Валер Анісенка
Валер Данілавіч Анісенка (нарадзіўся 5 чэрвеня 1944 году ў Талачыне) — беларускі тэатральны рэжысэр, актор і пэдагог. Заслужаны дзяяч мастацтваў (1991).
Валер Анісенка | |
| Род дзейнасьці | беларускі тэатральны рэжысэр і актор |
|---|---|
| Дата нараджэньня | 5 чэрвеня 1944 (79 гадоў) |
| Месца нараджэньня | Талачын |
| Грамадзянства | Беларусь |
| Месца вучобы | |
| Занятак | актор, рэжысэр, пэдагог |
| Месца працы | |
| Узнагароды |   |
Жыцьцяпіс рэдагаваць
Зь юнацкіх гадоў захапляўся тэатральнай дзейнасьцю, быў акторам Талачынскага народнага тэатру. У 1965 годзе скончыў Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут.
Працаваў акторам у драматычным тэатры імя Якуба Коласа ў Віцебску (1965—1967) і ў Купалаўскім тэатры (1969—1977).
У 1972 годзе распачаў пэдагагічную дзейнасьць у Беларускім дзяржаўным тэатральна-мастацкім інстытуце. З 1996 году працуе прафэсарам катэдры тэатральнага мастацтва ўнівэрсытэту культуры і мастацтваў. Дзьве траціны яго выпуску 2002 году склалі значную частку трупы Рэспубліканскага тэатру беларускае драматургіі.[1]
У 1978 годзе скончыў вышэйшыя рэжысэрскія курсы пры дзяржаўным інстытуце тэатральнага мастацтва ў Маскве. Працаваў галоўным рэжысэрам Беларускага тэатру юнага гледача (1979—1980), Тэатра-студыі кінаактора (1980—1982), Беларускага радыё (1982—2000), мастацкім кіраўніком (пазьней адначасова і дырэктарам) Рэспубліканскага тэатру беларускае драматургіі (2000—2012). У апошнім тэатры выходзіў на сцэну ў якасьці актора.[1]
З 2012 года — дырэктар—мастацкі кіраўнік Нацыянальнага акадэмічнага драматычнага тэатру імя Якуба Коласа.[1]
Творчы шлях рэдагаваць
Пастаноўшчык шматлікіх тэатральных спэктакляў, сярод якіх «Усё яго жыцьцё» (Тэатар-студыя кінаактора), «Машэка» (Берасьцейскі драматычны тэатар), «Гамлет» (Купалаўскі тэатар), «Чарнобыльская малітва», «Понці Пілат», «Жанчыны Бэргмана» і інш.[1]
На Беларускім радыё паставіў каля 100 спэктакляў па творах клясыкаў беларускае літаратуры: А. Адамовіча, В. Быкава, Н. Гілевіча, Ул. Караткевіча, Б. Сачанкі, І. Чыгрынава, І. Шамякіна і інш.[1]
Пастаноўшчык мастацкіх тэлефільмаў «Крык чайкі» (1984), «Паляваньне на апошняга жураўля» (1986), «Прывід» (1991). Стваральнік дакумэнтальных відэастужак «Чорная быль Беларусі» (1990), «Кадзіш» (1992), «Мой Эдынбург» (1996)[1].
Прафэсійныя адзнакі і ўзнагароды рэдагаваць
- Ордэн Францішка Скарыны
- Ляўрэат Дзяржаўнай прэміі Беларусі (1990, за радыёспэктаклі па творах В. Быкава «У тумане» і «Кар'ер»)[1]
- Спэктаклі «Рычард» (1995) і «Макбэт» (1996) сталі ляўрэатамі Міжнароднага Эдынбургскага фэстывалю
- Ляўрэат спэцыяльнай прэміі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь (2003)
- Ляўрэат Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь «За духоўнае адраджэньне» (2005
Бібліяграфія рэдагаваць
- Канспект па Шэкспіры (на ангельскай, гішпанскай і расейскай мовах. — Мн., Арлекін, 1997
- Нататкі пачаткоўца. — Мн., АТ Беллітфонд, 2004
- Споведзь дылетанта. — Мн., Чатыры чвэрці, 2011
Крыніцы рэдагаваць
Літаратура рэдагаваць
- Анісенка Валерый Данілавіч // Тэатральная Беларусь : энцыклапедыя : у 2 т. / рэдкал. Г. П. Пашкоў [і інш.]. — Мн., 2002. — Т. 1. — С. 41- 42.
- Валерый Данілавіч Анісенка // Памяць : гісторыка-дакументальная хроніка Талачынскага раёна / рэдкал. І. П. Шамякін [і інш.]. — Мн., 1988. — С. 638.
Вонкавыя спасылкі рэдагаваць
- Валер Анісенка (біяграфія)(недаступная спасылка) на сайце Нацыянальнага акадэмічнага драматычнага тэатру імя Якуба Коласа
- Валер Анісенка (біяграфія) на сайце Кино-Театр.ru
- Валеру Анісенка 65 гадоў (відэарэпартаж Н. Бабковай)(недаступная спасылка) на сайце Натальлі Бабковай