Уладзімерская вобласьць
Уладзіме́рская во́бласьць (па-расейску: Владимирская область) — вобласьць у эўрапейская частцы Расеі. Адміністрацыйны цэнтар — места Ўладзімер, адлегласьць якога да Масквы складае 154 км. Вобласьць уваходзіць у Цэнтральную фэдэральную акругу, мяжуе з Маскоўскай, Яраслаўскай, Іванаўскай, Разанскай і Ніжагародзкай абласьцямі. Створана як вобласьць РСФСР 14 жніўня 1944 году.
| Уладзімерская вобласьць | |
| Владимирская область | |
 |  Сьцяг |
| Агульныя зьвесткі | |
|---|---|
| Краіна | Расея |
| Статус | вобласьць |
| Уваходзіць у | Цэнтральная фэдэральная акруга Цэнтральны эканамічны раён |
| Адміністрацыйны цэнтар | Уладзімер |
| Дата ўтварэньня | 14 жніўня 1944 |
| Губэрнатар | Мікалай Вінаградаў |
| Насельніцтва (2010) | 1 444 606[1] (30-е месца) |
| Шчыльнасьць | 49,7 чал./км² |
| Плошча | 29 084 км² (66-е месца) |
| Месцазнаходжаньне Уладзімерскай вобласьці | |
.svg)
| |
| Мэдыя-зьвесткі | |
| Часавы пас | GMT +4 |
| Код ISO 3166-2 | RU-VLA |
| Код аўтам. нумароў | 33 |
| Афіцыйны сайт | |
 Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы | |
ГеаграфіяРэдагаваць
Уладзімерская вобласьць разьмешчана ў цэнтры эўрапейскай часткі Расеі на поўдні Волгаўска-Оцкім міжрэччы, у 80 км на ўсход ад Масквы. Уладзімерская вобласьць працягнулася на 170 км з поўначы на поўдзень і на 280 км — з захаду на ўсход.
Карысныя выкапніРэдагаваць
Асноўнымі мінэральнымі рэсурсамі вобласьці зьяўляюцца вапнякі, торф, будаўнічыя пяскі й камень, вогнетрывалыя й цагляныя гліны. Мае запасы торфу ў памеры 59 млн тон, асноўная іхняя частка залягае ў межах Мяшчэрскай нізіны. Агульныя паклады вапнякоў складаюць 30 млн тон.
Кварцавыя пяскі ў вобласьці чыстыя, дробныя, амаль без прымешак гліністых часьцінак ледніковага паходжаньня маюць фэдэральнае значэньне, у вялікіх колькасьцях залягаюць у паўднёвых раёнах вобласьці (Гусь-Хрустальны й Меленкоўскі раёны). Выкарыстоўваюцца пяскі для вытворчасьці шкла й крышталю. Таксама ў вобласьці маюцца фасфарыты, жалезная руда, ёсьць невялікія паклады гіпсу, флюсавых матэрыялаў і мэталюргічных даламітаў мясцовага значэньня.
На тэрыторыі вобласьці сустракаюцца натуральныя крыніцы мінэральных вод.
ГідраграфіяРэдагаваць
Асноўныя рэкі вобласьці ёсьць Клязьма й Ака. Па тэрыторыі вобласьці працякаюць сотні вялікіх і малых рэкаў, агульнай працягласьцю больш за 8,6 тысячы км.
ГісторыяРэдагаваць
Старажытныя сьляды знаходжаньня чалавека ставяцца да верхняга палеаліту. Тэрыторыю вобласьці з даўніх часоў насялялі мешчэра, мурама й мера. З X стагодзьдзя пачалася славянская калянізацыя вобласьці, паўсталі гарады Мурам, Суздаль. У XI стагодзьдзі тэрыторыя вобласьці ўвайшла ў склад Растоўска-Суздальскага княства, у XII стагодзьдзі — Уладзімерска-Суздальскага княства. На пачатку XII стагодзьдзя паўстаў Уладзімер, тады ж, верагодна, і Яраполк-Залескі. У сярэдзіне XII стагодзьдзя пры Юрыі Даўгарукім і Андрэі Багалюбскім землі Ўладзімерскай вобласьці пачалі імкліва разьвівацца.
НасельніцтваРэдагаваць
Згодна з Усерасейскім перапісам насельніцтва 2010 году ў вобласьці пражываюць 1 444 606 чалавек. Большасьць насельніцтва складаюць расейцы, сярод нацыянальных меншасьцяў буйную долю складаюць украінцы й татары. Беларусы таксама маюцца ў вобласьці ў колькасьці 5682 чалавекі паводле зьвестак на 2002 год.
ЭканомікаРэдагаваць
Цэнтральнае месца ў эканоміцы займае прамысловасьць, асаблівы ўплыў на разьвіцьцё аказвае фэдэральны транспарт, прадстаўлены некалькімі буйнымі магістралямі. Фэдэральнае фінансаваньне ў балянсе рэгіянальнага бюджэту дасягае 25% (2006).
ПрамысловасьцьРэдагаваць
У структуры прамысловасьці асноўную ролю гуляе машынабудаваньне, якое стварае да 40% прамысловага прадукту, істотнае значэньне гуляе харчовая прамысловасьць (да 17% прамысловага прадукту), электраэнэргетыка (10%), шкляная (да 7%) й лёгкая (каля 5%) прамысловасьці.
Сельская гаспадаркаРэдагаваць
Вобласьць спэцыялізуецца на расьлінаводзтве, малочна-мясной жывёлагадоўлі й птушкагадоўлі. Вядучая галіна сельскай гаспадаркі ёсьць жывёлагадоўля малочна-мяснога напрамку.