Вішанькі (Гомельская вобласьць)
вёска ў Беларусі
Ві́шанькі[1] — вёска ў Беларусі, у складзе Рамязоўскага сельсавету Ельскага раёну Гомельскай вобласьці. Насельніцтва 101 чал. (2004). Знаходзяцца за 9 км на паўднёвы захад ад места і чыгуначнай станцыі Ельск (лінія Каленкавічы — Оўруч), на аўтамабільнай дарозе Ельск — Старое Высокае.
| Вішанькі | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Гомельская |
| Раён: | Ельскі |
| Сельсавет: | Рамязоўскі |
| Насельніцтва: | 101 чал. (2004) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 2354 |
| Паштовы індэкс: | 247836 |
| СААТА: | 3214824004 |
| Нумарны знак: | 3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 51°46′0″ пн. ш. 29°3′0″ у. д. / 51.76667° пн. ш. 29.05° у. д.Каардынаты: 51°46′0″ пн. ш. 29°3′0″ у. д. / 51.76667° пн. ш. 29.05° у. д. |
Вішанькі на мапе Беларусі ±   Вішанькі | |
Гісторыя
рэдагавацьУпершыню Вішанькі згадваюцца ў XVI ст. як сяло Мазырскага павету Менскага ваяводзтва. Паводле Мэтрыкі Вялікага Княства Літоўскага, станам на 1568 тут было 8 службаў.
У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793) Вішанькі апынуліся ў складзе Расейскай імпэрыі, у Мазырскім павеце Менскай губэрні. Паводле вынікаў перапісу (1897) тут працавалі школа граматы, цагельня, вятрак і крама. У 1908 вёска ўваходзіла ў склад Каролінскай воласьці.
Насельніцтва
рэдагаваць- XIX стагодзьдзе: 1811 — 24 двары; 1816 — 85 жыхароў; 1897 — 39 двароў, 235 жыхароў (паводле перапісу)
- XX стагодзьдзе: 1908 — 53 двары, 341 жыхар; 1924 — 65 двароў, 228 жыхароў; 1940 — 140 двароў, 450 жыхароў; 1959 — 324 жыхары (паводле перапісу); 1999 — 116 жыхароў
- XXI стагодзьдзе: 2004 — 49 гаспадарак, 101 жыхар[2]
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4. (pdf)
- ^ Гарады і вёскі Беларусі. Энцыкл. Т. 1. Кн. 1. — Менск, 2004.
Літаратура
рэдагаваць- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 1, кн. 1. Гомельская вобласць / С.В. Марцэлеў; рэдкал.: Г.П. Пашкоў (гал. рэд.) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2004. — 632 с.: іл. ISBN 985-11-0303-9.