Аршанскі льнокамбінат
Аршанскі льнокамбінат — урадавае прадпрыемства Беларусі па вырабе льняной тканіны, заснаванае ў сьнежні 1930 г. у Воршы. На 2016 г. улучаў 5 фабрык. 1-я фабрыка вырабляла з кароткага льновалакна тарную тканіну для дываноў і мяхоў. 2-я і 3-я фабрыкі выраблялі з доўгага льновалакна пражу і сураўя(ru) для абрусаў, касьцюмаў, кашуляў, мэблі, прастыняў, ручнікоў і сукенак. Аздобная фабрыка ажыцьцяўляла зьмякчэньне, усадку і фарбаваньне тканіны, наданьне глянцу і матавага адценьня, нанясеньне рысунка для вырабу гатовай побытавай тканіны. Швейная фабрыка вырабляла хатні тэкстыль: абрусы, коўдры, навалачкі, ручнікі, торбы, фіранкі і шалікі. У Беларусі працавалі 9 уласных крамаў «Беларускі лён»: Берасьце, Горадня, Віцебск (2), Ворша (2), Магілёў, Менск (2). Таксама ва ўсіх абласных цэнтрах Беларусі працавалі гандлёвыя прадстаўніцтвы. За мяжой налічвалася 8 прадстаўніцтваў у 4 краінах: Польшча (Варшава), Расея (Іванава; Пецярбург; пасёлак Акцябрскі, Любярэцкі раён, Маскоўская вобласьць), Украіна (Адэса, Роўна), Эстонія (Талін).
Тып | Унітарнае прадпрыемства |
---|---|
Заснаваная | сьнежань 1930 |
Краіна | |
Разьмяшчэньне | Ворша, Віцебская вобласьць (Беларусь) |
Ключавыя фігуры | Уладзімер Несьцярэнка(ru) |
Галіна | Лёгкая прамысловасьць |
Прадукцыя | Абрус, коўдра, навалачка, насоўка, прастыня, ручнік, сукенка, пража, тканіна, халат |
Абарачэньне | 846,5 млрд (2015; $52,081 млн)[1] |
Апэрацыйны прыбытак | 159,5 млрд ($9,813 млн) |
Чысты прыбытак | 59,7 млрд ($3,673 млн) |
Лік супрацоўнікаў | 4366 (2016) |
Матчына кампанія | «Беллегпрам» (Менск) |
Мінуўшчына
рэдагавацьУ 1928 г. пачалі будаваць Аршанскую льночасальную фабрыку, якую пусьцілі ў сьнежні 1930 году. Архітэктурны праект камбіната распрацавалі Анатоль Фісенка(ru) (1902—1982) і Іван Сяргеевіч Нікалаеў(ru) (1901—1979). У 1937 г. пабудавалі цэхі аздобнай, прадзільнай і ткацкай вытворчасьцяў (1-я чарга). У 1944 г. Аршанскі льнокамбінат аднавілі пасьля разбурэньня падчас Нямецка-савецкай вайны. У 1961 г. адчынілі бельнааздобную, льночасальную, прадзільную і ткацкую вытворчасьці 2-й чаргі (фабрыкі) камбіната, дзе пачалі вырабляць побытавую льняную тканіну. У 1972 г. пабудавалі 3-ю чаргу (фабрыку) са льночасальным, прадзільным і ткацкім цэхамі для выпуску тонкай побытавай тканіны. У 1973 г. у склад прадпрыемства ўвайшла льнопрадзільная фабрыка «Дняпро» (Ворша), што вырабляе дывановую пражу. У 1975 г. «Аршанскі льнокамбінат» стаў вытворчым аб’яднаньнем. У 1989 г. вырабілі 215 тыс. м² ільняной тканіны (найбольш за час існаваньня). У 1990 г. «Аршанскі льнокамбінат» стаў арэндным прадпрыемствам. У 1994 г. 41 тыс. м² ільняной тканіны. У 1995 г. «Аршанскі льнокамбінат» вырабляў побытавую, тарную і тэхнічную тканіну. На 1996 г. пры камбінаце працавалі тэхнікум і прафэсійна-тэхнічная вучэльня тэкстыльнікаў[2].
У 2008 г. «Аршанскі льнокамбінат» вырабіў 8% ільняных тканінаў у сьвеце, 70% якіх прадаў за мяжу. На прадпрыемстве працавалі звыш 5000 чалавек. За 2008 г. перапрацавалі 25 тыс. тонаў ільновалакна. У 2009 г. камбінат улучаў 3 фабрыкі для перапрацоўкі льновалакна і аздобную фабрыку для апрацоўкі льняной тканіны[3]. На сакавік 2012 г. на камбінаце працавалі каля 6 тыс. чалавек, якія складалі 30% занятых у прамысловасьці Воршы. «Аршанскі льнокамбінат» быў найбольшым у Беларусі вытворцам і экспартэрам ільняных тканінаў. Камбінат набываў ільносыравіну ў 10 льнозаводаў Віцебскай вобласьці па ўнутранай закупачнай цане, заніжанай на 1/4 ад сусьветнай цаны[4]. У пачатку 2013 г. прадпрыемства наймала 6290 супрацоўнікаў. 24 жніўня 2015 г. Савет міністраў Рэспублікі Беларусь Пастановай № 709 вылучыў $9147,3 тыс. на павелічэньне статутнага фонду «Аршанскага льнокамбіната» для набыцьця абсталяваньня[5]. У 2015 г. вырабілі 24,8 млн м² тканіны, зь іх 75% вырабаў прадалі за мяжу ($41 млн). Рэнтабэльнасьць вырасла з 5,5% у 2014 г. да 17,9% у 2015-ым. На «Аршанскі льнокамбінат» прыпадала 3% сусьветнага рынку льняной тканіны, у тым ліку 8% тэхнічнай тканіны з ільну[6].
Знаходзіцца пад украінскімі санкцыямі з траўня 2023 году[7].
Кіраўнікі
рэдагаваць- Ліпчук (з 1930 г.)
- Негнявіцкі
- Козелеў
- Радзіцелеў
- Георгі Сямёнаў(ru) (травень 1941 — 1954, 1957 — 9 жніўня 1972)
- Уладзімер Лахцін (10 жніўня 1972 — кастрычнік 1976)
- Васіль Мельнікаў (кастрычнік 1976 — сакавік 1988)
- Георгі Какарэка (сакавік 1988 — 18 красавіка 1996)
- Валер Шаткоў (19 красавіка 1996 — 21 траўня 2007)
- Віктар Гаўрыленка (22 траўня 2007 — 5 чэрвеня 2009)
- Уладзімер Несьцярэнка(ru) (з 5 чэрвеня 2009 г.)
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Сярэднеўзважаны курс беларускага рубля ў адносінах да замежных валют на валютным рынку Рэспублікі Беларусь за 2015 год (16 253,61 за даляр) // Нацыянальны банк Рэспублікі Беларусь, 2016 г. Праверана 15 ліпеня 2016 г.
- ^ Аршанскі льнокабмінат // Беларуская энцыкляпэдыя ў 18 тамах / гал.рэд. Генадзь Пашкоў. — Менск: Беларуская энцыкляпэдыя імя Петруся Броўкі, 1996. — Т. 1. — С. 540-541. — 552 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0036-6
- ^ Марына Носава. На далейшую тэхнічную мадэрнізацыю Аршанскага льнокамбіната будзе выдзелена прыкладна 120 млрд. рублёў // БелаПАН, 24 верасьня 2009 г. Праверана 15 ліпеня 2016 г.
- ^ Аляксандар Пукшанскі. Беларускія джынсы — экспартная «фішка» // Зьвязда : газэта. — 6 сакавіка 2012. — № 44 (27159). — С. 12. — ISSN 1990-763x.
- ^ Аляксей Аляксандраў. Саўмін павялічыў статутны фонд Аршанскага льнокамбіната // БелаПАН, 25 жніўня 2015 г. Праверана 15 ліпеня 2016 г.
- ^ Вольга Кручанкова. Лён гучыць модна // Беларусь : часопіс. — Люты 2016. — № 2 (989).
- ^ Республіканське унітарне виробничо-торгове підприємство "Оршанский льонокомбінат"
Гэта — накід артыкула пра Беларусь. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |