Міхаіл Ясень
Міхаі́л Я́сень (1924, Менск, цяпер Беларусь — 2006, Менск, Беларусь) — беларускі паэт-песеньнік.
Міхаіл Ясень | ||||
Асабістыя зьвесткі | ||||
---|---|---|---|---|
Імя пры нараджэньні | Міхаіл Аронавіч Гольдман[1] | |||
Псэўданімы | Міхаіл Ясень | |||
Нарадзіўся | 18 жніўня 1924 Менск, Беларуская ССР, Савецкі Саюз | |||
Памёр | 10 траўня 2006 Менск, Беларусь | |||
Пахаваны | ||||
Літаратурная дзейнасьць | ||||
Род дзейнасьці | інжынэр-канструктар | |||
Гады творчасьці | 1951—2001 | |||
Жанр | паэзія, песьня | |||
Мовы | беларуская, расейская | |||
Значныя творы | песьні «Гісторыя аднаго каханьня» і «Мы яшчэ сустрэнемся з вамі» | |||
Узнагароды | |
Напісаў звыш 100 вершаў, большасьць зь якіх паклалі на музыку амаль 50 кампазытараў. Каля 40 песьняў на яго вершы стварыў Леанід Захлеўны, у тым ліку песьні «Гісторыя аднаго каханьня» і «Буйніцкае поле». Сумесна з Валянцінай Сярых напісаў лірычную песьню «Мы яшчэ сустрэнемся з вамі», якая атрымала пашырэньне ў беларускіх асяродках Амэрыкі. У 2001 годзе выдаў кнігу вершаў «Пісьмо з 45-га». Быў узнагароджаны Ганаровай граматай Нацыянальнага сходу Беларусі за заслугі ў разьціцьці нацыянальнай культуры.
Жыцьцяпіс
рэдагавацьСкончыў 8-гадовую школу ў Менску, дзе захапляўся творамі Якуба Коласа, Янкі Маўра і Зьмітрака Бядулі. Пасьля навучаўся ў Менскім будаўнічым тэхнікуме. На пачатку Нямецка-савецкай вайны разам зь сям’ёй пешшу дайшоў да Барысава. Пазьней уладкаваўся на завод у Сталінградзе (Расейская СФСР). У жніўні 1942 году пайшоў у Чырвоную армію, дзе служыў артылерыйскім выведнікам, сувязістам і тапографам. У 1942—1944 гадох знаходзіўся на Волхаўскім фронце, дзе браў удзел у прарыве блякады Ленінграда і прыступе лініі Манэргэйма ў Фінляндыі. Быў узнагароджаны ордэнам Айчыннай вайны 2-й ступені і мэдалём «За адвагу». Да красавіка 1947 году служыў у Савецкай зоне акупацыі Нямеччыны[2]. Пасьля дэмабілізацыі скончыў у Менску школу работніцкай моладзі і Беларускі політэхнічны інстытут[3]. Працаваў інжынэрам-канструктарам. Атрымаў 15 аўтарскіх пасьведчаньняў на вынаходніцтвы. У 1966 годзе стаў ляўрэатам Усесаюзнага конкурсу тэхнічнай творчасьці і быў ўзнагароджаны срэбраным мэдалём Выставы дасягненьняў народнай гаспадаркі СССР[2].
Творчасьць
рэдагавацьНа пачатку 1950-х гадоў пачаў пісаць вершы і гумарэскі, калі працаваў рэдактарам насьценнай газэты ў Беларускім політэхнічным інстытуце. На прапанову пісьменьніцы Алены Васілевіч пачаў ставіць пад творамі псэўданім Ясень. Яго вершы на музыку пачалі класьці кампазытары Ісак Ронькін і Зьміцер Смольскі. Вядомасьць набыла песьня «Абэліскі». За 50 гадоў напісаў звыш 100 вершаў. Супрацоўнічаў з амаль 50 кампазытарамі, сярод якіх былі: Яўген Цікоцкі, Уладзімер Алоўнікаў, Леанід Захлеўны, Уладзімер Буднік, Эдуард Зарыцкі, Віктар Войцік, Уладзімер Солтан, Эдуард Казачкоў і Валянціна Сярых. Надзвычай плённай была супраца з Захлеўным, які стварыў каля 40 песьняў на словы Ясеня. Сярод іх былі: «Гісторыя аднаго каханьня», «Буйніцкае поле», «Перамога», «Дзявятае мая», «Бацькоў не забывай», «Міласэрнасьць» і «Вяргіня»[2]. У 1966 годзе сьпявак Віктар Вуячыч перамог на 1-м Усесаюзным конкурсе артыстаў эстрады ў Маскве зь песьняй «Памяць сэрца» на словы Міхаіла Ясеня і музыку Ігара Лучанка[4].
Сумесна з Валянцінай Сярых напісаў лірычную песьню «Мы яшчэ сустрэнемся з вамі», якая атрымала пашырэньне ў беларускіх асяродках Амэрыкі[5]. За савецкім часам найбольш вядомай была песьня «Майскі вальс» паводле яго верша, бо ў 1985 годзе яе выканаў Яраслаў Еўдакімаў на «Песьні году» па Цэнтральным тэлебачаньні СССР[6]. У 2001 годзе выдаў кнігу вершаў «Пісьмо з 45-га»[5]. У 2004 годзе сумесна з кампазытарам Віктарам Войцікам напісаў па-беларуску песьню «Сьнегіры»[7]. Быў узнагароджаны Ганаровай граматай Нацыянальнага сходу Беларусі за заслугі ў разьціцьці нацыянальнай культуры[3].
Памяць
рэдагавацьУ 2013 годзе сьпявак Сяргей Харэвіч, які працаваў у Народным хоры імя Цітовіча, выдаў дыск зь беларускамоўнай песьняй «Каб убачыць цябе» на верш Міхаіла Ясеня[5]. Таксама ў альбом увайшла беларускамоўная песьня «На вуліцах Менска» на верш Ясеня і музыку Мікалая Сацуры[8].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Сяргей Ваганаў. Сурвэткі на памяць // Газэта «Наша ніва», 20 верасьня 2014 г. Праверана 27 лістапада 2021 г.
- ^ а б в Ясень Міхаіл (сапраўднае Гольдман Міхаіл Аронавіч) // Анлайн-энцыкляпэдыя «Беларусь у асобах і падзеях», 2014 г. Праверана 27 лістапада 2021 г.
- ^ а б 18 жніўня // Партал «Крыніца інфо», 18 жніўня 2014 г. Праверана 27 лістапада 2021 г.
- ^ Вуячыча «Нэрв» // Культура : газэта. — 22 жніўня 2009. — № 34 (902).
- ^ а б в Міхась Шавыркін. Каб убачыць цябе // Зьвязда : газэта. — 25 студзеня 2014. — № 14 (27624). — С. 8. — ISSN 1990-763x.
- ^ Сяргей Будкін, Віктар Сямашка. Топ 100 // Музычны партал «Тузін гітоў», 2021 г. Праверана 27 лістапада 2021 г.
- ^ Міхась Шавыркін. Сьнегіры // Жырандоля. — 26 ліпеня 2014. — № 21 (238).
- ^ Міхась Шавыркін. На вуліцах Менска // Зьвязда : газэта. — 14 траўня 2016. — № 90 (28200). — С. 13. — ISSN 1990-763x.
Гэта — накід артыкула пра асобу з Беларусі. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |