Гудзінішкі

вёска ў Вярэнаўскім раёне Гарадзенскай вобласьці Беларусі

Гудзіні́шкі[2]вёска ў Беларусі, каля ракі Нізянкі. Уваходзяць у склад Забалацкага сельсавету Вярэнаўскага раёну Гарадзенскай вобласьці. Знаходзяцца ў зоне пагранічнага кантролю[3].

Гудзінішкі
лац. Hudziniški / Gudziniški
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Гарадзенская
Раён: Вярэнаўскі
Сельсавет: Забалацкі
Насельніцтва: 25 чал. (2009)[1]
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1594
СААТА: 4213817036
Нумарны знак: 4
Геаграфічныя каардынаты: 53°56′32″ пн. ш. 24°47′57″ у. д. / 53.94222° пн. ш. 24.79917° у. д. / 53.94222; 24.79917Каардынаты: 53°56′32″ пн. ш. 24°47′57″ у. д. / 53.94222° пн. ш. 24.79917° у. д. / 53.94222; 24.79917
Гудзінішкі на мапе Беларусі ±
Гудзінішкі
Гудзінішкі
Гудзінішкі
Гудзінішкі
Гудзінішкі
Гудзінішкі

Назва рэдагаваць

Асноўны артыкул: Гудын

Гудзін або Годзін (Gudin, Godin) — імя германскага паходжаньня[4].

Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[5], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[6]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная «лінія Сафарэвіча» (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[7].

Насельніцтва рэдагаваць

  • 2009 год — 25 чалавек[1]

Крыніцы рэдагаваць

  1. ^ а б Колькасьць насельніцтва Беларусі на кастрычнік 2009 году (рас.)
  2. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9. (pdf) С. 150
  3. ^ Пералік населеных пунктаў, разьмешчаных у пагранічнай зоне, Дзяржаўны пагранічны камітэт Рэспублікі Беларусь
  4. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 660—661.
  5. ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
  6. ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
  7. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.