. Мае рукапісны й друкаваны выгляд.

Гісторыя рэдагаваць

Н паходзіць з кірылічнай , што ўзьнікла на аснове грэцкай літары Ν, ν (Ню). У Глаголіцы мае выгляд .

У рукапісах XIV—XVII стагодзьдзяў у зьвязку з рознымі пісьмовымі школамі і выкарыстаньнем розных тыпаў пісьма (устаў, паўустаў, скорапіс) ужывалася ў некалькіх выглядах, якія дапамагаюць вызначаць час і месца напісаньня. У XVII стагодзьдзі літара Н канчаткова выціснула літару Ν. Літара Ν выкарыстоўваецца цяпер толькі ў царкоўнаславянскай мове.

Лічбавае значэньне рэдагаваць

У стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах Н мае значэньне лічбы — 50. У Глаголіцы мае значэньне 70.