Юрась Бушлякоў

беларускі мовазнавец, журналіст, перакладчык

Юра́сь Сямё́навіч Бушляко́ў (29 траўня 1973, Менск — 4 чэрвеня 2013, Менск[2]) — беларускі мовазнавец, журналіст, перакладчык. Кандыдат філялягічных навук (2003).

Юрась Бушлякоў
Юрась Сямёнавіч Бушлякоў
Род дзейнасьці мовазнавец, журналіст, перакладчык
Дата нараджэньня 29 траўня 1973
Месца нараджэньня Менск, БССР
Дата сьмерці 4 чэрвеня 2013
Месца сьмерці Менск, Беларусь
Прычына сьмерці рак
Месца пахаваньня
Месца вучобы
Занятак перакладнік, журналіст, мовазнаўца, беларусазнавец, прафэсар унівэрсытэту
Навуковая сфэра мовазнаўства[1], беларусазнаўства[1], radio journalism[d][1] і перакладніцкая дзейнасьць[d][1]
Месца працы

Біяграфія рэдагаваць

Скончыў філялягічны факультэт БДУ з чырвоным дыплёмам, асьпірантуру. Абараніў кандыдацкую дысэртацыю (2003) на тэму «Моватворчая практыка Янкі Станкевіча (з гісторыі нармалізацыі беларускай мовы)». Працаваў выкладчыкам на катэдры сучаснай беларускай мовы БДУ (1999—2003), таксама выкладаў у Беларускім гуманітарным ліцэі, Карлавым унівэрсытэце ў Празе. Адначасова займаўся журналістыкай, працаваў у тэлекампаніі «ФІТ» (1994—1995), на Радыё «101,2» (1995—1996), у штотыднёвіку «Наша Ніва» (1997), карэспандэнтам беларускай і ўкраінскай рэдакцый Польскага радыё (1997—1999), журналістам радыё «Рацыя» (1999—2002), з 1996 году (праграма «Новае пакаленьне выбірае») зь перапынкамі супрацоўнічаў з «Радыё Свабода», у 2003—2004 гадах вёў там аўтарскую перадачу «Жывая мова» — нататкі з культуры беларускага маўленьня.

Кола навуковых інтарэсаў — фэномэн моўнага пурызму, пытаньні нармалізацыі беларускай літаратурнай мовы, яе стылістыкі й культуры.

Адзін з суаўтараў кнігі «Беларускі клясычны правапіс» (разам з В. Вячоркам, З. Санько, З. Саўкам; Вільня—Менск, 2005)[3]. Таксама займаўся перакладамі, пераклаў на беларускую мову паасобныя творы Чэслава Мілаша, Эдгара Алана По, Вітальда Гамбровіча, Зьбігнева Гэрбэрта, Яраслава Сэйфэрта.

Памёр 4 чэрвеня 2013 году ад мэляномы. Пахаваны на Паўночных могілках Менску[4].

Крыніцы й заўвагі рэдагаваць

  1. ^ а б в г Bušljakoŭ, Juryj Sjamenavìč // Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі
  2. ^ Ня стала Юрася Бушлякова // Радыё Свабода
  3. ^ Беларускі клясычны правапіс. Збор правілаў. Сучасная нармалізацыя. Вільня—Менск, 2005. — 160 с.
  4. ^ Арлоў, Уладзімер (23 студзеня 2015) Юрась Бушлякоў, чалавек, які ніколі не казаў «Добрай раніцы!» Імёны Свабоды. Радыё СвабодаПраверана 28 студзеня 2015 г.

Вонкавыя спасылкі рэдагаваць