Адам Канарскі
Адам Канарскі (па-польску: Adam Konarski) гербу «Абданк» (1526 — 2 сьнежня 1574, Цёнжэнь) — біскуп познанскі і дыплямат, амбасадар Рэчы Паспалітай у Каралеўстве Францыі (1573)[1], пробашч познанскай катэдральнай капітулы (1552—1562)[2].
| Адам Канарскі | |
| Adam Konarski | |
 | |
| Біскуп познанскі | |
|---|---|
| 1562 — 1574 | |
| Дзейнасьць | каталіцкі сьвятар, каталіцкі біскуп |
| Нарадзіўся | 1526 |
| Памёр | 2 сьнежня 1574 Цёнжэнь |
| Пахаваны | |
| Прыняцьце сьвятога сану | 1551 |
| Прыцяцьце манаства | 1551 |
| Япіскапская хіратонія | 1562 |
| |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы | |
Жыцьцяпіс
рэдагавацьБацькі — ваявода каліскі Ежы Канарскі і Агнешка з Кабылінскіх. Навучаўся ў Акадэміі Любранскага, пасьля ў Франкфурце-на-Одры, з 1542 у Вітэнбэргу, пазьней у Падуі, адкуль вярнуўся на радзіму ў 1547 року.
У 1548 року прыняты на каралеўскі двор сакратаром, а з 1551 таксама падкаморы познанскі. У тым самым року адмовіўся ад пасады падкаморага, атрымаўшы познанскую парафію. У 1552—1554 з дыпляматычнай місіяй у Рыме на загад Жыгімонта Аўгуста. Па вяртаньне атрымаў пасаду каноніка кракаўскага і схалястыка лэнчыцкага. У 1560 року ізноў накіраваны ў Рым. У 1562 року за заслугі перад каралём атрымаў біскупскую пасаду ў Познані, якую заняў па вяртаньні ў Польшчу ў 1564 року.
У 1566—1567 выехаў у Падую. На сойме ў 1569 року дамагаўся далучэньня Кіеўскага ваяводзтва да Кароны. Быў адным з падпісантаў Люблінскай уніі 1569 року[3]. У 1570—1571 кароль двойчы выпраўляў Адама Канарскага на перамовы да Максіміліяна II Габсбурга ў справе дамовы зь Янам II Запольям. У 1571 року езьдзіў да Максіміліяна II трэцім разам як амбасадар[4].
Удзельнік канвакацыйнага сойму(pl) 1573 року па падрыхтоўцы Варшаўскай канфэдэрацыі, аднак не падпісаў яе. У 1573 падтрымаў абраньне Генрыка III Валезы на караля польскага[5]. Падчас перабываньня ў Парыжы 29 жніўня 1573 року злажыў да караля пратэст супраць Варшаўскай канфэдэрацыі.
На пасадзе познанскага біскупа быў гарачым прыхільнікам Контрарэфармацыі, запрасіў у Познань езуітаў.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, Warszawa 1938, s. 67.
- ^ Konrad Lutyński, Poznańscy prałaci i kanonicy w XVI wieku, w: Saeculum Christianum : pismo historyczno-społeczne 1/2, 1994 s. 138.
- ^ Volumina Legum, t. II, Petersburg 1859. s. 87.
- ^ Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, Warszawa 1938, s. 42.
- ^ Świętosława Orzelskiego bezkrólewia ksiąg ośmioro 1572—1576, Kraków 1917, s. 149.
Літаратура
рэдагаваць- Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski (red.) Wielkopolski słownik biograficzny, Warszawa-Poznań 1983, PWN ISBN 83-01-02722-3