Лешак Энгелькінг
польскі паэт, пісьменьнік, перакладнік
Ле́шак Марыя Энгелькінг (па-польску: Leszek Maria Engelking, 2 лютага 1955, Хожаў - 22 кастрычніка 2022) — польскі паэт, празаік, эсэіст, гісторык літаратуры, літаратурны крытык, перакладчык.
| Лешак Энгелькінг | |
 | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзіўся | 2 лютага 1955 |
| Памёр | 22 кастрычніка 2022[2] (67 гадоў) |
| Дзеці | Wojciech Engelking[d] |
| Літаратурная дзейнасьць | |
| Род дзейнасьці | пісьменьнік, мовазнаўца, паэт, перакладнік, літаратурны крытык, празаік, літаратуразнаўца, крытык, літаратар |
| Мова | польская мова, гішпанская мова, ангельская мова, чэская мова, расейская мова, славацкая і украінская мова |
| Узнагароды | |
Асноўныя творы рэдагаваць
Паэзія рэдагаваць
- Autobus do hotelu Cytera, 1979
- Haiku własne i cudze, 1991
- Mistrzyni kaligrafii i inne wiersze, 1994
- Dom piąty, 1997
- I inne wiersze, 2000
- Muzeum dzieciństwa, 2011
- Komu kibicują umarli?, 2013
- Suplement, 2016.
Проза рэдагаваць
- Szczęście i inne prozy, 2007
Манаграфіі рэдагаваць
- Vladimir Nabokov, 1989
- Vladimir Nabokov. Podivuhodný podvodník, 1997
- Surrealizm, underground, postmodernizm. Szkice o literaturze czeskiej, 2001
- Codzienność i mit. Poetyka, programy i historia Grupy 42 w kontekstach dwudziestowiecznej awangardy i postawangardy, 2005
- Chwyt metafizyczny. Vladimir Nabokov — estetyka z sankcją wyższej rzeczywistości, 2011
Пераклады рэдагаваць
Перакладае на польскую мову з ангельскай (Уладзімер Набокаў, Ўільям Батлер Ейтс), беларускай (Андрэй Хадановіч), гішпанскай (Хорхэ Люіс Борхэс), расейскай (Уладзімер Набокаў), славацкай (Павал Арсаг Гвездаслаў), украінскай (Ліна Кастэнка), чэскай (Міхал Айваз, Іван Блатны, Яраслаў Врхліцкі, Вацлаў Гавел, Уладзімір Голан, Міраслаў Голуб, Якуб Дэмл, Ёзэф Кайнар, Ладзіслаў Кліма, Йіржы Коларж, Іржы Кратахвіл, Лудвік Кундэра, Віцезслаў Нэзвал, Яраслаў Сайфэрт, Ян Скацэл, Яхім Топал).
Зноскі рэдагаваць
Вонкавыя спасылкі рэдагаваць
- Падборкі вершаў Л.Энгелькінга ў перакладзе Андрэя Хадановіча