Малы́я Шумі́лішкі[2] — вёска ў Беларусі, каля ракі Ашмянкі. Уваходзяць у склад Жупранскага сельсавету Ашмянскага раёну Гарадзенскай вобласьці.

Малыя Шумілішкі
лац. Małyja Šumiliški
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Гарадзенская
Раён: Ашмянскі
Сельсавет: Жупранскі
Насельніцтва: 28 чал. (2009)[1]
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1593
Нумарны знак: 4
Геаграфічныя каардынаты: 54°28′56″ пн. ш. 26°3′12″ у. д. / 54.48222° пн. ш. 26.05333° у. д. / 54.48222; 26.05333Каардынаты: 54°28′56″ пн. ш. 26°3′12″ у. д. / 54.48222° пн. ш. 26.05333° у. д. / 54.48222; 26.05333
Малыя Шумілішкі на мапе Беларусі ±
Малыя Шумілішкі
Малыя Шумілішкі
Малыя Шумілішкі
Малыя Шумілішкі
Малыя Шумілішкі
Малыя Шумілішкі

Суміла (Sumila) — імя германскага паходжаньня[3].

Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[4], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[5]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная «лінія Сафарэвіча» (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[6].

Насельніцтва

рэдагаваць
  • 1999 год — 32 чалавекі
  • 2009 год — 28 чалавек[1]
  1. ^ а б Колькасьць насельніцтва Беларусі на кастрычнік 2009 году
  2. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9. (pdf) С. 96.
  3. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 15, 1973. S. 58 (304).
  4. ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
  5. ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
  6. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.