Уладзімер Галубовіч

Уладзімер Галубовіч (20 чэрвеня 1908, места Кацярынадар — 7 красавіка 1962) — беларускі і польскі археоляг.

Уладзімер Галубовіч
Дата нараджэньня	20 чэрвеня 1906(1906-06-20), 7 (20) чэрвеня 1908 або 20 чэрвеня 1908(1908-06-20)
Месца нараджэньня	Кацярынадар, Расейская імпэрыя
Дата сьмерці	7 красавіка 1962(1962-04-07)
Месца сьмерці	Стакгольм, Швэцыя
Месца пахаваньня	Асабавіцкія могілкі[d]
Месца вучобы	Віленскі ўнівэрсытэт
Занятак	археоляг, навуковец
Навуковая сфэра	археалёгія
Месца працы	Інстытут гісторыі НАН Беларусі

У 1932 скончыў Віленскі ўнівэрсытэт, працаваў у яго археалягічным музэі, а з 1944 навуковым супрацоўнікам Інстытуту гісторыі АН Беларусі. У 1946—1962 прафэсар Торунскага і Ўроцлаўскага ўнівэрсытэтаў, кіраўнік Уроцлаўскага аддзяленьня Інстытуту археалёгіі Польскай АН. У 1935—1939 сумесна з жонкай Г. Цэгак-Галубовіч праводзіў раскопкі ў Глыбоцкім, Мёрскім, Пастаўскім, Наваградзкім, Лідзкім і іншых раёнах, склаў археалягічныя мапы гэты тэрыторыяў. Дасьледаваў старажытныя Вільню, Менск, апрацоўваў матэрыялы раскопак Горадні, вывучаў ганчарную вытворчасьць у Заходняй Беларусі. Дасьледаваў помнікі ў Заходняй Польшчы і Нямеччыне. Займаўся этнаграфіяй і тапанімікай.

Літаратура

• Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.