Кочышчы

Ко́чышчы — вёска ў Беларусі, каля мэліярацыйных каналаў, у тым ліку канавы Шыра. Цэнтар сельсавету Ельскага раёну Гомельскай вобласьці. Насельніцтва 450 чал. (2004). Знаходзяцца за 20 км на паўднёвы захад ад места і чыгуначнай станцыі Ельск (лінія Каленкавічы — Оўруч), за 197 км ад Гомелю; на аўтамабільнай дарозе Старое Высокае — Ельск.

Кочышчы
Першыя згадкі:	XVI стагодзьдзе
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Гомельская
Раён:	Ельскі
Сельсавет:	Качышчанскі
Насельніцтва:	450 чал. (2004)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 2354
Нумарны знак:	3
Геаграфічныя каардынаты:	51°44′0″ пн. ш. 28°56′0″ у. д.
Кочышчы на мапе Беларусі ± Кочышчы Кочышчы
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Гісторыя

Упершыню Кочышчы згадваюцца ў XVI ст. як сяло Мазырскага павету Менскага ваяводзтва. Паселішча значыцца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага (1567).

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793) Кочышчы апынуліся ў складзе Расейскай імпэрыі, у Мазырскім павеце Менскай губэрні. У вёсцы дзейнічала драўляная царква. Паводле вынікаў перапісу (1897) у Кочышчах дзейнічала царква, працавалі школа і крама. У 1908 вёска ўваходзіла ў склад Скараднянскай воласьці. У 1917 тут адкрылася школа.

Насельніцтва

• XVIII стагодзьдзе: 1795 — 41 двор, 200 жыхароў
• XIX стагодзьдзе: 1816 — 54 двары; 1885 — 56 двароў, 336 жыхароў; 1897 — 608 жыхароў (паводле перапісу)
• XX стагодзьдзе: 1908 — 118 двароў, 670 жыхароў; 1917 — 725 жыхароў; 1924 — 1010 жыхароў; 1940 — 135 двароў; 1959 — 408 жыхароў (паводле перапісу); 1999 — 440 жыхароў
• XXI стагодзьдзе: 2004 — 176 гаспадарак, 450 жыхароў

Літаратура

• Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 1, кн. 1. Гомельская вобласць / С.В. Марцэлеў; рэдкал.: Г.П. Пашкоў (гал. рэд.) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2004. — 632 с.: іл. ISBN 985-11-0303-9.