Еленева
Еленева[1] (польск. Jeleniewo) — вёска ў Польшчы, каля возера Вялікага Шэльманта. Цэнтар сельскай гміны Сувальскага павету Падляскага ваяводзтва. Знаходзіцца за 14 км на поўнач ад Сувалак, за 122 км на поўнач ад Беластоку.
Еленева | |
польск. Jeleniewo | |
Касьцёл Найсьвяцейшага Сэрца Езуса | |
Краіна: | Польшча |
Ваяводзтва: | Падляскае |
Павет: | Сувальскі |
Гміна: | Еленева |
Насельніцтва: | 641 чал. (2011) |
Часавы пас: | UTC+1 |
летні час: | UTC+2 |
Паштовы індэкс: | 16-404 |
Нумарны знак: | BSU |
Геаграфічныя каардынаты: | 54°12′20.9″ пн. ш. 22°54′46.1″ у. д. / 54.205806° пн. ш. 22.912806° у. д.Каардынаты: 54°12′20.9″ пн. ш. 22°54′46.1″ у. д. / 54.205806° пн. ш. 22.912806° у. д. |
Еленева | |
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы |
Еленева — даўняе мястэчка гістарычнай Гарадзеншчыны (частка Троччыны).
Гісторыя
рэдагавацьВялікае Княства Літоўскае
рэдагавацьМястэчка ўтварылася ў 1773—1782 гадох дзякуючы рэформам, праведзеным Антоніем Тызэнгаўзам у Гарадзенскай эканоміі. Яно ўваходзіла ў склад Гарадзенскага павету Троцкага ваяводзтва.
Пад уладай Расейскай імпэрыі
рэдагавацьУ выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795 год) Еленева апынулася ў складзе Прусіі, у 1807 годзе згодна з Тыльзіцкай мірнай дамовай — у складзе Расейскай імпэрыі, у Сейненскім павеце Аўгустоўскай губэрні. На 1800 год у Еленеве было 64 будынкі, на 1827 год — 63.
За часамі Першай сусьветнай вайны ў 1915 годзе Еленева занялі войскі Нямецкай імпэрыі.
Найноўшы час
рэдагавацьЗгодна з Рыскай мірнай дамовай 1921 году Еленева апынулася ў складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі.
За часамі Другой сусьветнай вайны зь верасьня 1939 да 1945 году Еленева знаходзілася пад акупацыяй Трэцяга Райху. У 1975—1998 гадох Еленева ўваходзіла ў склад Сувальскага ваяводзтва.
Насельніцтва
рэдагавацьДэмаграфія
рэдагаваць- XIX стагодзьдзе: 1827 год — 433 чал.[2]
- XXI стагодзьдзе: 2011 год — 641 чал.
Турыстычная інфармацыя
рэдагавацьСлавутасьці
рэдагаваць- Касьцёл Найсьвяцейшага Сэрца Езуса (1878)
- Могілкі: старыя каталіцкія, юдэйскія
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Вялікі гістарычны атлас Беларусі. У 4 т. Т. 2. — Мінск, 2013. С. 86.
- ^ Słownik geograficzny... T. III. — Warszawa, 1882. S. 556.