Балотчыцы (Слуцкі раён)
Бало́тчыцы[1] (таксама сустракаецца — Бало́чычы[1]) — вёска ў Слуцкім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Беліцкага сельсавету.
| Балотчыцы | |
| трансьліт. Balotčycy | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Слуцкі |
| Сельсавет: | Беліцкі |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1795 |
| Паштовы індэкс: | 223629 |
| СААТА: | 6246804011 |
| Нумарны знак: | 5 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 52°55′12″ пн. ш. 27°24′0″ у. д. / 52.92° пн. ш. 27.4° у. д.Каардынаты: 52°55′12″ пн. ш. 27°24′0″ у. д. / 52.92° пн. ш. 27.4° у. д. |
Балотчыцы на мапе Беларусі ±   Балотчыцы | |
Гісторыя
рэдагавацьДакладная дата ўтварэньня паселішча не вядомая, аднак у XVI стагодзьдзі Балотчыцы ўжо існавалі. Паселішчы з такімі назвамі зьявіліся ў Вялікім Княстве Літоўскім у выніку валочнай памеры XVI ст. — аграрнай рэформы, якая праводзілася па ініцыятыве міланскім прынцэсы, каралевы польскай і вялікай княгіні літоўскай Боны Сфорца.
У 1799 годзе ў цэнтры вёскі быў пабудаваны філіяльны касьцёл ад Слуцкай фары - парафіяльнага (парафіяльнага) касьцёлу, пабудаванага ў 1419 годзе. У 1834 годзе яго зьмяніў новы драўляны храм. У 1856 годзе ў Балотчыцах зьявілася праваслаўная царква ў гонар Праабражэньня Гасподняга, пабудаваная на сродкі памешчыцы Непакойчыцкай. Драўляны храм узьвялі за паўвярсты ад вёскі, перажываючы, што "паны-ляхі не дазваляюць будаваць у цэнтры вёскі". Пасьля паўстаньня 1863 годау касьцёл быў зачынены і каля 20 гадоў будынак пуставаў, а пад канец XIX стагодзьдзя сюды перавялі Праабражэнскую царкву. Старое ж будынак, якое было пабудавана за вёскай, пераасьвяцілі ў Мікалаеўскую царкву.
У пачатку XX стагодзьдзя ў вёсцы налічвалася 178 двароў, 1181 жыхар; засьценак, 34 двары, 250 жыхароў.
Недалёка ад вёскі былі залежы мелу. Сяляне рабілі з яго круглякі, сушылі і прадавалі на рынку.
Пасьля 1905 году мясцовыя каталікі ўьвялі на паўднёва-заходняй ускраіне Балотчыц новы драўляны касьцёл. У 1920-1930-х гадах савецкая ўлада зачыніла ў Балотчыцах усе храмы, прычым цэрквы неўзабаве былі зьнішчаны. Падчас Вялікай Айчыннай вайны будынак былога касьцёлу прыстасавалі пад праваслаўную царкву. Але ў 1956 годзе яе зноў зачынілі, зладзіўшы тут калгасны склад атрутахімікатаў. Нягледзячы на гэта, храм быў абвешчаны помнікам архітэктуры драўлянага дойлідзтва.
З 1992 году сьвятыня зноў пачала дзейнічаць як праваслаўная царква, але нядоўга. На мяжы ХХ-ХХІ стст. у Балотчыцах была пабудавана новая драўляная царква ў гонар Праабражэньня Гасподняга.
Насельніцтва
рэдагаваць- 2009 — 415 чалавек[2]
Асобы
рэдагаваць- Антон Алешка (1913—1971) — беларускі пісьменьнік.
- Уладзімер Вішнеўскі (нар. 1955) — беларускі мастак-графік, кніжны ілюстратар, жывапісец, скульптар, пэдагог.
- Натальля Блахіна (нар. 1960) — беларускі палітык.
Славутасьці
рэдагаваць- Курган на поўначы ад вёскі, каля могілак пасярод поля (вядомы з 1924 году)
- Курганны могільнік на могілках (29 насыпаў)
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
- ^ Статыстыка перапісу 2009 году
Літаратура
рэдагаваць- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Слуцкага р-на і г. Слуцка: у 2 кн. / уклад. В. С. Відлога; рэдкал.: Г. К. Кісялёў (гал. рэд.) і інш.; маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БЕЛТА, 2001.