Юзэф Мікалай Радзівіл
Юзэф Міколай Радзівіл (па-польску: Józef Mikołaj Radziwiłł, 13 лістапада 1736, Кракаў — 15 лютага 1813) — князь, дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Пісар вялікі літоўскі з 11 сьнежня 1764 «па Юзэфу Сасноўскаму, які стаў пісарам польным», менскі ваявода з 29 траўня 1773 «па сьмерці Тадэвуша Буржынскага», троцкі кашталян з 3 лютага 1784 «па Андрэю Агінскаму», апошні троцкі ваявода з 9 лютага 1788 «па сьмерці Андрэя Агінскага». Пасол на соймы 1760, 1764, маршалак Трыбунала ВКЛ у 1782. У 1777 атрымаў Ордэн Белага Арла.
 Юзэф Міколай Радзівіл | ||||
 Герб «Трубы» | ||||
| Асабістыя зьвесткі | ||||
|---|---|---|---|---|
| Нарадзіўся | 13 лістапада 1736 Кракаў | |||
| Памёр | 15 лютага 1813 | |||
| Пахаваны | ||||
| Род | Радзівілы | |||
| Бацькі | Марцін Мікалай Радзівіл Аляксандра Бялхацкая | |||
| Жонка | Антаніна графіня Мянчынская Вікторыя графіня Астрарог | |||
| Дзеці | Антоні Ганна Вікторыя Канстанцыя Аляксандра Тэрэза | |||
| Рэгаліі | ||||
| ||||
Жыцьцяпіс
рэдагавацьЗ магнацкага роду князёў Радзівілаў гербу «Трубы», сын Марціна Мікалая і кашталянкі бецкай Аляксандры Бялхацкай.
Да дванаццаці год жыў пад апекай псыхічна хворага бацькі, а калі таго прызналі недзеяздольным, апекваўся Геранімам Фларыянам Радзівілам. Быў фізычна непаўнавартасны. Навучаўся ў Варшаве. Займаў шэраг дзяржаўных пасад. У 2-й палове 1760-х гадоў прыхільнік групоўкі Чартарыйскіх, падтрымліваў абраньне на трон Рэчы Паспалітай Станіслава Аўгуста Панятоўскага. Далучыўся да Радамскай канфэдэрацыі (быў абраны маршалкам Мазырскай канфэдэрацыі).
З 1759 восьмы клецкі ардынат. Меў таксама маёнткі ў Польшчы (у тым ліку Нябораў(pl) і Прыгодзічы(pl)), быў адным з апекуноў над лятыфундыяй Караля Станіслава Радзівіла «Пане Каханку» ў часе яго эміграцыі.
Быў двойчы ў шлюбе з Антанінай графіняй Мянчынскай, дачкой падляскага ваяводы, і Вікторыяй графіняй Астрарог, дачкой чэрскага стольніка, і меў дзяцей:
- Антонія, каноніка віленскага;
- Ганну, жонку Любанскага;
- Канстанцыю, жонку расейскага генэрала Чудоўскага;
- Вікторыю, жонку наваградзкага ваяводзіча Ксавэрыя Несялоўскага.
- Аляксандру, заўчасна памерлую;
- Тэрэзу, рана памерлую;
Пасьля падзелу Рэчы Паспалітай частку маёмасьці перадаў на карысьць родных, і рэштку жыцьця пражыў у Радзівілімонтах. Пахаваны ў Нясьвіжы.
Літаратура
рэдагаваць- Wolff J. Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego: 1385—1795. Kraków, 1885.
- Żychliński T. Złota księga szlachty polskiej, Poznań, T.1-31, 1879—1908.
- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0