Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Чарняўская.

Ю́лія Вісарыёнаўна Чарня́ўская (нар. 5 жніўня 1962, Менск, БССР, СССР) — беларуская культуроляг, пісьменьніца, журналістка й палітычная зьняволеная рэжыму Лукашэнкі. Кандыдатка культуралёгіі (2002).

Юлія Чарняўская
Дата нараджэньня 5 жніўня 1962(1962-08-05) (62 гады)
Месца нараджэньня
Месца вучобы
Занятак журналістка, культуроляг, пісьменьніца, драматург, культурны антраполяг, пэдагог, публіцыстка, паэтка, блогер
Навуковая сфэра культуралёгія, драма[1], літаратура[1], культурная антрапалёгія[1], пэдагогіка[1], публіцыстыка[1] і паэзія[1]
Месца працы
Сябра ў Каардынацыйная рада па забеспячэньні перадачы ўлады і Беларускі ПЭН-цэнтар[2]
Навуковая ступень кандыдат культуралёгіі[d] (2002)
Узнагароды

Біяграфія

рэдагаваць

Нарадзілася ў сям’і лекараў Вісарыёна Цімафеевіча й Аляксандры Рыгораўны Чарняўскіх. Бацькі пазнаёміліся ў Менскім мэдінстытуце, дзе вучыліся. Дзед па бацьку — пісьменьнік Васіль Вітка (Цімох Крысько). Бацькоў пасьля інстытуту разьмеркавалі ў Завіцінск(be) Амурскай вобласьці. Юліі ў той час было ўсяго 2 гады, праз пастаянныя ангіны і ўрэшце рэўматызм у тры гады бацькі адвезьлі яе назад у Беларусь, дзе яна жыла з бацькавымі бацькамі[3].

У сем гадоў пайшла ў школу № 2, але пасьля другога клясу яе расфармавалі. Пераехала з цэнтру гораду ў Серабранку, дзе маці атрымала кватэру[3].

У 1984 годзе скончыла філялягічны факультэт БДУ. Разьмеркаваная ў школу № 91 Менску. Праз цкаваньне з боку калектыву была вымушана сысьці. Некалькі месяцаў была беспрацоўнаю, часова ўладкавалася ў кінатэатар «Перамога», які чакаў хуткі рамонт. У 1986 годзе пазнаёмілася з будучым мужам Юрыем Зісерам у Львове, куды прыехала зь сябрамі на травеньскія сьвяты[3].

У 1996—2020 гадох працавала ў Беларускім дзяржаўным унівэрсытэце культуры й мастацтваў.

Навуковая дзейнасьць

рэдагаваць

Кірункі навуковай дзейнасьці: этнічная культуралёгія, сэміётыка культуры. Аўтар канцэпцыі этнічнага самавобразу беларуса.

Аўтар кніг «Народная культура и национальные традиции» (Мн., 2000), «Этнічныя асновы культуры» (сумесна з П.Р. Ігнатовічам; Мн., 2001), «Асоба і культура» (Мн., 2003), «Введение в культурно-философскую антропологию» (Мн., 2003), «Белорус: штрихи к автопортрету» (Мн., 2006), «Белорусы от „тутэйшых“ — к нации» (Мн., 2010). Апублікавала звыш 200 навуковых артыкулаў[4].

Спэктакль Чарняўскай «Аднакляснікі», пастаўлены на сцэне Магілёўскага абласнога драматычнага тэатру (рэжысэр Кацярына Аверкава), перамог у намінацыі «Найлепшая пастаноўка па творы сучаснага беларускага аўтара» на Нацыянальнай тэатральнай прэміі(be) за 2012 год[5].

У 2010-х гадох уваходзіла ў Раду, якая разьмяркоўвала стыпэндыі імя Магдалены Радзівіл для пісьменьніцаў і перакладніцаў[6], кіравала літаратурным клюбам «GRAPHO», супрацоўнічала з парталам «TUT.BY»[4]. У жніўні 2020 году далучылася да асноўнага складу Каардынацыйнай рады.

Палтітычны перасьлед

рэдагаваць

18 траўня 2021 году была затрымана сілавікамі рэжыму Лукашэнкі ў працэсе атакі на прадпрыемства, якое забясьпечвала працу «TUT.BY», і неўзабаве была пасаджана пад хатні арышт[7]. 25 траўня 2021 году дзевяць арганізацыяў (Вясна, Беларуская асацыяцыя журналістаў, Беларускі Хэльсынскі камітэт, Беларускі ПЕН-цэнтар і іншыя) выступілі з сумеснай заяваю й прызналі яе палітычнаю зьняволенаю[7].

У шлюбе зь Юрыем Зісерам нарадзіла дачку Яўгенію.

Літаратура

рэдагаваць
  • Культуралогія: тэорыя культуры: вучэб. дапам. / А. І. Смолік, Л. К. Кухто. — Мн.: Бел. дзярж. ун-т культуры і мастацтваў, 2007. — 270 с. — ISBN 985-6798-21-3. — С. 13.

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць