С (кірыліца)

	Літра кірыліцы С
	Сс
	Выява
	◄ Њ О П Р С Т Ћ Ќ У ►
У лацінцы	S · s
Зьвесткі
Гук	[s]
Назва ў Юнікодзе	cyrillic capital letter es; cyrillic small letter es
Юнікод	С: U+0421; с: U+0441
HTML	С‎: &#1057, С с‎: &#1089, &#x441
UTF-16	С‎: 0x421; с‎: 0x441
URL-код	С: %D0%A1; с: %D1%81
	Каб пабачыць усе сымбалі, глядзіце: Друкарскія сымбалі • Лацінскія літары • Кірылічныя літары

С, с (эс; курсіў: С с ) — 19-я літара беларускага кірылічнага альфабэту. Выкарыстоўваецца таксама ўва ўсіх славянскіх кірылічных альфабэтах (18-я ў баўгарскім, 19-я ў расейскім, 21-я ў сэрбскім, 22-я ў македонскім і ўкраінскім) і ў пісьмовасьці некаторых неславянскіх народаў.

У стара- і царкоўнаславянскім альфабэтах носіць назву «слово», што магло азначаць рознае: «слова, гаворка, казаньне, чутка, вестка, пропаведзь, выслоўе, Пісаньне, запавед». У кірыліцы звычайна лічыцца 19-ай паводле парадку і выглядае як ; у глаголіцы паводле ліку 20-я, мае выгляд . У абодвух альфабэтах лікавае значэньне — 200. У глаголіцы літара паходзіць ад спалучэньня хрысьціянскіх сымбаляў трыкутніку і кругу — як і перавернуты знак глаголіцы для І.

Можа быць малой і вялікай. Мае рукапісны й друкаваны выгляд.

Лічбавае значэньне Рэдагаваць

У стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах С мае лічбавае значэньне — 200.