Квяткоўцы
Квятко́ўцы[1] — вёска ў Суботніцкім сельсавеце Івейскага раёну Гарадзенскай вобласьці.
| Квяткоўцы лац. Kviatkoŭcy | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Гарадзенская |
| Раён: | Івейскі |
| Сельсавет: | Суботніцкі |
| Насельніцтва: | 39 чал. (2009) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | |
| Паштовы індэкс: | 231341 |
| СААТА: | 4229843076 |
| Нумарны знак: | 4 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°5′52″ пн. ш. 25°41′18″ у. д. / 54.09778° пн. ш. 25.68833° у. д.Каардынаты: 54°5′52″ пн. ш. 25°41′18″ у. д. / 54.09778° пн. ш. 25.68833° у. д. |
Квяткоўцы на мапе Беларусі ±   Квяткоўцы | |
Гісторыя
рэдагавацьДаўняе ўладаньне Радзівілаў. У 1689 г. С. Радзівіл аддаў маёнтак Квяткоўцы ў заклад Геўловай. У XVIII стагодзьдзі Квяткоўцы ў Суботніцкай парафіі Ашмянскага павету Віленскага ваяводзтва.
3 1805 г. належала Ўмястоўскім. У XIX — пачатку XX ст. маёнтак Суботніцкай воласьці Ашмянскага павету Віленскай губэрні. Уласнасьць Умястоўскіх. У 1866 г. 85 жыхароў. Паводле перапісу 1897 г., 6 двароў, 116 жыхароў. У 1905 г. 102 жыхары, 1910 дзесяцін зямлі.
У 1921-1939 гг. у Суботніцкай гміне Валожынскага, з 1926 г. Лідзкага паветаў Наваградзкага ваяводзтва Польшчы. У 1921 г. 6 двароў, 88 жыхароў. Маёнтак належаў памешчыку Цямніцкаму, пасаг графа Ўмястоўскага.
3 12.10.1940 г. вёска (30 двароў, 161 жыхар) у Сьлесароўскім, потым у Кудэйшаўскім, з 1960 г. у Суботніцкім сельсаветах Івейскага раёну. У 1945 г. на базе былога маёнтка арганізаваны калгас імя І.В.Сталіна. Пасьля ў складзе калгаса «Суботнікі». У 1999 г. 20 двароў, 57 жыхароў. На ўскраіне вёскі капліца (пабудавана ў XVIII — 1-й палове XIX ст.).
Насельніцтва
рэдагаваць- 2009 год — 39 чалавек[2]
- 1999 год — 57 чалавек, 20 двароў
Інфармацыя для турыстаў
рэдагаваць- Капліца на ўскраіне вёскі (пабудавана ў XVIII — 1-й палове XIX ст.)
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9. (pdf)
- ^ Вынікі перапісу