Генадзь Аўсяньнікаў

Гена́дзь Аўся́ньнікаў (19 лютага 1935, Магілёў) — беларускі актор тэатру і кіно. Народны артыст БССР (1974), Народны артыст СССР (1991), ляўрэат Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь.

Генадзь Аўсяньнікаў
Дата нараджэньня	19 лютага 1935
Месца нараджэньня	Магілёў, БССР
Грамадзянства	Беларусь
Месца вучобы	тэатральны факультэт Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў[d] (1957)
Занятак	актор
Месца працы	Нацыянальны акадэмічны тэатар імя Янкі Купалы
Гады дзейнасьці	1957—дагэтуль
Узнагароды	Ордэн Францішка Скарыны Мэдаль Францішка Скарыны Народны артыст СССР
IMDb	ID nm0654037

Біяграфія

Скончыў сем клясаў, паступіў у Магілёўскі машынабудаўнічы тэхнікум, праз год забраў дакумэнты і паступіў у Рыскую мараходзкую вучэльню. Праз паўгады вярнуўся ў Бялынічы, дзе вырашыў скончыць 10 клясаў. Там пачаў займацца ў драмгуртку.

У 1953 г. паступіў у Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут. Трапіў на курс народнага артыста БССР, прафэсара Канстаціна Саньнікава. Інстытут скончыў у 1957 годзе.

Працуе ў Купалаўскім тэатры з 1957 году. На творчым рахунку больш за 80 роляў на сцэне тэатру. Сярод лепшых: Дзед Цыбулька, Стары («Таблетку пад язык», «Сьвятая прастата» А. Макаёнка), Пустарэвіч («Паўлінка» Я. Купалы), Язэп Карыта («Ажаніцца — не журыцца» бр. Далецкіх, М. Чарота), Караўкін («Брама неўміручасьці» К. Крапівы), Кічкайла («Амністыя» М. Матукоўскага), Дубадзел («Людзі на балоце» паводле І. Мележа), Кропля («Канстанцін Заслонаў» А. Маўзона), Брава-Жыватоўскі («Плач перапёлкі» паводле І. Чыгрынава). Фама Апіскін («Вечны Фама» У. Бутрамеева паводле Ф. Дастаеўскага), Навум Прыгаворка («Ідылія» В. Дунін-Марцінкевіча), Пірам («Ромул Вялікі» Ф. Дурэнмата), Ураднік («Памінальная малітва» Р. Горына), Рамесьнік («Князь Вітаўт» А. Дударава), Скрыпач Мілер («Каварства і любоў» Ф. Шылера), Гарошка («Тутэйшыя» Я.Купалы), Завальня («Беларусь у фантастычных апавяданнях» Яна Баршчэўскага), Сабакевіч («Чычыкаў» М. Гогаля), Васіль («Вечар» А. Дударава).

Працы

Фільмаграфія

• 1964 — Рагаты бастыён — калгасьнік на сходзе
• 1968 — Прыгодны да нестраявой — салдат
• 1969 — Мы з Вулканам — міліцыянт
• 1969 — Сыны ідуць у бой
• 1971 — Бацька
• 1971 — Вясновая казка
• 1971 — Дзень маіх сыноў (ТБ)
• 1973 — Агонь — пчаляр
• 1974 — Белы круг
• 1974 — Апошняе лета дзяцінства — Красаўцаў, начальнік збыту
• 1975 — Доўгія вёрсты вайны — старшыня Піліпенка
• 1976 — Касьбар-багатыр — агучваў ролю
• 1977 — Тры вясёлыя зьмены — заўгас Чарадзееў
• 1978 — За ўсё ў адказе — Сяргей Анатольевіч
• 1979 — Дзіўныя прыгоды Дзяніса Караблёва — чалавек з малпаю
• 1981 — Дачка камандзіра — старшына Плюшч
• 1986 — Казкі-небыліцы дзеда Ягора — агучваньне
• 1989 — Як ліса ваўка судзіла — агучваньне
• 1990 — Маці Ўрагану
• 1991 — Кешка і садавіна
• 1991 — Мёд і восы — агучваньне
• 1992 — Белая адзежы (сэрыял)
• 1993 — Кешка і тэрарысты
• 1994 — Эпілёг
• 1997 — Справа Лахоўскага
• 1998 — Заля чаканьня (сэрыял)
• 1999 — Зімаваньне зьвяроў — агучваньне
• 2000 — Каменская: Чужая маска — Лашчынін
• 2001 — Сьвежына з салютам — Сьцяпан Пінчук
• 2003 — Між жыцьцём і сьмерцю
• 2005 — Тры талеры (сэрыял) — дзед Макар
• 2009 — Сёмін (сэрыял)
• 2013 — Гісторыя беларускай страўні — Мікалай Сьцепанюк

Узнагароды

• 1988 — Ляўрэат Дзяржаўнае прэміі Рэспублікі Беларусь (1988)
• 1995 — узнагароджаны мэдалём Францыска Скарыны
• 2000 — дыплём фэстывалю «Артыст канца XX стагодзьдзя»
• 2003 — Прыз Міжнароднага тэатральнага фэстывалю «Белая Вежа»
• Прыз «Национальное достояние» IV Міжнароднага фэстывалю монаспэктакляў «Балтийский дом»
• 2006 — Прыз «Хрустальная Паўлінка»
• 2006 — узнагароджаны ордэнам Францыска Скарыны
• 2008 — Прэмія Прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь «За духоўнае адраджэньне»

Вонкавыя спасылкі

• Кіна-тэарт
• Кінапошук
•  Невядомы Аўсяньнікаў