Антон Алешка

Анто́н Але́шка (1 лютага 1913, в. Балотчыцы, Слуцкі раён, Менская вобласьць — 13 верасьня 1971) — беларускі пісьменьнік.

Антон Алешка
Асабістыя зьвесткі
Імя пры нараджэньні	Антон Антонавіч Алешка
Нарадзіўся	1 лютага 1913 в. Балотчыцы, Слуцкі раён, Менская вобласьць
Памёр	13 верасьня 1971 Слуцак, Менская вобласьць, БССР, СССР
Пахаваны	Чыжоўскія могілкі[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	пісьменьнік
Дэбют	1932
Узнагароды

Біяграфія

Нарадзіўся 1 лютага 1913 году ў вёсцы Балотчыцы (Слуцкі раён, Менская вобласьць) у сялянскай сям’і. У 1931 годзе скончыў двухгадовыя пэдагагічныя курсы пры Слуцкім пэдагагічным тэхнікуме. Да 1935 году працаваў настаўнікам у мястэчку Лапічы Асіпавіцкага раёну. У 1941 годзе скончыў Ваенна-мэдыцынскую акадэмію імя С. М. Кірава. Удзельнічаў у нямецка-савецкай вайне, спачатку на Заходнім фронце, потым на 3-м Беларускім. Пасьля вайны служыў ваенным урачом у ваенна-паветраных сілах. Дэмабілізаваўся ў 1963 годзе. Жыў у Менску. Чалец СП СССР з 1951 году. Памёр 13 верасьня 1971 году.

Творчасьць

Першыя апавяданьні былі надрукаваныя ў 1932 годзе. У 1938—1939 гг. часопіс «Полымя» зьмясьціў некалькі апавяданьняў і аповесьць «Маладосць». Выйшлі кнігі аповесьцяў і апавяданьняў «Раніца» (1949), «Іх першых вітае сонца» (1957), «Пяць сутак» (1959), «Над намі мільён вышыні» (1965), раман «Дарогі без слядоў» (1969), «Неба на замку» (выбранае, 1974, 1984).

Узнагароды

Узнагароджаны ордэнамі Чырвонага Сьцяга, Айчыннай вайны II ступені, двума ордэнамі Чырвонай Зоркі, «Знак Пашаны» і мэдалямі.