Вердзялі́шкі[2] — хутар Беларусі, каля ракі Падуб’я. Уваходзяць у склад Рытанскага сельсавету Астравецкага раёну Гарадзенскай вобласьці.

Вердзялішкі
лац. Vierdziališki
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Гарадзенская
Раён: Астравецкі
Сельсавет: Рытанскі
Насельніцтва: 5 чал. (2009)[1]
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1591
Нумарны знак: 4
Геаграфічныя каардынаты: 54°51′47″ пн. ш. 25°52′3″ у. д. / 54.86306° пн. ш. 25.8675° у. д. / 54.86306; 25.8675Каардынаты: 54°51′47″ пн. ш. 25°52′3″ у. д. / 54.86306° пн. ш. 25.8675° у. д. / 54.86306; 25.8675
Вердзялішкі на мапе Беларусі ±
Вердзялішкі
Вердзялішкі
Вердзялішкі
Вердзялішкі
Вердзялішкі
Вердзялішкі

Вердзіла, пазьней Вэртэль (Werdila, Wertel) — імя германскага паходжаньня[3][4].

Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[5], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[6]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная «лінія Сафарэвіча» (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[7].

Гісторыя

рэдагаваць

Да 31 сакавіка 2013 году хутар уваходзіў у склад Кемелішкаўскага сельсавету, які быў перайменаваны ў Рытанскі сельсавет[8].

Насельніцтва

рэдагаваць
  • 1999 год — 6 чалавек
  • 2009 год — 5 чалавек[1]
  1. ^ а б Колькасьць насельніцтва Беларусі на кастрычнік 2009 году
  2. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9. (pdf) С. 69.
  3. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 991, 1558.
  4. ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1954. S. 598.
  5. ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
  6. ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
  7. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
  8. ^ «О некоторых вопросах административно-территориального устройства Островецкого района Гродненской области». Решение Гродненского областного Совета депутатов от 26 февраля 2013 г. № 224 (рас.)