Воўчае
Во́ўчае[1] (з 30 ліпеня 1964 — Калі́навая[1]) — вёска ў Беларусі, пасярод мэліярацыйных каналаў, злучаных з рэчкай Чэрцень. Уваходзіць у склад Качышчанскага сельсавету Ельскага раёну Гомельскай вобласьці. Насельніцтва 20 чал. (2004). Знаходзіцца за 15 км на паўднёвы захад ад места і чыгуначнай станцыі Ельск (лінія Каленкавічы — Оўруч), за 201 км ад Гомелю. Палявая дарога злучае вёску з аўтамабільная дарогай Старое Высокае — Ельск.
Воўчае | |
Краіна: | Беларусь |
Вобласьць: | Гомельская |
Раён: | Ельскі |
Сельсавет: | Качышчанскі |
Насельніцтва: | 20 чал. (2004) |
Часавы пас: | UTC+3 |
Тэлефонны код: | +375 2354 |
СААТА: | 3214820026 |
Нумарны знак: | 3 |
Геаграфічныя каардынаты: | 51°42′17″ пн. ш. 28°59′31″ у. д. / 51.70472° пн. ш. 28.99194° у. д.Каардынаты: 51°42′17″ пн. ш. 28°59′31″ у. д. / 51.70472° пн. ш. 28.99194° у. д. |
± Воўчае |
Гісторыя
рэдагавацьХутар Воўчае ў пачатку XX ст. заснавалі перасяленцы з суседніх вёсак. У 1917 паселішча ўваходзіла ў склад Скараднянскай воласьці Мазырскага павету Менскай губэрні.
Насельніцтва
рэдагаваць- XX стагодзьдзе: 1917 — 42 жыхары; 1940 — 40 двароў, 185 жыхароў; 1959 — 146 жыхароў (паводле перапісу); 1999 — 48 жыхароў
- XXI стагодзьдзе: 2004 — 15 гаспадарак, 20 жыхароў[2]
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4. (pdf)
- ^ Гарады і вёскі Беларусі. Энцыкл. Т. 1. Кн. 1. — Менск, 2004.
Літаратура
рэдагаваць- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 1, кн. 1. Гомельская вобласць / С.В. Марцэлеў; рэдкал.: Г.П. Пашкоў (гал. рэд.) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2004. — 632 с.: іл. ISBN 985-11-0303-9.