Касьцёл Сьвятога Антонія Падуанскага і кляштар францішканаў (Наваградак)
Помнік сакральнай архітэктуры | |
Касьцёл Сьвятога Антонія Падуанскага і кляштар францішканаў
| |
Комплекс былога кляштару францішканаў
| |
Краіна | Беларусь |
Места | Наваградак |
Каардынаты | 53°35′55.43″ пн. ш. 25°49′24.56″ у. д. / 53.5987306° пн. ш. 25.8234889° у. д.Каардынаты: 53°35′55.43″ пн. ш. 25°49′24.56″ у. д. / 53.5987306° пн. ш. 25.8234889° у. д. |
Канфэсія | Беларускі экзархат |
Эпархія | Наваградзкая япархія[d] |
Архітэктурны стыль | барокавая архітэктура[d] |
Заснавальнік | Тамаш Мікалай Вайніловіч[d] |
Дата заснаваньня | XIV ст. |
Статус | Ахоўная зона |
Сайт | novogrud-eparchy.by/novo… |
Касьцёл Сьвятога Антонія Падуанскага і кляштар францішканаў | |
Касьцёл Сьвятога Антонія Падуанскага і кляштар францішканаў на Вікісховішчы |
Касьцёл Сьвято́га Анто́нія Падуа́нскага і кля́штар францішка́наў — помнік архітэктуры XVIII стагодзьдзя ў Наваградку. Знаходзіцца на гістарычнай Францішканскай вуліцы[a]. У другой палове XIX ст. улады Расейскай імпэрыі гвалтоўна перарабілі касьцёл пад царкву Маскоўскага патрыярхату. Твор архітэктуры барока, мастацкае аблічча якога пацярпела ў выніку надбудовы купалоў-цыбулінаў. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.
Комплекс складаецца з касьцёла і кляштарнага корпуса. У наш час у будынку касьцёла дзее катэдральны сабор Сьвятога Мікалая Беларускага экзархату Маскоўскага патрыярхату, кляштарны корпус выкарыстоўваецца пад жытло.
Гісторыя
рэдагавацьВялікае Княства Літоўскае
рэдагавацьКляштар ордэна францішканаў існаваў у Наваградку ўжо ў 1323 годзе, што вынікае зь ліста вялікага князя Гедзіміна да Папы Рымскага. Будаваньне драўлянага касьцёла датуецца 1434 годам.
Мураваныя касьцёл і кляштар збудавалі ў 1780 годзе[1] (паводле некаторых зьвестак, у 1714 годзе). Фундатарам будаваньня быў падстолі наваградзкі Тамаш Вайніловіч.
Пад уладай Расейскай імпэрыі
рэдагавацьПа трэцім падзеле Рэчы Паспалітай (1795 год), калі Наваградак апынуўся ў складзе Расейскай імпэрыі, касьцёл і кляштар працягвалі дзеяць. Па здушэньні вызвольнага паўстаньня (1830—1831) расейскія ўлады ліквідавалі кляштар, а ў 1846 годзе гвалтоўна перарабілі касьцёл пад царкву Ўрадавага сыноду Расейскай імпэрыі (Маскоўскай царквы). У 1852 годзе касьцёл перабудавалі ў маскоўскім стылі.
Найноўшы час
рэдагавацьЗа савецкім часам царква працягвала дзеяць у будынку касьцёла.
Архітэктура
рэдагавацьПомнік архітэктуры барока. Касьцёл — 3-нэфавая базыліка з 5-граннай алтарнай апсыдай. Галоўны фасад падзяляецца разьвітым антаблемэнтам на тры ярусы, сьцены цэнтральнага нэфа — пілястрамі. Бакавыя фасады праразаюцца высокімі аконнымі праёмамі, разьмешчанымі на двух узроўнях. Трэці ярус — невысокая вежа-званіца з купалком на 8-гранным барабане. Вокны галоўнага фасаду (з паўцыркульным і аркавым завяршэньнем) аздабляюцца вітражамі.
Бакавыя нэфы перакрываюцца крыжовымі скляпеньнямі, цэнтральны — цыліндрычнымі з распалубкамі. У тоўшчы сьцяны галоўнага фасаду двое вітых усходаў, якія вядуць на званіцу.
Кляштарны корпус — 2-павярховы Г-падобны ў пляне будынак. Галоўны фасад (з уваходам у цэнтры) рытмічна падзяляецца прастакутнымі вокнамі. На паўднёвым тарцовым фасадзе вонкавыя мураваныя сходы, агароджаныя падпорнай сьцяной і ўмацаваныя масіўным контрфорсам. Плян калідорны. Перакрываецца ў асноўным крыжовымі скляпеньнямі.
Галерэя
рэдагавацьГістарычная графіка
рэдагаваць-
1916 г.
-
1916 г.
-
1916 г.
-
1916 г.
Гістарычныя здымкі
рэдагаваць-
1900 г.
-
1910 г.
-
1914 г.
-
1915—1918 гг.
-
1915—1918 гг.
-
1916 г.
-
1918 г.
-
Я. Булгак, 1920 г.
-
1930-я гг.
-
Я. Булгак, 1930-я гг.
-
да 1939 г.
-
1941—1944 гг.
Сучасныя здымкі
рэдагаваць-
Агульны выгляд
-
Галоўны фасад касьцёла
-
З боку гістарычнага Рынку
-
Кляштарны корпус
Заўвагі
рэдагаваць- ^ Цяперашні афіцыйны адрас — вуліца Гарадзенская, 6
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Чарняўская Т., Ярашэвіч А. Навагрудскі касцёл і кляштар францысканцаў // Архітэктура Беларусі. Энцыкл. — Менск, 1993. С. 359.
Літаратура
рэдагаваць- Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік. — Менск: Беларус. энцыкл., 1993. — 620 с.: іл. ISBN 5-85700-078-5.
- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0
Вонкавыя спасылкі
рэдагавацьАб’ект Дзяржаўнага сьпісу гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь, шыфр 411Г000391 |