Цна (прыток Прыпяці)
Цна — рака ў Беларусі, левы прыток Прыпяці (басэйн Дняпра). Цячэ ў Ляхавіцкім, Ганцавіцкім і Лунінецкім раёнах Берасьцейскай вобласьці. Даўжыня 126 км. Плошча вадазбору 1130 км². Выдатак вады ў вусьці 7,23 м³/с. Агульны спад ракі 53 м. Сярэдні нахіл воднай паверхні 0,4 ‰.
| Цна лац. Cna | |
.jpg) | |
| Агульныя зьвесткі | |
|---|---|
| Выток | каля в. Гайнінцу |
| Вусьце | Прыпяць |
| Краіны басэйну | Беларусь |
| Вобласьці | Берасьцейская вобласьць і Менская вобласьць |
| Даўжыня | 126 км |
| Сярэднегадавы сьцёк | 7,23 м³/с |
| Плошча басэйну | 1130 км² |
| Нахіл воднай паверхні | 0,4 ‰ |
Асноўныя прытокі
рэдагаваць- Левы: Выдранка
- Правы: Карыцінскі канал
На рацэ
рэдагаваць- Места: Ганцавічы
- Гістарычнае мястэчка: Кажан-Гарадок
Агульныя зьвесткі
рэдагавацьПачынаецца за 0,5 км на ўсход ад вёскі Гайнінцу Ляхавіцкага раёну, вусьце за 4 км на поўдзень ад вёскі Кажан-Гарадку Лунінецкага раёну. Рака цячэ Прыпяцкай нізінай.
Даліна да вёскі Велуты і ніжэй ад вёскі Кажан-Гарадок (абедзьве ў Лунінецкім раёне) невыразная, на астатнім працягу трапэцападобная, шырынёй 1—2 км. Абалона двухбаковая, у Лунінецкім раёне каля вёсак Купаўцоў, Бараўцоў, Вічына, Дварцу аднабаковая (шырыня 0,5—1 км). Рэчышча ад вытоку на працягу 54 км каналізаванае, у ніжняй плыні моцназьвілістае, шырынёй каля 10 м.
Веснавое разводзьдзе пачынаецца ў сярэдзіне сакавіка і доўжыцца да сярэдзіны чэрвеня, найбольшая вышыня ўзроўню над межаньню 3,1 м. За 42 км ад вусьця каля вёскі Дзятлавічаў Лунінецкага раёну найбольшы выдатак вады 87,6 м³/с (1970), найменшы 0,51 м³/с (1969). Замярзае ў канцы сьнежня, крыгалом у сярэдзіне красавіка. Веснавы крыгаход каля 11 дзён[1].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Блакітная кніга Беларусі. Энцыкл. — Мн.: 1994. С. 387.
Літаратура
рэдагаваць- Блакітная кніга Беларусі: энцыкл / Рэдкал.: Н. А. Дзісько, М. М. Курловіч, Я. В. Малашэвіч і інш.; Маст. В. Г. Загародні. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — ISBN 5-85700-133-1
- Энцыклапедыя прыроды Беларусі: у 5 т. Т. 5: Стаўраструм ― Яшчур / Рэдкал.: І. П. Шамякін (галоўны рэдактар) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1986. — 581 с.
- Природа Белоруссии: Попул. энцикл. / БелСЭ; Редкол.: И. П. Шамякин (гл.ред.) и др. — Мн.: БелСЭ, 1986. — 599 с., 40 л. ил.
- Ресурсы поверхностных вод СССР. Описание рек и озёр и расчёты основных характеристик их режима. Т. 5. Белоруссия и Верхнее Поднепровье. Ч. 1—2. — Л., 1971.